Duitse hitmakers in het poppy dance-genre. Snap! is het <br>geesteskind van het in Frankfurt gevestigde producersduo Benites (echte naam: Michael Mü <br>nzing) en Garrett Iii (Luca Anzilotti) dat op het eigen Logic-label eerder hits scoort als 16-Bit Project <br>(Where Are You, High Score) en Off (Electric Salsa, met als zanger Sven Vä th; zie Sven Vä Th). Voor <br>hun nieuwe project Snap! gaan Benites en Garrett in '89 op zoek naar een rapper, die gevonden <br>wordt in de Amerikaan Durron Butler (Pittsburgh, 30-4-67) die na zijn militaire diensttijd in <br>Duitsland is blijven hangen en er live-ervaring heeft opgedaan als uitzendkracht bij The Fat Boys. <br>Butler, die zichzelf Turbo B. noemt, heeft een strijdlustige rapstijl die min of meer gebaseerd is op <br>die van Chuck D. van Public Enemy. Ook leadzangeres Penny Ford (eerder werkzaam bij George <br>Clinton, Chaka Khan en Mica Paris) en danseres/achtergrondzangeres Jackie Harris worden in <br>Snap! betrokken. De eerste single The Power, aanvankelijk uitgebracht onder de naam Snap! <br>featuring Chill Rob G. (naar de rapper wiens Let The Rhythm Flow als basis voor het nummer <br>dient), wordt een wereldwijde smash hit met dé yell van '90: 'I've got the power!' Dat het een <br>sample betreft uit Jocelyn Browns jaren zeventig-hit Love's Gonna Get You is iets waar niemand <br>mee zit, behalve Brown zelf als ze niet betaald krijgt. Snap! scoort dat jaar nog drie hits, allemaal <br>terug te vinden op World Power. In het dance-genre is Snap! dat jaar van enorme invloed. Het <br>geluid, een overigens eerder al door het Belgische Technotronic gepionierde combinatie van house <br>en hiphop, wordt veel ge•miteerd (door verdere verbreiders als 2 Unlimited bijvoorbeeld) dan wel <br>op zijn beurt als sample gebruikt. Voor de opnames van The Madman'S Return wordt de naar een <br>solocarriè re strevende Ford vervangen door Thea Austin. De plaat heeft een meer soulful geluid <br>dan zijn voorganger en levert wederom de ene vette hit na de andere op. Vanwege artistieke <br>meningsverschillen stapt Turbo B. in augustus '92 op om zich in navolging van Ford aan een <br>sololoopbaan te wagen. Nadat ook Harris door de zijdeur is afgegaan wordt voor de zangpartijen <br>van Welcome To Tomorrow een beroep gedaan op Paula Brown, alias Summer, die kan bogen op <br>een carriè re als danseres (o.m. in de tv-musical Fame en video's van Janet Jackson en Paula <br>Abdul) en achtergrondzangeres (bij o.a. Snoop Doggy Dogg en James Ingram). Het vertrek van <br>Turbo B. en de komst van Summer betekenen dat het geluid nog Europeser wordt; geen raps <br>meer maar melodieuze popsongs met Euro-housebeats. Zo nu en dan neigt het geluid zelfs naar <br>ambient. Dit doet geenszins afbreuk aan het succes dat met ijzersterke hits als The First The Last <br>Eternity (Till The End) onverdroten wordt voorgezet. Attack - The Remixes bevat de originele radio- <br>versies van alle Snap!-hits. Tegelijkertijd met Attack - The Remixes verschijnt Best Of Snap!, met <br>daarop remixen van oude Snap!-successen door internationaal bekende house en dance <br>producers, waaronder David Morales en Snap! zelf. En alsof het niet genoeg is verschijnt in de lijn <br>van Attack - The Remixes en Best Of Snap!, The Best Of Snap! Remixes &amp; All een <br>volkomen overbodig album met daarop de remixen van de tracks op Attack - The Remixes. Het <br>geringe succes dat het uitkauwen van de oude hits oplevert bevestigt het feit dat het publiek en <br>de media anno '97 nauwelijks meer interesse hebben in de euro-house pioniers van weleer. <br>Penny Ford is een mixalbum met onder andere Leftfield, en laat Mü nzing en Azilotti horen als <br>dj's. <br> <br>Bron: OOR Popencyclopedie