Burns

Thomas Carlyle (Ecclefechan, 4 december 1795 - Londen, 5 februari 1881) was een Schots schrijver, historicus en wiskundige, wiens literaire werk grote invloed had in het victoriaanse tijdperk. Carlyle werd geboren in Ecclefechan, gelegen in de regio Dumfries and Galloway in Schotland, en bezocht de plaatselijke school in Annan. Hij werd sterk beïnvloed door het calvinisme van zowel zijn familie als zijn land. Nadat hij vanaf zijn 14e jaar de Universiteit van Edinburgh had bezocht, werd hij wiskundeleraar, eerst in Annan en vervolgens in Kirkcaldy, waar zich een hechte vriendschap ontwikkelde met de enkele jaren oudere theologiestudent Edward Irving. Van 1819 tot en met 1821 was Carlyle opnieuw verbonden aan de universiteit van Edinburgh, waar hij een intense geloofscrisis doormaakte die tien jaar later het materiaal zou opleveren voor 'Sartor Resartus'. Naast meerdere vertalingen van wiskundige werken (o.a. Legendres Éléments de Géométrie, in 1828), had hij al sinds 1823 meegewerkt aan Sir David Brewsters Edinburgh Encyclopaedia en tevens aan The Edinburgh Review, met onder meer essays over Montesquieu, Montaigne en Nelson. In de meetkunde is Carlyle bekend door de naar hem genoemde Carlyle-cirkel. Deze cirkel wordt gebruikt om grafisch een vierkantsvergelijking op te lossen. De cirkel kan ook worden gebruikt bij de constructie met passer en (ongemerkte) liniaal van regelmatige veelhoeken. (Bron: Wikipedia)