Wide Sargasso Sea Jean Rhys

Geschreven bij PMC Wide Sargasso Sea & Notes

Een erg mooi en meeslepend boek over het verhaal en de achtergrond van Bertha Mason ( die in deze novelle overigens Antoinette Cosway heet ) uit Jane Eyre van Charlotte Brontë. Jean Rhys weet Antoinette echt een eigen stem te geven en laat de duistere kant van Mr. Rochester goed zien. In de trend van de postkoloniale literatuur, zul je met andere ogen naar Jane Eyre en Mr. Rochester gaan kijken.

Geschreven bij Wide Sargasso Sea

Wide Sargasso Sea vertelt het verhaal van één van de bijrollen uit de roman Jane Eyre, waardoor we een ander perspectief op dat boek en dat personage krijgen. Niettemin werkt Wide Sargasso Sea ook prima als je Jane Eyre nooit gelezen hebt, want het is een krachtig verhaal. Het gaat over onder andere klassenverschillen, rassenhaat, bijgeloof en alcoholisme, maar wat mij het meest aansprak was het taalgebruik en het sfeerbeeld. Tijdens de sterkste momenten voelt het voor de lezer bijna net aan alsof je in een koortsdroom zit.

Misschien is het verhaal op zichzelf niet zo sterk als die van Jane Eyre, vooral omdat het wat lastig in te komen was (althans voor mij), maar het is minstens een interessante aanvulling op dat boek en het verdient een eigen klassieke status.

Geschreven bij Wide Sargasso Sea

wat een fantastisch idee: geef de 'mad wife in the attic' een stem, een verhaal. Rochester ken je al maar die vrouw, dat woeste, wilde mens op zolder, wie is dat en waarom is ze zoals ze is? Jean Rhys heeft er een prachtig en dieptriest boek over geschreven. een aanrader voor iedereen die van Jane Eyre houdt, vanzelfsprekend, maar ook voor andere literatuurliefhebbers.

Geschreven bij Wide Sargasso Sea

Figuurlijk gesproken is het een mand vol brokstukken - scherven van een spiegel, en geknipte stukken van een foto. Zodat je soms niet ziet wat wat is. Ze zijn aan elkaar te puzzelen, maar en blijven stukken missen. Soms moet je zelf maar kiezen wat je als totaal plaatje ziet. Verwarrend. Vervreemdend. Intens.
M.i. is dat precies de bedoeling van de schrijfster: Je boeiende stukjes geven, heftige gebeurtenissen voorschotelen, en niet vertellen wie er aan welke touwtjes trekt. Eindigend in verwarring, vernietiging, en tegelijk helderheid en sereniteit. De waanzin wordt niet keurig uitgelegd - de waanzin wordt voorgeschoteld als waanzin.

Diverse romanfiguren geven verschillende visies op wat er speelt. Er staan hints in het boek waar pas veel later een hint bij komt. Of van de hoofdfiguren de één de ander gebruikt, of de ander de één, of dat elk van hen gebruikt wordt door een familielid - het is een van de dingen waarin de lezer zelf mag puzzelen of kiezen.
Knap geschreven. Intens. In geuren en kleuren, ongeacht of je die prachtig of smerig vindt.