Lathrain 1 - De band



Qelarha leeft in een wereld, waar Elfen gevaarlijk zijn. Je moet bij ze uit de buurt blijven, dat leer je als klein kind al. Elfen betoveren je met hun ogen. Je voelt dan een soort aantrekkingskracht, dat noemen ze de Lathrain. Geen een mens is er tegen bestand. Ze gaan dan als makke lammetjes mee, met de Elfen. Veel jaren later komen ze weer thuis. Maar ze zullen nooit meer hetzelfde zijn. Ze zijn bang en schrikkerig en soms zijn ze de weg helemáál kwijt. Wat de Elfen met de mensen doen, dat weet niemand precies. Maar het kan nooit iets goeds zijn,toch?

De elfen zien zichzelf als een superieur ras. De mensen moeten nodig, opnieuw worden opgevoed. Ze nemen zo nu en dan een mens in huis. Maar ze hebben geen gevoelens voor de mensen. Ze zijn een soort huisdieren of kan ik beter zeggen: slaven?

De elfen willen doen wat het beste is voor de natuur. Ze bezitten een krachtige magie en willen de wereld redden van de ondergang. Moeder aarde en de natuur zijn het belangrijkste in het leven van de Elfen.

Een boek over onderdrukking, onveilig voelen, vernedering, vriendschap en onverklaarbare gevoelens. Het is een vrij duister verhaal. Je bent echt boos op de Elfen. Maar als je de 2 kanten van het verhaal doorkrijgt, is het nog maar de vraag, wie er nu goed en slecht is...

Vlot geschreven. Raakt je echt in je hart. Je wilt ingrijpen, voelt je machteloos. Je voelt woede en angst. Het is levensecht, deze rollercoaster van emoties.

Ik kijk uit naar boek 2. Ik wil echt weten hoe het verder gaat. Ik heb de personages in mijn hart gesloten. Ik geef dit boek 4****.

Anna Lopez Dekker heeft met Lathrain de Band een goed eerste deel van een tweeluik neergezet en ik kijk er zeer uit hoe het zich verder ontwikkelt in het verhaal zich verder ontwikkelt in het tweede deel.
In het begin merk je duidelijk dat elfen en mensen totaal niks van elkaar begrijpen. Elfen voelen zich superieur ten aanzien van mensen, maar klopt dat wel? Qelarha voelt zich een gevangene, opgesloten en beroofd van alles. Of ligt er juist een geheel nieuwe weg voor haar open? Naaremate het verhaal zich verder ontvouwt ontdekken zowel Dalnohr als Qelarha dat ze werden geleid door vooroordelen. Hierbij is een parallel te trekken naar de maatschappij. Ik weet niet of dit zo bedoeld is, maar hoeveel rassen en geloven begrijpen elkaar wel niet verkeerd en zouden juist van elkaar kunnen leren.
Al met al groeide ik heerlijk mee met Dalnohr en Qelarha en voel je dat er heel veel potentie zit in deze bijzondere band. Tegen het einde van het einde van het boek leer je dat niet alleen Qelarha speciaal is, maar ook Dalnohr. Dit zorgt ervoor dat ik nog sneller deel 2 wil hebben.

In dit boek maak je kennis met Qelarha, dit is een meisje met goudkleurig haar en groene ogen. In het begin van het boek is ze 14 jaar oud, wat een belangrijke leeftijd is in dit verhaal.

Vervolgens ontmoet je Dalnohr, hij is een elf met goud/amberkleurige ogen. Hij is een aarde elf en 'ontvoert' mensen om ze te leren wat hun talent is zodat de mensen dit elkaar kunnen leren.

Zoals de flaptekst van het boek al vertelt zijn de mensen doodsbang voor de elfen, want de mensen die bij de elfen hebben gewoond en geleefd zijn totaal niet meer wie zij daarvoor waren. Deze mensen worden Elvenaars genoemd, ze worden nooit ziek en alles gaat goed qua materiaal en handel.

Qelarha en Dalnohr zijn de twee personen waar het verhaal om draait. Het verhaal wordt ook vanuit beide perspectieven beleefd waardoor je van beiden de denkwijze snapt.

Natuurlijk is het enigszins voorspelbaar maar ook enigszins logisch dat Qelarha en Dalnohr elkaar ontmoeten. Dalnohr gebruikt de lathrain om uiteindelijk Qelarha bij hem te roepen. Mensen die onder invloed van de lathrain zijn moeten en willen naar de elf toe die hen roept.

Anna López Dekker is er goed in geslaagd om de haat van Qelarha jegens de elfen over te brengen. Daarbij laat ze je voelen dat de elfen zich van geen kwaad bewust zijn en denken te doen wat het beste is voor de mens. Echter voelen de elfen zich superieur aan de mens en verplichten ze hun mensje om elke ochtend en middag een tekst op te zeggen terwijl ze geknield voor hun eigenaar - de elf - zitten.

'' Ik, een nederig mens, kniel voor u, meedhar. Ik weet dat u het beste met mij voorhebt en ik accepteer uw autoriteit over mij. Ik zal u gehoorzamen en uw straffen gewillig ondergaan. Ik ben er dankbaar voor dat u mij hebt uitgekozen om een beter mens te leren zijn en vraag bij voorbaat vergiffenis voor mijn overtredingen. Ik vraag ook vergiffenis voor alles wat ik als mens de Aarde heb aangedaan en ik vraag u on mij niet te hard te straffen voor mijn onwetendheid.''

Naarmate het verhaal vorderde, merkte je als lezer, maar ook als Qelarha en Dalnohr, dat er sprake is van een miscommunicatie tussen mens en elf. Het boek laat je lachen om de grappige momenten, doodsangst beleven, maar ook je geliefd voelen.
Hier moet ik het bij laten, want het is zonde als ik ga spoilen ;)

Lang Verhaal Kort
Een verhaal met een perfecte dosis avontuur en karaktergroei. Wanneer je er eenmaal in zit, lees je dit boek in een zucht uit en zit je met smart te wachten op deel 2!

Prachtig boek. Heb het in een keer uitgelezen. Je wordt helemaal meegenomen in de wereld van de elfen en leeft mee met de dappere en slimme Qelarha. Zeker een aanrader.

Lathrain leest erg aangenaam. Ik zat vanaf de eerste pagina meteen in het verhaal. Het is direct spannend, elfen blijken een groot gevaar te vormen voor mensen. Dit gegeven intrigeerde mij, elfen worden namelijk over het algemeen gezien als lieftallige wezens, terwijl in dit verhaal de mensen juist doodsbang voor hen zijn.

Anna López Dekker beschrijft in het eerste deel van het boek hoe de mensen en de elfen leven. Je krijgt een goed beeld van de twee totaal verschillende werelden. Ook maak je kennis met de hoofdpersonages Qelarha en Dalnohr, deze worden goed uitgewerkt. Verder maak je kennis met het feit dat elfen mensen ontvoeren en aan zich binden en de reden waarom zij dit doen. Als deze basis voor het verhaal is gelegd, gaat het avontuur echt beginnen: Dalnohr bindt het meisje Qelarha aan zich om haar mee te nemen naar het Elfenwoud. Deze scène is erg spannend beschreven. Qelarha vecht met al haar kracht tegen de binding, ze wil niet door de elfen gevangen worden genomen. Dalnohr verbaast zich over haar kracht en het feit dat het mensenmeisje zo hard kan tegenstribbelen. Dit is nog niet eerder voorgekomen.

Anna López Dekker heeft in dit verhaal twee mooie werelden geschapen, die van de mensen en die van de elfen. Je leert beide volkeren goed kennen, ze zijn erg verschillend van elkaar. Elfen beschouwen mensen als inferieur, en erg oppervlakkig. Er is aan beide kanten onbegrip voor de manier waarop het andere volk leeft.

Wat een prachtig verhaal en wat heb ik genoten!! Lathrain is een intrigerend fantasy-verhaal. Het gaat over jezelf blijven in elke situatie, over het hebben van goede bedoelingen die slecht uit kunnen pakken, angst, onbegrip, het in balans zijn en over het verschillen in de manier van denken. Het is zonder meer en interessant en boeiend verhaal, dat je aan het denken zet.

Ik geef Lathrain 1 - De band van Anna López Dekker graag 4 sterren.