Rode maan

De Amerikaanse auteur Benjamin Percy heeft inmiddels drie romans en twee korte verhalen op zijn naam staan. Daarnaast is hij ook de schrijver van een aantal stripverhalen, waaronder Green arrow. De televisieserie Arrow is aan deze strip ontleend. Percy's eerste boek dat in het Nederlands vertaal is, is de thriller Rode maan.

In het vliegtuig waarmee Patrick Gamble, een rustige en wat schuchtere tienerjongen, op weg naar zijn moeder is, wordt een aanslag gepleegd. Patrick is de enige die deze terroristische daad overleeft en wordt daardoor tegen wil en dank een held. Het blijkt dat ook in twee andere vliegtuigen een soortgelijke aanslag is gepleegd. Daarbij komt iedereen om het leven. In een ander deel van de Verenigde Staten wordt in een weerwolfgemeenschap een aantal gezinnen overvallen. De ouders van Claire Forrester worden neergeschoten en Claire slaat op de vlucht. Waarna er niet alleen op haar, maar op alle weerwolven jacht wordt gemaakt. In Oregon is Chase Williams nog maar acht maanden gouverneur als hij presidentskandidaat is. Wanneer hij president wordt, wil hij een eind maken aan de weerwolfterreur.

Het begin van Rode maan komt wat onwerkelijk over. Want vanuit het niets transformeert een man zichzelf opeens in een weerwolf en gaat als een bezetene tekeer. Er is geen enkele verwijzing naar de reden waarom hij transformeert, of hij een eenling is en wat de beweegredenen zijn van de aanslag. Dat laatste is op zich niet zo'n probleem te zijn, maar al met al zorgt het aanvankelijk wel voor wat onduidelijkheid.

Naarmate het verhaal vordert, eigenlijk zijn het drie verhalen die langzaam in elkaar vloeien, ga je het boek steeds meer begrijpen en realiseer je je dat de weerwolven synoniem staan voor de terroristen die over de hele wereld aanslagen plegen, maar ook voor groeperingen die in het verleden de mensheid hun wil probeerden opleggen. Bij voorkeur door middel van intimidatie, geweld en oorlog. De weerwolven zorgen er in dit verhaal voor dat mensen die nog niet tot hen behoren worden besmet. Een beet van een weerwolf kan daardoor beschouwd worden als het nieuwe aids. Percy heeft daarmee een scala aan wereldproblematiek in zijn boek verwerkt. Een goede aftekening van de werkelijkheid binnen onze maatschappij.

De belangrijkste personages in het verhaal, Patrick, Claire en Chase, zijn voldoende uitgewerkt waardoor je je, ondanks dat die uitwerking niet bijzonder diep gaat, wel met ieder van hen verbonden gaat voelen. Het personage van Patrick zie je zelfs in de loop van het verhaal groeien want hij verandert van een nogal introverte jongen in een zelfbewuste en daadkrachtige man.

Het is jammer dat de ontknoping van het boek enigszins tegenvalt. Het heeft er alle schijn van dat Percy vond dat zijn verhaal inmiddels lang genoeg was en er daarom te gehaast een eind aan heeft gemaakt. Met een aantal bladzijden meer was het hem waarschijnlijk wel gelukt om de tijdens het lezen opgekomen vragen te beantwoorden. Nu blijft je na het dichtslaan van het boek met een wat onbevredigd gevoel achter en heb je de indruk dat het verhaal niet af is.

Ondanks deze puntjes van kritiek is Rode maan een boek dat van begin tot eind boeiend en bij vlagen spannend is. Het is weliswaar een dik boek, de maatschappelijke problematiek schemert erin door, maar dat houdt niet in dat het ingewikkeld is. Integendeel zelfs. Het boek, dat een mix is van een beetje fantasy, wat horror, veel roman en ook veel thriller, leest namelijk bijzonder prettig. Waarbij het ook nog eens tot nadenken stemt. Want wat gebeurt er met onze wereld als het scenario dat in dit boek beschreven wordt niet tot een einde komt?

Zijn leven veranderd compleet wanneer Patrick als enige een terroristische aanslag op een vliegtuig overleeft.

Claire, een normaal meisje, komt erachter dat ze helemaal niet zo'n normaal leven heeft wanneer haar ouders voor haar ogen worden vermoord.

Twee totaal verschillende mensen met verschillende levens ontmoeten elkaar is dit verhaal over opstand, terrorisme, haat en onderdrukking tussen mensen en weerwolven.

Zodra ik het boek zag, sprak de kaft me aan! Het gevoel van mysterie overheerst en nodigt uit te lezen.

In het begin van het boek volgen de gebeurtenissen elkaar snel op waardoor je als het ware het boek wordt ingezogen. De schrijfstijl is pakkend en werkt verslavend...echter geld dit tot ongeveer halverwege.

Vanaf daar had ik momenten dat ik mij er doorheen moest worstelen. Wat is het begin erg goed werkt, het uitgebreid omschrijven van de omgeving, gedachten en gevoelens werd voor mij halverwege het TE uitgebreid omschrijven. Ik kreeg een gevoel van jaaa nu weet ik wel wat er bedoeld wordt.

Het verhaal lijkt daardoor ook enigszins te stagneren en dit lijkt ingehaald te moeten worden aan het einde van het verhaal. Hierdoor kwam het einde nogal afgeraffeld op mij over zo van ow ja dit moet er ook nog in maar mijn maximale aantal pagina's zitten erop. Ik zag mijn boek dunner worden terwijl voor mijn gevoel het verhaal nog wel even te gaan had.

Behalve deze minder positieve punten zijn er natuurlijk ook wel positieve punten te vinden aan dit boek. Ondanks dat het verhaal over weerwolven gaat, is het onderwerp zeer actueel. Het gaat over verschillende bevolkingsgroepen, onbegrip, terrorisme en onderdrukking. Een ieder zal de verschillende aspecten kunnen herkennen in het boek. Hierdoor leeft het verhaal wel weer heel erg.

Al met al een goed actueel onderwerp en een aansprekend verhaal, maar het was naar mijn mening meer uit te halen.