The Piper At The Gates Of Dawn

Een krankzinnig goed album. Een luisterbeurt en je vindt het psychedelische geluid van de Beatles, de Stones en andere tammetjes. Zowel lyrisch als muzikaal staat dit album als een huis.
Syd Barrett voert de boventoon, waardoor dit Pink Floyd album een vreemde eend in de bijt vormt - Barrett werd tijdens de opnamesessies voor het vervolgalbum eruit gewipt.
Hij vertelt ons over planeten, meisjes (Siam Cat in Lucifer Sam, dacht ik), koningen, kabouters, vogelverschrikkers en een unieke fiets waarmee hij indruk op een meisje denkt te gaan maken.
Rare teksten vol knipogen die Britse humor eigen zijn. In tegenstelling tot alle latere Pink Floyd platen, die de luisteraar op een hogere, niet te vatten atmosferische reis sturen, begeleidt Barrett ons op een tocht door een Brits, psychedelisch sprookjesbos. Zoals gezegd, enkel en alleen de teksten zijn reden zat om deze plaat in huis te halen: 'yippie, you can't see me,but I can you'; 'Jennifer Gentle you're a witch'; 'across the steram with wooden shoes, bells to tell the king the news'; 'the words have different meanings'; 'I won't toch you, but then I might'; 'I know a mouse and he hasn't got a house I don't know why I call him Gerald'.
De muziek is ook groots, niet meeslepend of tragisch, maar fascinerend en grensverleggend. 'Astronomy Domine' klinkt als een knetterende clash in de ruimte; het gitaarspel op 'Lucifer Sam' is vastberaden en duivels agressief; op 'Matilda Mother' en 'Flaming' weet de band met hangerig gezang en zweverige instrumenten de luisteraar te doen verdwalen in het lsd-sprookjesbos. De twee nummers daarna borduren hier op voort. Er is niks dan de muziek voor je, terugkijken gebeurt niet en is zinloos. Maar dan komt het. 'Instellar Overdrive' is het toppunt van weirdness. Een regelrechte aanval op het sprookjesbos van de hippies met enge gitaar en orgelmuziek met aan het einde een paar fantastische klappen in de oren van de luisteraar - meer zeg ik niet. Luister. Daarna komen we terug in het sprookjesbos met het dwergennummer. Syd zingt hier aangenaam somber en rustig. 'Scarecrow' heeft een mooie tekst, is van een mysterieus korte duur en klinkt lekker; verdwaald, berust, leeg, uitzichtloos. 'Bike' heeft de grappigste tekst van het album.
Kortom, een perfect album. Unieke geluiden en teksten en prima geluid voor een vlotte prijs.

Zeer verfrissend album. Pink Floyd van Syd Barret - het is lang geleden maar nog steeds zeer actueel.

Achteraf na zoveel jaar is het grappig om er stil bij te staan. Op dat moment wisten die jongens nog niet dat ze één van de allergrootste bands van alle tijden zouden gaan worden. En daar waren ze ook niet mee bezig.
Ambities hadden ze wel. Maar niet de gebruikelijke ambities van een rock band - om de wereld te veroveren, d.w.z. zoveel mogelijk zieltjes te winnen door goede muziek te maken. Nee, de ambities waren nog groter - de muziek zelf te veroveren! De nieuwe grenzen op te zoeken. En zich niet te laten beperken door bestaande trends. Wat dat allemaal betreft is dit album meteen toonaangevend geworden voor de hele loopbaan van Pink Floyd.
De intentie om zoiets te maken was toen op zich niet zo uniek, Maar de uitvoering van Pink Floyd wel. Net als The Beatles (waar Syd Barret een grote fan van was) kon Pink Floyd muziek niet alleen rijk en diep, maar ook leuk om te luisteren maken. Goede psychedelie hoeft niet per se onangenaam te klinken. Sterker nog die MOET leuk blijven, anders heeft het weinig effect.

Dit album voldoet volledig aan deze eisen. Zeer leuke maar heftige psychedelia. Houdt je vast van de eerste tot de laatste seconde. Stuk voor stuk heerlijke nummers. Alleen "Interstellar overdrive"... Ik geloof oprecht dat de God electrische gitaar aan de mensheid schonk enkel met de bedoeling om Pink Floyd dit nummer te laten schrijven. Alle andere gitaar-meesterwerken zijn alleen een gunstige bijwerking.

Ik kan zo uren doorgaan, maar uiteindelijk gaat het om muziek en niet om de omschrijving. Dus... verbreed je horizon!

Geschreven bij The Piper At The Gates Of Dawn (LP)

Vinyl is heerlijk om te beluisteren

Geschreven bij The Piper At The Gates Of Dawn (LP)

Oud maar ongelofelijk goed

Prima , nog met Sid Barret

Geschreven bij The Piper At The Gates Of Dawn (LP)

Het is een reissue persing van goede kwaliteit.

Geschreven bij The Piper At The Gates Of Dawn (LP)

Eerste studio album van Pink Floyd, een must have voor iedere Pink Floyd liefhebber. Gewoon super goed album.

Een van de eerste lp's van Pink Floyd

Geschreven bij The Piper At The Gates Of Dawn (LP)

Ik vind de lp geweldig goede kwaliteit precies wat je verwacht van een remasterd

Geschreven bij The Piper At The Gates Of Dawn (LP)

De allereerste Pink Floyd! Wat was dat spannend toen en nog steeds geweldig. Heerlijk jeugdsentiment dat nog immer prachtig is.