Belangrijk en in Engeland zeer succesvol trio, dat in '75 <br>begint. Bij het verschijnen van In The City krijgt de in Mod-pakken gestoken band, die het <br>'keurige' alternatief voor de Sex Pistols vormt, het stempel Who-imitatie opgedrukt. This Is The <br>Modern World en All Mod Cons bevatten naast de nerveuze, snelle punky nummers ook rustiger <br>werk. Met Down In The Tube Station At Midnight heeft The Jam in '78 in Engeland een enorme hit. <br>Het succes dat men met de formule - pakkende popsongs die getuigen van een sterke sociale <br>bewogenheid, idealisme versus realisme - heeft blijft echter voornamelijk beperkt tot het <br>Verenigd Koninkrijk. Setting Sons is het meest politieke Jam-album, terwijl Weller op Sound <br>Affects blijk geeft van zijn bewondering voor The Beatles in hun Revolver-periode. Met A Town <br>Called Malice, een regelrechte Motown-pastiche, heeft The Jam haar langverwachte hitdoorbraak <br>in Nederland. Het nummer komt voor op The Gift, waarop het op Sound Affects voorzichtig <br>begonnen experimenteren verder doorgezet wordt, zij het met teleurstellende resultaten. In het <br>najaar van '82, als Weller meent dat ze op haar hoogtepunt is en niet meer verder komt, ontbindt <br>hij de groep. Dig The New Breed is een live-overzicht van de Jam-historie. Weller gaat zich <br>vervolgens bezighouden met een eigen platenlabel, Respond Records, en hij start met <br>toetsenman Mick Talbot (ex-Dexys Midnight Runners; ex-Merton Parkas) een nieuwe groep, The <br>Style Council. Het geluid dat het duo, dat zich met wisselende gastmusici en -vocalisten omringt, op <br>een aantal singles laat horen is sterk op de jaren zestig gebaseerd. Introducing is een (mini) <br>singlecompilatie die alleen in Nederland wordt uitgebracht. Het officiële elpeedebuut Cafe Blue <br>laat een inconsistente verzameling stijlen horen, variërend van rap-funk tot swing- en cocktail-jazz. <br>Na nog een aantal singles wordt het veel evenwichtiger en scherp politiek getinte Our Favourite <br>Shop in Engeland door zowel pers als publiek juichend onthaald. Weller lijkt wederom uitgegroeid <br>tot een zegsman voor zijn generatie, maar dit blijkt van korte duur: na de matige live-elpee The <br>Style Council, Home &amp; Abroad. volgt het vrij sterke maar weinig succesvolle The Cost Of <br>Loving, waarop Curtis Mayfield (achtergrondvocalen) en The Valentine Brothers (produktie) hun <br>medewerking verlenen. Met het pretentieuze Confessions Of A Pop Group neemt The Style <br>Council iets te veel hooi op de vork. Men vergaloppeert zich met gedistingeerd georkestreerde <br>swing-ballads, pianorecitals en zelfs een heuse driedelige suite. Al met al kan de verzamelaar The <br>Singular Adventures Of The Style Council Greatest Hits Vol. worden beschouwd als de eerste en <br>enige Style Council-plaat die er werkelijk toe doet: geen pretentieuze uitstapjes en half gelukte <br>avonturen, maar het altijd sterke Style Council-singlemateriaal keurig op een rijtje. Met de <br>carrières van ex Jam-leden Foxton en Buckler is het intussen weinig voorspoedig verlopen, reden <br>waarom ze zich najaar '86 in arren moede maar verenigen in de groep Sharp, waarin <br>zanger/gitarist/componist Jimmy Edwards mag dienen als een substituut voor Weller. Ook het <br>solo-album van zangeres Dee C. Lee, die sinds Cafe Blue op los-vaste basis bij The Style Council <br>zingt, weet na de indrukwekkende single See The Day de verwachtingen niet in te lossen. In '88 <br>verlaat Foxton het alweer zinkende Sharp om bij The Rhythm Sisters verder te bassen. Een nieuwe <br>fase in Wellers loopbaan begint eind '90 met The Paul Weller Movement, waarvan de single Into <br>Tomorrow verschijnt. In '91 scoort een verzameling met de grootste hits van The Jam in Engeland <br>wederom hoog in de elpeelijsten. <br> <br>Bron: OOR Popencyclopedie