Hij schreef te weinig boeken

Eerst het goede nieuws: het kostte me uiteindelijk niet zoveel tijd om deze kanjer te verorberen dan aanvankelijk gevreesd… Is deze ruim 800 pagina’s tellende roman een mijlpaal in Brusselmans oeuvre? Neen is mijn antwoord, zeker niet. Er zitten drie grote thema’s in verwerkt, die allemaal door mekaar heenlopen maar waaruit de auteur in andere tijden allicht drie afzonderlijke boeken had van gemaakt. Er is de “Vintage Brusselmans” zoals ik dat zou omschrijven, met de plezante absurditeiten en situatiehumor die een groot deel van zijn werk kenmerkt en in principe verplichte lectuur zou moeten zijn voor alle potentiële depressievelingen, burn-out slachtoffers en de zwartgallige medemens. Dan heb je de “Classic Brusselmans” de man die lijdt onder zijn “nostalgie du passé”, met weemoed en verlangen mijmert over zijn jeugd in Theet 77, waar eenvoud en relatieve zorgeloosheid van de kleine gemeenschap heersten. Vooralsnog geen spoor aan de einder van een toekomst waar angst, verwarring en eeuwige twijfel de key words zouden worden. Gelukkig dat vaardige pen (lees: PC) de auteur de kans geeft om deze demonen zo goed als kwaad te bekampen. Maar… waarom duurt het godbetert 140 bladzijden alvorens een verwijzing naar zijn moeder te lezen is??? Enfin, het derde thema “Cherchez la Femme Brusselmans” draait dan – hoe kan het ook anders - uitgebreid rond de vrouwen, verleden-heden-en-toekomst in de auteur zijn leven. De focus ligt overduidelijk op zijn huidige levensgezel Lena, een Amsterdamse twintiger die het met-zichzelf-geen-blijf-weten tot een kunstvorm lijkt te verheffen. Hoe Brusselmans het met die continu puberende, weinig stabiele en enerverende meid uithoudt, het is me een kompleet mysterie. Het zal wel de dodelijke kombinate van uitmuntende seks en liefde zijn zeker? Het is niet onmogelijk dat Brusselmans tot zijn 84 (ooit heeft een Engel hem toevertrouwt dat hij zolang zal leven) van gratis Vivanza zal voorzien worden door de fabrikant, gelet op het aantal keren dat deze erectiepil in het boek wordt vermeld. De vrijpartijen (die de helft van de tijd als goedmaak-seks dienst doet) zijn aanvankelijk wel leuk, maar gaan op den duur wel snel vervelen. Dan zijn de passages met Tanja als rust- en middelpunt veel interessanter, en blijkt ook hoe onmisbaar deze boeiende vrouw in zijn leven is. Een psychoanalist zou zelfs kunnen konkluderen dat Tanja zowat de vervangende moederrol op zich neemt, terwijl Lena de dochterfiguur is die alle strapatsen en verwendheid etaleert waarmee een doorsnee vader meestal gekonfronteerd wordt. Ik las het boek tijdens de Tour 2018 en vergelijk het dan ook met een bergrit: hoge pieken en lange dalen, waar af en toe toch een dosis wilskracht nodig is om door te zetten. Er zit best wat overbodige ballast in dit boek. Tenslotte dit, de juiste openingszin van een boek vinden is niet evident. Op een beklijvende manier een boek beëindigen is al helemaal geen sinecure. Welnu, de laatste twee bladzijden van dit aan overgewicht lijdend werk zijn ronduit schitterend. Een aanrader? Voor de Brusselmans adept zeker wel. Verder twijfel ik er toch aan of deze mastodont de Top 20 zal halen… Maar ondertussen kijk ik al wel reikhalzend uit naar de publicatie van Theet 77. Echt waar…

Brusselmans is altijd het lezen waard

Het is soms droevig, soms ook weer redelijk grof maar regelmatig weer erg hilarisch. Aanrader!

Boek is zoals het is!
In perfecte staat! Mooi verpakt.
Zoals het hoort te zijn!

Leuk geschreven volgens zijn eigenwijze stijl, een echte aanrader

Voor het eerst een Brusselmans gelezen ... en ik ben nu al verslaafd. Wat een meester in het op zeer ludieke wijze verweven van feiten en fictie. En wat een durf om jezelf zo kwetsbaar te maken. Elke avond voor het slapen gaan goed voor minstens één glimlach per bladzijde!

als liefhebber van deze door velen verguisde, maar in mijn ogen briljante schrijver en generatiegenoot, is deze ruim 800 bladzijden aan zelfreflectie nog ruim te weinig. Koop het boek!

Geschreven bij Hij schreef te weinig boeken

Herman Brusselmans schrijft met veel humor een lach en een traan uit het leven gegrepen.

Geschreven bij Hij schreef te weinig boeken

Brusselmans op zijn best. Humoristisch,soms absurdistisch maar ook pakkend en vertederend.
Een aanrader.

mooi om te lezen maar je moet je wel van zijn schrijfstijl houden en zijn harde humor