Wij in het wild Een gezin overleeft in de vrije natuur

Ik ben niet zo gek op autobiografieën, maar dit verhaal wilde ik beslist lezen, want het is een vraag die mijn man en ik onszelf ook vaak stellen: hoe zou het zijn om volledig off the grid te leven, volledig zelfvoorzienend en heel erg basic?

Wel, volgens de auteur is het allesbehalve eenvoudig. Niet dat ze dachten dat het simpel en makkelijk zou zijn toen ze er aan begonnen, maar dat het zo moeilijk zou worden, hadden ze ook niet verwacht.

Een heuse eyeopener, dat we als mens echt zwakke versies van onszelf geworden zijn, maar ook dat we snel weer harder en flexibeler kunnen worden en veel minder nodig hebben dan we denken.

Zit geluk verweven in de plaats waar je je vestigt? In de leefomstandigheden? Of zit geluk in jezelf? Mijn conclusie na het lezen van dit boek is dat het in jezelf zit, en enkel als het jou als persoon gelukkiger zou maken om vrijer, maar ook een harder, leven te lijden, alleen dan zal het je ook meer geluk schenken. Voor veel mensen zou zo’n leven absoluut niet weggelegd zijn (al zijn ze ook niet tevreden in deze over-consumerende maatschappij met enkel haast en regels).

Andrea is eerlijk in haar boek, soms te pijnlijk eerlijk, het zal er veel mensen van weerhouden om dezelfde stap te zetten als zij en haar gezin. Ze verbloemt een dergelijk leven absoluut niet, in tegendeel, ze benadrukt juist meer de negatieve kanten dan de positieve. De effecten op hun relatie, op hun gemoed, hun kinderen.

Dan vraag je je nu waarschijnlijk af of ze na zoveel jaren nog steeds primitief in het bos wonen, ondanks alle tegenslagen en zware momenten, zowel fysiek als psychisch. Het antwoord is: ja.

Na een korte terugkeer naar een semi-makkelijker leven, konden ze het bos niet meer missen, het dicht bij de natuur leven, het zelf bouwen van een huis, geen stroom en water hebben, en overal zelf voor moeten zorgen. Dus ze leven nog steeds zo.

Een fantastisch boek, vlot geschreven met heel veel gevoel, onomwonden, eerlijk en rauw. Het enige dat ik miste waren foto’s, want na me zo inleven in hun wereld en avonturen, wilde ik heel graag zien hoe het er allemaal uitzag. Gelukkig kan dat op haar website: www.andreahejlskov.com

Aanrader voor iedere lezer, maar zeker voor degenen die overwegen een ommezwaai in hun leven te maken. Ik ben er niet door afgeschrikt, maar zou mezelf nu zeker beter voorbereiden (hoewel je dat natuurlijk nooit helemaal kan).

Ik zit nu aan hoofdstuk 4 en heb eigenlijk alleen nog maar negativiteit gelezen. De wereld is slecht, wat doen we onze kinderen aan, de maatschappij is helemaal om zeep, niks positiefs meer aan het leven. Erg als je zo door het leven moet. Dan zou ik me ook gaan verschuilen in een bos. Nee, echt. Dat het leven off the grid zwaar is, dat snap ik ook. Ik had ook geen rozengeur en maneschijn verhaal verwacht. Maar wel een verhaal over een gezin dat samen de wildernis intrekt op zoek naar zingeving en verbondenheid. Maar dan eerst 4 hoofdstukken uitwijden over hoe slecht de wereld wel niet is en dat er binnenkort niks meer overblijft. Nee, het is hem niet... De prijs is ook niet min. Off the grid leven, kritiek geven op een op geld beluste maatschappij maar dan wel stevig doorvragen voor een boek daarover. Schort iets aan denk ik dan... Maar goed, ieder zijn ding :-)

Verwacht geen verhaal over mensen die dansen tussen de bloemen nu ze bevrijd zijn van de maatschappij. Het is een zware opdracht geweest voor Andrea en haar gezin om in het bos te gaan wonen en dat verwoord zij in dit boek op een prachtige manier. Het is echt zwaar geweest om te wennen aan het leven in het bos en dit maakte het boek nog indrukwekkender. Juist omdat het geen fictie is. Het laat mij voorlopig nog niet los en geeft echt stof tot nadenken.

In de koude en neerslag van de winter in een tent slapen zou voor hun luxe zijn. In de bossen van Zweden in een hut zonder voorzieningen gaan wonen maanden aan een stuk is nog ander verhaal, de winter met veel sneeuw en koude en toch gelukkig zijn in de eenvoud. Tof boek.

Een prachtig boek welke ik in 'e'en keer uitlas. Het is een puur verhaal waarin de struggelingen van het leven, het samenzijn en de uitdagingen met de maatschappij aan bod komen. Het wordt niet mooier gemaakt dan het is. Ik vond het een heerlijk boek!