Wanneer de uit Hannover, West-Duitsland, afkomstige gitarist Michael Schenker in '79 het Engelse Ufo verlaat, besluit hij na een paar maanden rust naar de groep van zijn broer, The Scorpions, te gaan. Wegens een zeer slechte gezondheid moet hij reeds na enkele optredens afhaken, waarna hij enkele maanden later in Londen een groep op poten tracht te zetten met Montrose-drummer Denny Carmassi en Talas-bassist Billy Sheehan. Schenker stort echter in en laat zich in West-Duitsland in een kliniek opnemen teneinde van zijn alcohol- en drugsverslaving af te komen. Als herboren keert Michael terug naar Engeland, waar hij met behulp van zanger/tekstschrijver Gary Barden plus gastmusici Don Airey, Mo Foster en Simon Phillips The Michael Schenker Group opneemt. De plaat is uitstekend en Michael besluit te gaan toeren met in de gelederen drummer Cozy Powell, Chris Glen en ex UFO-toetsenist Paul Raymond. Na de toer blijft de groep Msg (= Michael Schenker Group) bij elkaar. Haar muziek valt het best te omschrijven als melodieuze hardrock, met een hoofdrol voor het spectaculaire drumwerk van Powell en het virtuoze gitaarspel van Schenker zelf, Msg. Wegens ernstige psychische problemen van Schenker valt de groep na de opnamen van de live-elpee One Night At Budokan weer uit elkaar, hetgeen zelfs tot een breuk leidt tussen Schenker en Gary Barden. Met Graham Bonnet, die na zijn lidmaatschap van de Marbles enkele solo-elpees had doen verschijnen en laatstelijk was gesignaleerd in de groep Rainbow, als nieuwe vocalist en voormalig Alex Harvey- en Rory Gallagher-drummer Ted McKenna wordt Assault Attack opgenomen. Het wordt Schenkers meest blues-geënte plaat, maar vóór het verschijnen daarvan wordt Bonnet wegens ernstige mentale problemen van de loonlijst afgevoerd. Gek genoeg is zijn voorganger Gary Barden nu weer zijn opvolger. Met Andy Nye als opvolger van de door Schenker in Brussel ontslagen Raymond laat Barden op Built To Destroy echter horen hoezeer zijn stem door drankmisbruik is aangetast. Maar nog slechter is de produktie, die noodgedwongen door de groep zelf in handen wordt genomen, omdat het budget dat voor zes elpees was bedoeld er al bij de eerste vier doorheen is gejaagd. Hierdoor beantwoordt ook Rock Will Never Die, waarop nota bene vocale assistentie wordt verleend door ex Ted Nugent-gitarist Derek St. Holmes en Scorpions-zanger Klaus Meine, niet aan de verwachtingen. Gedesillusioneerd wordt Msg eind '84 opgedoekt. Bassist Chris Glen vormt samen met Motörhead-drummer Phil Taylor en twee leden van Grand Prix de groep G.M.T., McKenna begint zijn eigen Blue Murder (niet te verwarren met de Nederlandse variant) en Barden roept State Trooper in het leven. Schenker werkt een tijdlang samen met de fantastische Amerikaanse vocalist Fran Cosmo (ex-Orion), en er zijn plannen geweest om samen met David Coverdale een nieuwe band op poten te zetten. In beide gevallen loopt de coöperatie stuk op 'managementsproblemen', zo heet het. Schenker besluit daarop naar Duitsland terug te keren, waar hij met zanger Robin McAuley (ex-Grand Prix en in Nederland succesvol door de cover-versie van Stairway To Heaven, die hij met de Far Corporation opneemt) een nieuwe band opzet. Het resultaat Perfect Timing wordt onder de naam McAuley Schenker Group op de markt gebracht. Een vreemde stap, aangezien McAuley hoegenaamd niet bekend is en zijn matige stemgeluid op deze Amerikaans aandoende plaat je ook niet echt achterover doet slaan. Dan was het verleden toch beter, getuige de release van The Michael Schenker Portfolio - The Definitive Collection, waarop zowel werk van Msg als Schenkers UFO-periode terug te vinden is. Bron: OOR Popencyclopedie

Lees meer Lees minder

Muziek