Dolen

Als je 'Ik, Jan Cremer' goed vond, dan is dit de nieuwe Jan Cremer.
Alex Kirchner beschrijft hier het leven van Roy (eigenlijk zijn leven) in rauwe bewoordingen. Maar ook spat de liefde voor zijn dochter uit het boek. Ook zijn aanvankelijke liefde voor zijn vriendin/vrouw is voelbaar. Dat hij haar later niet meer begrijpt, maar dat ze belangrijk voor hem blijft, is duidelijk. Maar het is onvermijdelijk dat hij haar gaat haten.
Zijn uitbundige leven wordt zonder gène beschreven. Vrouwen en drugs zijn een wezenlijk onderdeel van zijn leven.
Maar ook mooi beschreven, is de droom die hij najaagt.
Het boek eindigt met een heftigheid, die mij meer dan nieuwsgierig maakt naar deel 2 (en zelfs naar deel 3).

Ik opende zondag het boek en las de zin die me zeker de laatste maanden op het lijf geschreven staat. “Als ik iets wil dan doe ik het (Het liefst meteen)” Daarna las ik de Bijsluiter en deze wist per direct een laag toe te voegen aan mijn verwachting van dit boek.
Het duurt slechts enkele pagina’s voor ik in Roy kan kruipen als hij door Spanje wandelt. En ik wandel met hem mee op het pad wat ik ook al jaren zo graag zou bewandelen!!! ( volgend jaar eindelijk!! Heb ik mezelf beloofd, bucketlist!!)
Na ieder hoofdstuk leg ik het boek even weg om wat het met me doet even goed te voelen, me te verbazen en vervolgens met een volgend kopje thee weer snel het boek op te pakken en aan het volgende stukje te beginnen. En zo lees ik door de hoofstukken heen, soms huilend van de ellende of paniek die ik meevoel, de verscheurdheid, onmacht, en soms is het zo zinnenprikkelend dat ik wenste dat er een man in mijn buurt was … Oeffff…. En ook surf ik mee op de tsunami’s aan emoties, diepe liefde en intens verdriet die werkelijk zoooo mooi en diep beschreven worden dat ik ze tot in de diepte mee kan voelen. En ja… steeds weer met tranen in de ogen toch doen wat je innerlijke IK je zegt te doen….. ja…. DAT herken ik dus wel ja.
De omschrijvingen zijn soms to the point, inclusief de rauwe randjes, en de woordkeuzes maken de totaalbeleving er een van het enige echte leven zoals het nu eenmaal ook ECHT is of kan zijn…..
Halverwege het boek besef ik dat ik op blz 170 pas klaar ben met het lezen van de Proloog en daar moet ik enorm om lachen. Ja….. Het versterkt mijn gevoel dat deze Roy/Alex zeker geen doorsnee kerel is. Daar start dus ook het begin van zijn levensdroom, die wereldreis
Dat 2e deel van het boek lees in mijn beleving toch anders…… Er zit meer rust en een soort van balans in de teksten, ondanks dat de inhoud echt wel heftig is af en toe. Misschien omdat deze bewust voor dat blog geschreven werden en daarna gebruikt als onderdeel van dit boek?? Voor nu gaat mijn voorkeur dan uit naar de schrijfstijl in het eerste (en laatste) deel, wat rauwer en dynamischer….
Het is vooral in dit 2e deel dat ik af en toe UIT de rugzak van Roy kruip op alle plaatsen waar ik zelf ook geweest ben en dan in gedachte mijn eigen herinneringen aan die bijzondere plekken ophaal. Weer even terug naar die momenten en de avonturen die ik er zelf beleefde…. Om vervolgens het boek weer op te pakken en terug in de rugzak van Roy te kruipen. Het zijn nu niet alleen de emoties van Roy die ik meebeleef maar zeker ook die van mezelf. En dus pink ik regelmatig een traantje weg. Het zijn ook de reacties op de blog in het boek die me herinneren aan mijn eigen reisblogs en het gevoel echt vrienden te hebben die in je digitale koffer hun plekje gevonden hebben.
Blz 321, ik sla de bladzijde om en lees: “In Extremis”
Owwwww, een soort van 3e deel? Ik spreek het in mijn stille huis hardop uit. De zware energy van het woord blijft in de stilte hangen, pffff dat beloofd wat…….. en ik lees verder want ik wil het vandaag echt uitlezen deze story of a lifetime.
Dit laatste deel gaat gestaag op alle mogelijk manieren naar een climax, De schrijfstijl uit het eerste deel van het boek is weer terug. Lijkt me helder dat dit niet voor het reisblog geschreven is.. Alex, de schrijver weet hier op een weergaloze manier de spanning op te bouwen…. In woorden schildert hij de meer dan pikante situaties en de manier waarop daar uiting aan gegeven wordt (aan porno grenzend maar dat weet ik wel te waarderen). Al lezende stijgt de spanning…..maar in mijn achterhoofd hangt nog steeds de zwaarte van de woorden “In Extremis”
En dan komt dat einde …. In slechts 3 bladzijdes wordt ik compleet overrompeld en overspoeld met enorme golven aan emoties. Even ben ik weer terug bij dat moment afgelopen zomer waarin ik dacht dat mijn uitweg voor die aanrollende vrachtwagen lag. Ik huil tranen met tuiten en hervind mijn balans. Dank je wel Alex.

Dit boek is een reis door het leven Roy van Zanten (de alter ego van Alex Kirchner), niet geschikt voor jeugdige lezers volgens de schrijver, maar zeer de moeite waard om te lezen.

Cover
De cover laat in eerste instantie een abstracte koning wegens zijn kroon zien uitgevoerd in rode en gele kleuren. Als je beter naar de tekening kijkt, zie je een deel van zijn paspoort en vele stempels uit dit paspoort vanuit vele landen. De tekst trekt ook de aandacht: ‘DOLEN angst om te binden, zucht naar vrijheid’

Samenvatting
Het verhaal begint met een proloog die er niet om liegt, dat iemand moet dealen met een partner die duidelijk niet goed in haar vel zit en dat is nog mild uitgedrukt.
Daarna gaat het verhaal terug in de tijd. Roy is 38 jaar de leeftijd dat er iets met zijn vader gebeurde en is hij in Spanje om Spaans te leren. De reden hiervoor is dat deze taal nodig is om zich in de anderstalige wereld ook verstaanbaar te maken. Hij is naar Spanje gegaan na een relatie waarin zijn vriendin meer wilde en door zijn bindingsangst is dit beëindigd. Hij zegt dat hij haar mist maar stort zich toch in andere vrouwen voor een enkele keer en/of een korte periode. Dan leert hij een Française kennen, maar gaat toch verder ditmaal naar IJsland, toch kan hij haar niet vergeten en houden ze contact. Dan besluit hij toch voor haar te gaan en laat haar overkomen. Hij komt erachter dat ze extreem jaloers is en andere eigenaardigheden heeft dit resulteert uiteindelijk in een breuk, waarna hij aan een wereldreis begint om zijn verdriet een plaats te geven.

Mijn mening
Het is een boeiend verhaal om te lezen, Alex schrijft zijn verhaal op een manier dat het van een kabbelend beekje naar een heftige storm gaat en weer terug. Zeer begrijpelijk als het verhaal gestalte krijgt en de worstelingen en verleidingen waar hij mee te maakt krijgt. Ook zijn blog over zijn reizen is erg aan te raden.

Conclusie
Een waargebeurd verhaal geschreven via een alter ego, die de moeite van het lezen waard is. Ook een verhaal over verlies, onzekerheden, van het leven genieten, je droom volgen en emoties.

Na een leuk gesprek op een terras in Sicilië met de schrijver van dit boek, heb ik het zojuist besteld. Vooralsnog 5 sterren, later zal ik een echte review over het boek achterlaten. Ik heb er zin in om het te lezen Alex! Ik hoop dat je inmiddels een leuke plek hebt gevonden om voorlopig verder te schrijven! Succes! Groetjes Julia en Cok

Alex/Roy beschrijft zijn zoektocht naar zichzelf en de liefde.Hij denkt de liefde te hebben gevonden en ze krijgen een dochter samen.Toch loopt het anders en Roy gaat zijn droom najagen, een reis rond de wereld.Dit houdt hij bij in een blog.Hij beleefd mooie en spannende avonturen en neemt je mee op reis.Hij leert zichzelf en zijn dochter kennen door de avonturen.Het was spannend en ik ben erg benieuwd naar het volgende boek