De vrouw en de weduwe

Ik moest echt even in het boek komen door de vele details. Mede hierdoor waande ik me op een gegeven moment wel echt op het eiland waar het verhaal zich afspeelt.

Het boek is opgedeeld in duidelijke hoofdstukken: de vrouw, Abby en de weduwe, Kate. Je leeft met beide personages mee. Het boek blijft spannend tot het eind en heeft een hele verassende twist.

Verder valt er weinig over te zeggen zonder spoilers te geven. Ik zou zeggen ga hem gauw lezen want hij is steengoed!

Geschreven bij De vrouw en de weduwe

Dit boek mocht ik lezen van de uitgeverij Bruna, heel erg bedankt hiervoor.
Uitgave augustus 2020.
Prachtige cover, past perfect bij het boek.
De hoofdpersonen uit het verhaal zijn Kate en Abby. Kate's man komt niet thuis na een medisch congres en ze gaat op zoek naar hem en wat er gebeurd zou kunnen zijn.
Haar veilige wereld staat op zijn kop en ze wordt gedreven door haar verdriet en ongeloof en onzekerheid om de situatie waarin zij en haar dochter Mia verkeren.
Kate's zoektocht brengt haar naar Belport , een eiland voor de kust van Australie waar het gezin een vakantiewoning heeft. In de zomer een heerlijk oord, in het najaar en de winter stil en desolaat.
Op het eiland woont Abby die gewend is aan de rust en stilte in najaar en winter.
Niets is wat het lijkt op dit eiland.
Abby ontdekt dingen over haar echtgenoot die ze liever niet had geweten. Dit geldt ook voor Kate.
Het verhaal komt aan het einde in een stroomversnelling wanneer Kate en Abby elkaar ontmoeten.
Een sterk opgezet verhaal over een zoektocht naar de waarheid en geluk.Prachtig taalgebruik.Een aanrader. Ruime 4 sterren.

Geschreven bij De vrouw en de weduwe

Na het geweldige boek "In het niets" begon ik vol verwachting aan dit tweede boek "de vrouw en de weduwe" en ik ben zeker niet teleurgesteld want ook dit boek heb ik werkelijk verslonden. Aan het einde van het boek verteld de auteur over de plotwending over de tijd waarin de verhaallijnen zich afspeelden en hij wilde hier dat wij, als lezer, dat we iets gemist hadden en inderdaad dat had ik ook. De verhaallijnen staan in eerste instantie op zichzelf maar komen steeds meer naar elkaar toe en uiteindelijk komen ze samen. Geweldig gedaan. Wat een einde!!! Ik kijk nu al uit naar het volgende boek. Chava voor in 't Holt heeft ook dit boek echt goed "voorgelezen" waardoor je midden in het verhaal zit.

Nadat haar man John vermist wordt en er een verontrustend telefoontje vanaf Belport komt besluit Kate af te reizen naar het eiland om meer te weten te komen over de vermissing van haar man. Daar aangekomen wacht haar een onaangename verrassing, haar man blijkt om het leven te zijn gebracht. In hun vakantiehuis stuit ze op merkwaardige dingen waar ze niet de vinger op kan leggen. Haar man bleek een groot geheim te hebben en ondanks het grote verdriet is ze van plan de waarheid te achterhalen. Waarom loog John over zijn conferentie en zijn baan en waarom ging hij naar Belport, het eiland waar hij zo'n hekel aan had?

Abby is bewoner van het eiland en gelukkig met haar gezin. Ze heeft een bijzondere hobby,  taxidermi, het opzetten van dieren en het lezen van misdaadverhalen. Haar gemoedelijke leven gaat z'n gangetje, totdat ze opeens vreemd gedrag opmerkt bij haar man Ray. En als ze na een snij incident in de garage op zoek gaat naar een ehbo box vindt ze ook nog andere bijzondere dingen in de box, en als ze later de andere box weer opzoekt met de afgedankte kleding en die onderzoekt komt ze tot een gruwelijke ontdekking. Wat voor geheimen heeft haar man, wat houdt hij voor haar verborgen?

Christian White weet de lezer vast te houden door afwisselend het verhaal van de vrouw en de weduwe te vertellen. Hij gebruikt mooi zinnen, en neemt je mee naar het mysterieuze eiland Belport. En dan dat einde, die zag ik niet aankomen. 

De verschillende perspectieven zorgen voor een prettige afwisseling al had ik op sommige momenten moeite om de vrouwen en hun situaties uit elkaar te houden. Ze hadden beide iets duidelijker en wellicht nog iets meer verschillend van elkaar neergezet mogen worden.

Als lezer lijk je vrij snel een idee te hebben van de gebeurtenissen. Juist omdat dit te gemakkelijk gaat, denk je dat het bijna niet zo kan zijn. Je gaat iets verwachten als lezer, maar de plottwist van White had ik niet aan zien komen!

In De vrouw en de weduwe staan Abby en Kate centraal. Wanneer John, de man van Kate, niet terugkeert van een congres in Londen en hij vervolgens onbereikbaar blijkt, tasten Kate en haar dochter Mia in het duister over wat er met hem is gebeurd. Het mysterie wordt nog groter wanneer Kate contact opneemt met het Health Centre, waar John als arts werkt, en te horen krijgt dat hij al maanden eerder ontslag heeft genomen. Kate is het spoor volledig bijster en gaat, bijgestaan door haar schoonvader Fisher, zelf op onderzoek uit. Daarbij komen zij op enig moment terecht op het vakantie-eiland Belport. De familie bezit daar een vakantiehuis.

Zij komen in contact met Abby die, samen met haar man en kinderen, op het eiland woont. Of Kate het mysterie rond de verdwijning van John kan ontrafelen, lees je in De vrouw en de weduwe.

“De hamvraag was waar John de afgelopen drie maanden was geweest. Er ging een golf misselijkheid door haar heen. Het voelde alsof haar lichaam uit balans was; sommige delen waren verdoofd, andere deden zeer. Haar borst stond strak van de spanning.”

Het verhaal wordt verteld vanuit dubbel perspectief. Beide vrouwen komen beurtelings aan het woord. Dit dubbel perspectief is door White op knappe wijze uitgewerkt en geeft een extra dimensie aan het toch al boeiende verhaal.

Kate krijgt ook te maken met agente Bobbi. Deze Bobbi is, naast politieagente, bevriend met Abby. Tergend langzaam komt er enige helderheid in de gebeurtenissen waarbij White de spanning goed weet op te bouwen. De aanwijzingen werpen overigens ook weer nieuwe vragen op en er komt pas werkelijk wat schot in de zaak wanneer Kate en Abby hun krachten bundelen.

“Maar onder dat alles was een nieuw zaadje aan het ontkiemen. Ze kreeg een vreemd en heel sterk gevoel over iets anders: opluchting. Het bewijsmateriaal –want dat was het- was weg, en daarmee elk tastbaar verband met de misdaad.”

White heeft zijn boeiende personages goed gekarakteriseerd waarbij vanzelfsprekend de twee vrouwen de beste papieren hebben. Zijn dialogen zijn natuurlijk en daardoor volstrekt geloofwaardig. Zijn schrijfstijl is gedetailleerd en beeldend en past uitstekend bij het verhaal dat de auteur te vertellen heeft.

Via diverse verrassende plotwendingen leidt White zijn lezers richting een uitstekende finale die menig lezer niet zal zien aankomen.

Over de auteur
Christian White is een Australische auteur en scenarioschrijver. Zijn debuutroman, The Nowhere Child, won de Victoriaanse Premier's Literary Award voor een onuitgegeven manuscript. Hij co-creëerde de televisieserie Carnivores en schreef mee aan Relic, een psychologische horrorfilm die geproduceerd wordt door Carver Films (The Snowtown Murders, Partisan).

Uitvoering
Uitgeverij Bruna
ISBN: 9789400512566
Paperback, 320 pagina’s

Dit boek heeft een traag begin. Het sleept maar voort en er zijn weinig opvolgontwikkelingen, waardoor de vaart voor mij verdween. Ook had ik moeite met sommige vertalingen en woorden zoals collaqueum, iemand die lijkt op 'Shelly Duval die stijf staat van de drugs' (red: een actrice zonder drugsverleden) en 'hij ging door een Ichabod Crane-achtige puberteitsfase'. Dat zal coherent zijn aan vertalingen, maar het was lastig, net als sommige metaforen ('zijn toon was droger dan toast zonder boter' en 'ze was een oude boot die zich aan een pier vastklampte').
Misschien ben ik verwend, maar ik zag het plot al van verre aankomen. De twist kwam nog enigszins onverwacht en zorgde ervoor dat ik me wat bedrogen voelde. Al met al bleef dit boek me wel steeds zo trekken dat ik door bleef lezen, ik wilde wel weten of mijn vermoeden klopte en uiteindelijk bleek dit leuk en goed uitgewerkt, dus geen spijt!

De auteur: Christian White is een scenarioschrijver. Hij werkte onder andere mee aan the relic. In het niets is zijn thriller debuut. Een vroege versie van het manuscript won in 2017 de Victorian Premier’s Literary Award for an Unpublished Manuscript, een prijs die eerder werd gewonnen door Jane Harpers De droogte en door Het Rosie project. Hij woont met vrouw en hond in Australië.

De cover: geeft een eiland weer met een huis op en donkere wolken die een zware storm voorspellen. De cover is heel duister en geeft vermoeden van een duister verhaal. Ik zou dit boek zeker opnemen in de winkel.

Verhaal: Kate en Abby twee vrouwen, de ene woont op het eiland Belport de andere heeft er een buitenverblijf. Kate komt naar het eiland met slecht nieuws. Haar verdriet wordt steeds groter als ze meer te weten komt over het geheime leven van haar man Abby woont op het eiland en is er de stille winters gewoon maar nu neemt haar leven een andere wending als ze dingen ontdekt die haar man in een wel heel slecht daglicht stellen maar op Belport is niks wat het lijkt en de vrouwen zullen moeten samenkomen om de waarheid te ontdekken over hun mannen en levens.

Mijn mening: Het boek is vlot geschreven leest gemakkelijk weg en heeft een super origineel plot dat je niet ziet aankomen en waarvoor je dit boek alleen al wilt lezen.
De karakters zijn goed uitgewerkt en evolueren. Kate is in het begin niet zo opmerkzaam en heeft haar man nodig voor de opvoeding van hun dochtertje toch ontpopt zij zich tot een sterke vrouw die kost wat kost de waarheid zal vinden. Ook Abby leeft wat op de achtergrond, ze leeft voor haar gezin maar ook zij treedt op de voorgrond wanneer dat nodig is en neemt moedige beslissingen.
Desondanks de goede schrijfstijl en het unieke plot en de goede karakters miste dit boek een diepe spanning voor mij. Ik denk dat ik met de duistere cover misschien iets meer horror of engheid had verwacht dat kreeg ik echter niet. Waardoor het verhaal me vaak losliet en ik niet direct de behoefte voelde om het weer op te nemen. Maar voor de doorsnee thriller lezer die houdt van een psychologische thriller is dit een prima boek voor een regenachtige herfst week.
⭐⭐⭐ En een halve ster

Christian White schreef met dit boek niet zozeer een thriller dan wel een psychologisch spannend verhaal waarin de impact van relatiegeheimen zeer goed beschreven wordt.
Het boek is opgedeeld in drie delen; de vrouw, Abby en de weduwe. Hierdoor krijg je een duidelijk beeld van de gebeurtenissen en ook een redelijk inzicht in de karakters van de personages. Helaas blijft het ondanks deze inzet toch hier en daar te weinig om echt bij het verhaal te betrokken te raken. Ook is er vrij snel een patroon te vinden in het verhaal waardoor het voorspelbaar wordt . Erg jammer want het zou zeker een echte spannende psychologische thriller kunnen zijn als er meer onduidelijkheid in het verhaal bleef. Nu is het boek via het vaste opbouw patroon geschreven waardoor je ook al snel door hebt hoe het verhaal in elkaar steekt en de plotwending aan het einde van het verhaal eigenlijk geen verrassing meer is. Hierdoor blijft het een standaard spannend verhaal wat zeker de moeite loont om te lezen maar niet met kop en schouders tussen de andere boeken uitsteekt.

Kate Keddie en haar dochter Mia staan te wachten op John. Het vliegveld van Melbourne loopt al aardig leeg. Maar geen John te bekennen. Waar is hij en wat is er gebeurt? Als de politie haar belt, moet ze afreizen naar het eiland Belport.
Abby Gilpan is getrouwd met Ray. Ray is druk met het onderhoud van leegstaande vakantiewoningen op het vakantie-eiland Belport. De laatste tijd gedraagt hij zich vreemd. Abby wil er meer van weten en gaat op onderzoek uit.
Wat hebben deze vrouwen met elkaar te maken? Je leest het in De vrouw en de weduwe.

-De elementen

De cover lokt je direct naar een eiland in de verte van de zee. Het creëert een spannend gevoel: wat is daar aan de hand? De titel is lang en heeft dit effect niet. De auteur is voor mij onbekend. Dus ik laat mij graag verrassen.

De vrouw en de weduwe draait om Kate en Abby. Beide getrouwd met kids. John verdwijnt na een bezoek aan een conferentie. Ray op zijn beurt gedraagt zich anders dan anders. Op dat moment gaan er diverse scenario's door je lezersbrein. Halverwege het boek, als het erop lijkt dat de plot langzaam bekend wordt, volgt er een flinke plotwending. Auteur Christian White neemt zijn lezers dan flink te grazen. Hij wilde eerst een simpel verhaal simpel vertellen, maar koos er toch voor dit niet te doen. Geïnspireerd op de serie Lost bedacht hij een "major plottwist". Wat ervoor zorgt de ja mogelijk moet terugbladeren om te snappen hoe het nu zit. En dat is zeer goed gedaan!

Christian White houdt van een rustige opbouw en slaat dan toe. Hij gebruikt de vertelperspectief van de 3e persoon. Dat kan soms afstand scheppen tussen lezer en de karakters, maar de schrijfstijl die White gebruikt zorgt ervoor dat dat nu niet gebeurt. De situaties komen levensecht voorbij. Door de wissel van beide vrouwen per hoofdstuk leer je ze beter kennen en worden de geheimen langzaam ontrafelt. Het verloopt wat traag gezien halverwege het boek er nog niet veel is ontdekt. Dit volgt pas later in het boek.
Na de mooie beschrijvingen van het Belport-eiland zou je daar graag een kijkje willen nemen Helaas komt het niet voor op google en blijkt het een fictieve plek in het briljante brein van White te zijn. Al wordt het zeer geloofwaardig neergezet met zijn straten en gebouwen. De vrouw en de weduwe gaat over duistere geheimen, verdwenen personen en vooral je familie beschermen ongeacht wat er ook gebeurt.

****Christian voegt een verrassend element toe, wat zijn lezers van de stoel blaast. Deze plottwist tilt het boek naar een hoger niveau.

-Conclusie

De vrouw en de weduwe is een thriller met een bite. Met een gigantische plotwending die je niet ziet aankomen. De sterke karakters en het geheimzinnige eiland maken het verhaal compleet. De spanning loopt langzaam op. Het is niet de spanning maar de plottwist die je als lezer in de greep houdt!

Hartelijke groeten, Annette Overvoorde
Birdy's Boeken blog