Prutje

Het verhaal gaat goed van start, maar halverwege zakt het wat in. Dat komt vooral door slechte rijm waarin de teksten van de personage Jool geschreven zijn. Het jongetje Walm is geweldig en zorgt voor een vrolijke noot. De overgang van zwart/wit tekeningen naar kleur is leuk bedacht. De illustraties lijken voor wat jongere kinderen bedoeld dan de doelgroep. Ik had iets meer van het boek verwacht.

Voor de jonge pas lezende lezer is het duidelijk geschreven in een korte verhaaltjes trant. Dus aandacht vasthoudend.

Wat een fijn boek om te lezen. Even inkomen maar dat ben je na een paar pagina's al snel. Een stukje leven zoals dat echt nog op onze wereld te vinden is, een spannend avontuur van een aantal kinderen op zoek naar......... Wat gaan zij vinden? Een prachtige boodschap draagt het boek met zich mee. Je moet hem wel willen lezen. De rijke fantasie van de schrijver komt samen met de wereld. Een kijkje met andere ogen. De tekeningen zijn prachtig en vullen het verhaal goed aan. Het lezen waard.

Prutje, een opvallende titel. Prutje, een boek dat je de eerste langzamer lezende 100 bladzijden doet denken aan een grauwe, kleurloze omgeving lijkend op Oliver Twist, de Industriële Revolutie. Prutje, dat daarna letterlijk aan exploderende kleur wint in illustraties en door een gebeurtenis ook even doet denken aan Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen meneer?
Even, want in Prutje gebeurt juist het omgekeerde met de kinderen. Ze mogen kind zijn, spelen, er is voldoende eten. Er moet niet meer hard in de fabriek worden gewerkt, kinderen worden niet meer uitgebuit en Hens valt van de ene kleurrijke vrolijke verbazing in de andere totdat zijn minderbegaafde broertje Walm ziek wordt. En daar is ook een overeenkomst met 'Hamelen', ze missen hun ouders, maar hoe kom je terug als er geen gewone weg is? Wil het meisje Vijf ook mee terug? En wist zij echt van het bestaan van Brunnen af? En wie is die geheimzinnige ook lieve Jool met al haar versjes? 'Prutje is bijzonder. Een omgekeerd wonder.'

Dit boek is even doorzetten in het realistische zwart-wit gedeelte voor de minder geoefende lezer waarin je niet weet waar het naar toe gaat, je moet even wennen aan de namen. Maar dan barst de fantasie los en lees je vlot weg naar een einde waarin het beter is dan Hens ooit had kunnen dromen.
De geweldige illustraties voegen heel veel toe voor de jongere goede lezer v.a. 9 jaar.
En de naam Prutje? Waar die vandaan komt: lees het zelf in dit heerlijke tijdloze leesboek.

Wat een prachtig boek! Mijn meiden hebben genoten, ik net zo goed. De personages zijn, ieder op zijn manier, hartveroverend en het verhaal blijft verbazen. Niet met iets te vergelijken maar een must-have voor ieder kind dat graag leest - of iedere ouder die graag voorleest. Wat een fantasie. En die illustraties!

Wij geven een 10. <3

De illustraties van Linde Faas geven de sfeer en het verloop van het verhaal perfect weer; van grauw en grijs naar langzaam steeds kleurrijker. Zo mooi en leuk gedaan! Ik ben helemaal weg van de dromerige, sprookjesachtige illustraties.

Ik heb echt zo ontzettend zitten GENIETEN van dit verhaal! En het raakte me ook nog eens heel erg… Het is een wonderbaarlijk en fantastisch avontuur met heerlijke kleurrijke personages, zelfs als ze onder prutje zitten. De mopperige Hens – geef hem eens ongelijk – de bijzondere Vijf en de schattige Walm met zijn ‘Mooi!’ op alles en zijn lekkere dikke ‘Wubbels’ (knuffels) waarmee hij iedereen opvrolijkt… Je sluit ze allemaal in je hart!
Ik vind het moeilijk nog beter te beschrijven hoe geweldig ik dit boek vind, maar ik hoop dat ik zo wel duidelijk heb gemaakt dat het de moeite van het lezen en bekijken waard is! Voor jong én oud!