Tess

Vanwege de redelijk recente herbewerking voor de BBC serie, de "oude" Tess van Polanski maar eens aangeschaft.
Het is een mooi verhaal, maar wat een typische bewerking, deze film.
De film is er-rug-lang-dra-dig ; de duur van 166 minuten is veel te lang;
met een dynamische 90 minuten was het ongetwijfeld veel boeiender geweest .
De veel te lange openingsscene met een groep dansende meisjes , begeleid door een nep straat- orkestje, stelt het geduld van de kijker al behoorlijk op de proef.
Net als je denkt : dit ga ik niet volhouden , komt het verhaal dan eindelijk een beetje op gang. Pfff.
De vertelling van het klassieke verhaal is in die zin nogal typisch omdat nu juist de hoogtepunten worden overgeslagen: de zwangerschap van Tess, de geboorte van haar kindje, het sterven daarvan; de moord, de rechtsgang en veroordeling / terechtstelling.
Alles moet je er zelf maar bij bedenken van Polanski. En dat is totaal onbegrijpelijk.
Ook irritrant zijn de grote sprongen die de film maakt waar het gaat om de diverse fasen die Tess moet doormaken.
De tragiek die daarmee gepaard gaat in het verhaal blijft daardoor volledig achterwege. Polanski was hier meer aan het kicken op al te mooie plaatjes van het landschap, lijkt het, dan op de uitdieping van de emoties.
Die plaatjes heeft hij zo mooi willen maken dat het vaak statisch en hier en daar zelfs kitscherig wordt.
Met deze vreemdsoortige aanpak blijft het daardoor allemaal nogal vlak, waar het had moeten boeien en broeien.
De film is voorzien van het sex-icoontje en leeftijd 12. Beide volkomen onzin.
Sex komt afgezien van een suggestief, zonder enig expliciet bloot of gewelddadig vertoon en daarmee dus gelukkig erg netjes gebrachte(maar voor het verhaal noodzakelijke), verkrachtingsscene in de film niet voor.
Het enige bloot is een snelle glimp van een nauwelijks zichtbare borst als Tess haar kindje voedt.
Laat je door de icoontjes dus niet afschrikken, want het had gewoon een AL film moeten zijn.Maar ja, de film is al van 1979 en toen golden ws. nog andere normen.
Na die 166 minuten blijf je zitten met een nogal dubbel gevoel: enerzijds boeit de film - vanwege het verhaal - nog net voldoende om hem uit te zitten;
anderzijds houd je er een onbevredigd gevoel aan over gezien de oppervlakkige aanpak.
Nastassja Kinski, hier nog aandoenlijk jong, bijna kinderlijk, is mooi en draagt in al haar jeugdige eenvoud de film.
Zonder haar was het een zeer middelmatig product geworden.
Van Polanski mocht je toch meer verwachten.
Toch ook maar eens die BBC versie zien..