Enkele leden van de groep werken al sinds '66 samen. <br>Voordien heeft alleen Froese professioneel in een groep gezeten, eerst in een soulformatie, later <br>in een jazz-rockgroep in de stijl van Chicago. Op hun eerste elpees, Electronic Meditation, Alpha <br>Centauri, Zeit en Atem, geproduceerd door Rolf-Ulrich Kaiser (schrijver van het boek De Nieuwe <br>Popmuziek en eigenaar van het progressieve Ohr-label), proberen ze door gebruik van <br>Moogsynthesizers een constante bewustzijnsvergroting te bereiken. Een uitgangspunt dat zo <br>duidelijk de 'kosmische stroming' in de Duitse pop kenmerkt en dat de Duitse pop haar eigen <br>gezicht geeft. Begin '69 wordt de Dream opgeheven. Van maart '69 tot februari '70 spelen de <br>groepsleden evenwel weer met andere muzikanten (onder wie Klaus Schulze), zonder concrete <br>resultaten. De groep wordt populair in Engeland na het verschijnen van Phaedra. Peter Baumann <br>verlaat de groep gedurende haar bestaan regelmatig. Hij wordt dan meestal vervangen door de uit <br>Agitation Free (een Berlijnse groep) afkomstige Michael Hoenig. De muziek van de Dream, <br>beïnvloed door free jazz en Pink Floyd, verandert door de jaren heen niet noemenswaardig. Op <br>Ricochet is het gebruik van de zogeheten sequencer (een soort elektronisch geheugen) goed te <br>horen; Stratosfear is in vergelijking met andere platen opvallend melodieuzer maar stelt toch <br>teleur. The Sorcerer is een soundtrack die de groep maakt voor de film van de bekende regisseur <br>William Friedkin, The Sorcerer. Nadien wordt de groep uitgebreid met Klaus Krieger en Steve <br>Jolliffe. Baumann evenwel besluit de groep wederom de rug toe te keren. Thief bevat filmmuziek <br>van James Caan's Thief. Edgar Froese en Peter Baumann maken voor Virgin diverse solo-elpees, <br>die overigens nogal wisselend van kwaliteit zijn. <br> <br>Bron: OOR Popencyclopedie