Hoe Ik Nu Leef

Hoe ik nu leef
Het oorlogsboek Hoe ik nu leef is geschreven door Meg Rosoff. Zij is een 59- jaar oude schrijfster en leeft in Boston in de Verenigde Staten. Meg Rosoff is beginnen schrijven door de dood van haar dochter en ‘Hoe ik nu leef’ (zie hoger) was meteen haar eerste en meest succesvolle boek.
Het boek is vooral een oorlogsverhaal met een klein beetje romantiek wat wel vreemd lijkt doordat het op de achterflap vooral beschreven wordt als een romantisch boek.
Het verhaal speelt zich af in Engeland doordat het hoofdpersonage Daisy wegvlucht van haar stiefmoeder in New York. Ze verhuist naar haar familie in Engeland en leert daar haar nichtje en twee neven kennen. Haar ene neef blijkt heel speciaal te zijn en ze wordt er zelfs verliefd op. Doordat de oorlog steeds erger wordt, moeten ze hun huis in Engeland verlaten en worden Daisy, Piper, Isaac en Edmond het huis uitgestuurd. Daisy en Piper worden apart gehouden van Isaac en Edmond.Op een bepaald moment willen Daisy en Piper terug vluchten naar hun oude huis, maar als je wil weten of ze het zullen redden op hun lange tocht is de reden waarom je het boek moet lezen.
De schrijfstijl van het boek is zeer apart, er worden geen aanhalingstekens gebruikt bij de dialogen waardoor het minder vlot las. Ook het onderwerp oorlog zorgde voor mij dat het trager las.
In het boek werd vooral de ruimte beschreven en niet het karakter van de personages waardoor je je minder kon inleven en het soms langdradig werd
Als je van echte oorlogsverhalen houdt, is dit verhaal zeker een aanrader, maar het was voor mij moeilijk te volgen!

Hoe ik nu leef, Pimento, 2005, 200blz

Geschreven bij Hoe ik nu leef

Meg Rosoff is een Amerikaanse schrijfster die in Londen woont. Hoe ik nu leef won de Guardian Prize, Printz Award, en Branford Boase Award. Hoe ik nu leef is verfilmd in 2013 als ‘How I live now’.

Elisabeth/Daisy is 15 jaar en woont bij haar vader in New York. Hij sticht een nieuw gezin en besluit Daisy naar familie in Engeland te sturen. Tante Penn en haar kinderen vangen haar op maar als snel moet tante Penn naar het buitenland voor haar werk. Edmond, Piper, Osbert, Isaac en Daisy blijven alleen achter. Allen tieners. Ze proberen zich te redden tot plotselings de oorlog uitbreekt. Piper en Daisy worden gescheiden van de jongens en komen in een gastgezin terecht. Hier wordt het meer en meer duidelijk wat deze oorlog allemaal betekent.

Daisy is een bijzonder personage. Ze heeft humor en doet zich groot voor. Bij het begin van het boek is ze een stoer meisje met een ongewassen mening. Later begint ze zich meer te ontfermen over Piper en laat ze toch meer haar gevoelig hartje zien.

Een verhaal loopt vluchtig. Een duidelijke tijdlijn is niet merkbaar. De ene gebeurtenis volgt gewoon de andere op. De schrijfstijl van Rosoff is erg speciaal. Ze maakt ellenlange zinnen, gebruikt amper leestekens en hoofdletters worden te pas en te onpas gebruikt (bij dialogen). Hier moest ik even aan wennen. Zinnen moest ik vaak herlezen om de juiste interpretatie te bevatten. Toch blijft het inhoudelijk verhaal wel erg mooi. Dit compenseert de schrijfstijl waar ik niet zo’n fan van ben.

Een mooi en emotioneel verhaal met een bijzondere schrijfstijl.

Schitterend verhaal, geschreven vanuit een bijzonder perspectief. Ik heb dit boek als kind gelezen en als volwassene nog een keer. Nog steeds een mooi verhaal en nu als volwassene nog wat beter te volgen.

Geschreven bij Hoe ik nu leef

Daisy is een 15-jarig meisje uit New York, dat naar familie in Engeland trekt. Ze is nog maar pas aangekomen wanneer er een wereldoorlog uitbreekt, en haar tante Penn is net daarvoor op zakenreis vertrokken. De neven en nichtjes zijn dus op zichzelf aangewezen, en merken in het begin maar weinig van de oorlogsdreiging. Ze zijn zorgeloos en gelukkig, maar Daisy wordt verliefd op iemand waar ze eigenlijk niet verliefd mag op worden.
Gaandeweg dringt de harde oorlog binnen in het leven van Daisy en haar familie. Wanneer ze op een bepaald moment wordt gescheiden van haar neven, wordt het verhaal grimmiger en doet Daisy er alles aan om te overleven...
Het verhaal kwam voor mij wat kabbelend op gang, en de schrijfstijl was in het begin wat wennen; het lijkt namelijk alsof Daisy het zo tegen je aan het vertellen is, waardoor er soms nogal van de hak op de tak wordt gesprongen. Eenmaal je dan wat verder wordt meegezogen in het hoofd van Daisy, leef je echt volledig mee met haar en haar gevoelens.
Deze YA-roman doet je na de laatste pagina zeker nog verder nadenken en laat je niet meteen los. Het verhaal van Daisy is op een fenomenale manier neergeschreven en blijft nog even verder leven in je hart. Meg Rosoff werd niet voor niets meermaals bekroond! ES