De laatste halte Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij De laatste halte

De Laatste Halte heeft een super origineel verhaal. Naast het originele verhaal had het boek geweldige representatie, namelijk: anxiety, een biseksueel hoofdpersonage, een Chinees-Amerikaans queer bijpersonage, een panseksueel bijpersonage, een trans bijpersonage en een zwart queer bijpersonage. Dit boek is zo rijk aan representatie dat ik waarschijnlijk nog een aantal dingen ben vergeten te noemen. Verder zijn de personages in dit boek zo goed geschreven en hebben ze ieder een eigen unieke persoonlijkheid. Mijn lievelingspersonage was Isaiah, de drag queen die tegenover August woont. Ook hield ik van de romantiek in dit boek en maakte de vriendschappen tussen de personages me erg blij, maar eigenlijk maakte dit hele boek mij gewoon blij. Mijn enige twee kleine minpuntjes zijn de lange hoofdstukken (ik ben meer fan van korte) en dat het tempo waarin het verhaal verteld werd vooral in de eerste helft nogal traag was. Ondanks dat raad ik dit verhaal 100% aan!

Graag wil ik Zomer & Keuning bedanken voor het recensie-exemplaar.

Geschreven bij De laatste halte

Eerder heb ik geluisterd naar het boek Rood, Wit en Koningsblauw, het LHBTIQ+ boek van McQuiston dat zó gehyped werd op bookstagram dat ik het niet voorbij kon laten gaan. Het wist me echter toch niet helemaal te pakken, maar toen haar tweede roman werd aangekondigd, werd ik opnieuw nieuwsgierig. De achterflap sprak me meteen aan: Een beetje fantasy/historie, met een grote dosis humor en romantiek.

‘De laatste halte’ van bestsellerauteur Casey McQuiston gaat over de cynische August, die naar New York City verhuist. Ze gelooft niet in magie, het lot en de overdreven liefde uit de films. Maar dan ontmoet ze een geweldig meisje in de trein. De mysterieuze en charmante Jane weet August op te vrolijken. Er is alleen één groot probleem: Jane ziet er niet alleen uit als een rocker uit de jaren ’70, dat ís ze ook. Jane zit al jaren vast in de trein. August wil haar helpen, maar dan moet ze wel leren geloven in het onmogelijke.

Ik zal even met de deur in huis vallen: Opnieuw wist McQuiston me niet direct te pakken met De Laatste Halte. Ik moest me er even doorheen worstelen en had het gevoel dat het verhaal wat korter had kunnen zijn. Dat terzijde, wist het me toch te pakken. Niet per se door het plot, maar door de personages en thematieken.

McQuiston slaagt er op geniale wijze in haar karakters zoveel kleur te geven, dat ze van de pagina’s af spatten. Het introverte hoofdpersonage August ontwikkelt zichzelf op een prachtige wijze: ze ontpopt zich als een vlinder in haar jaar in New York. Daarnaast leer je steeds meer over Jane: haar trekjes, de dingen die ze heeft gedaan in haar verleden, haar familie, hoe ze vast is komen te zitten op de Q-lijn, langzaam maar zeker leer je haar kennen. En dan zijn het niet alleen deze twee hoofdpersonen die de show stelen. Van Augusts huisgenoten tot haar moeder, collega’s en zelfs vrienden van haar huisgenoten, iedereen heeft een uniek karakter en speelt een rol in de opbloeiende romance en de loop van het verhaal.

Wat het verhaal naast de personages uniek maakt, zijn de thematieken die enorm subtiel in het verhaal geweven zitten. Drag speelt een rol, vallen op mensen van hetzelfde geslacht, biseksueel zijn, paranormale gaven hebben, het komt allemaal in De Laatste Halte voor. Daarnaast bouwt het verhaal, na de sleur te zijn gepasseerd, echt naar een hoogtepunt, wat bijna doet denken aan The Notebook. Geniaal, lief, zoetsappig en humoristisch.

Al met al zal het je niet verbazen dat ik het boek met een tevreden zucht dichtsloeg. Het is een mooie, lieve roman met sterke, 21e eeuwse thematieken en een goede dosis humor. Het heeft absoluut niet het meest sterke en verrassende plot dat je ooit zult lezen, maar je zult je zeker een paar uur vermaken.

Geschreven bij De laatste halte

Fantastisch boek!
Ik heb het zelf in het Engels gelezen, maar raad het zeker aan! Het is perfect voor mensen die New Adult willen lezen.

Ik heb heel erg genoten van alle verschillende personages. Er is zoveel representatie in POC en LGBTQIA+

Koop dit! Echt goed lol

Geschreven bij De laatste halte

August houdt alles en iedereen op afstand. Ze blijft nergens lang en haar hele bezit past in vijf dozen. Echte vrienden heeft ze niet en ze heeft ook nog nooit een serieuze relatie gehad.

August’s leven verandert als ze naar New York verhuist en ze op een dag Jane in de metro ontmoet. Helaas is dat ook de enige plek waar August haar kan zien, omdat Jane al jaren vastzit in dezelfde metro.

“Als Metromeisje meelacht, klinkt dat als een openbaring. Bij de volgende halte gaan de deuren open en dicht, en ze blijven lachen. Misschien… Misschien is hier wel iets aan het opbloeien. Dat durft August nog niet helemaal uit te sluiten.” Casey McQuiston

August is misschien wel de enige die Jane kan helpen, maar dan zal ze eerst moeten geloven dat alles mogelijk is.

De laatste halte van Casey McQuiston is een bijzondere roman over het toelaten van liefde en vriendschap, zelfs als dat je ooit pijn kan doen.

Casey McQuiston heeft een heerlijk pluimage aan personages bijeengebracht in een verhaal waarin liefde, magie en diversiteit een grote rol spelen. De auteur laat haar karakters stralen door ze gewoon te laten zijn wie ze zijn.

De plek waar August, kort na haar aankomst in New York, terecht komt, omarmt haar net zo sterk als de mensen die daar wonen. In die warme omgeving maakt Casey McQuiston het veilig voor August om te groeien, en wordt de weg vrijgemaakt voor het verhaal van Jane en August.

Het uitgangspunt van het verhaal, waarin een persoon de metro niet kan verlaten, is zeker origineel en magisch te noemen. De uitgebreide omschrijving van het uitzoekwerk dat August voor, over, en met Jane doet, was voor mij soms wel net iets teveel theorie en wat te weinig actie. Maar dat wordt in zijn geheel gecompenseerd door de heerlijke karakters in dit boek. Het verhaal wordt echt gedragen door deze personages, die grappig, lief, eerlijk en vooral ook heel erg boeiend zijn.

In De laatste halte worden verklaarbaar en onverklaarbaar aan elkaar gekoppeld en worden diversiteit en vriendschap op een hartverwarmende manier omarmd. Deze fijne, onalledaagse roman krijgt 4 sterren van mij.

Deze recensie schreef ik voor, en is terug te vinden op, de blog In de Boekenkast: https://indeboekenkast.com.

Geschreven bij De laatste halte

Alles ok

Geschreven bij De laatste halte

Dit boek is zo mooi. Zowel de cover als het verhaal zelf. De schrijfstijl van McQuiston is enorm verslavend en de wereldopbouw zat weer geweldig in elkaar. Ook de personages lijken uit het dagdagelijks leven geplukt te zijn, zo eerlijk en oprecht komen ze over. Het verhaal had af en toe wat sneller mogen gaan, maar De laatste halte is het zeker waard om te lezen!

Geschreven bij De laatste halte

Het is een super boek! Het heeft ups en downs en toont alle emotie van een persoon! Je kan echt zien wat ware liefde is!

Geschreven bij De laatste halte

Jane en August zijn erg verschillende personages. Bovendien zijn er nog een hoop andere personages in dit boek, maar zij hebben allemaal een erg herkenbare, aparte persoonlijkheid. Zo was het nooit moeilijk om te weten wie welk personage was, want ze waren zo verschillend. Bovendien zit dit boek bomvol diversiteit, zowel op vlak van LGBTQ+ als op vlak van huidskleur en geloof.

Een van de beste aspecten van De laatste halte is de ‘queer found family’, dat betekent dat een groep LGBTQ+-personages die geen echte familie van elkaar zijn toch een soort van familie vormen. Hierin gaat het dan vooral over August en haar huisgenoten. Het is altijd fantastisch om te lezen over zo’n familie en hoe ze elkaar steunen door dik en dun en er altijd voor elkaar zijn.

Om dieper in te gaan op de relatie tussen Jane en August is het ook weer belangrijk om te benadrukken hoe verschillend ze zijn, maar toch passen ze erg goed bij elkaar en vullen ze elkaar perfect aan. Puur omdat ze zo perfect bij elkaar passen en zo goed zijn voor elkaar, is het echt een relatie waarvoor je blijft juichen, het hele boek door. Je wil écht dat alles op het einde goed afloopt.

Deze paragraaf kan gezien worden als een kleine spoiler, dus ga naar de volgende paragraaf als je absoluut niets meer wil weten over dit boek dan wat de korte inhoud zegt. Het enige romantische element in dit boek dat nogal wat vragen oproept, zijn de seksscènes op de metro. Ook al waren er geen (of amper) andere mensen op de metro tijdens die scènes, toch is het moeilijk om je erover heen te zetten dat ze op een metro zitten. Het geeft je echt een beetje rillingen als je er over nadenkt hoe onhygiënisch metro’s zijn.

Het tijdreiselement in De laatste halte, was daarentegen wel perfect. Het is echt een supertof en origineel concept. Je apprecieert tijdens het lezen vooral dat de personages de grenzen ervan gaan opzoeken, maar ook dat ze een manier zoeken om het te verbreken. Daarnaast gaan de personages ook op zoek naar een verklaring voor waarom Jane vastzit op de metrolijn en de uiteindelijke verklaring is ook erg logisch. Het toont echt wel van schrijverstalent dat Casey McQuiston een sciencefictionelement als tijdreizen op zo’n logische en verklaarbare wijze kan schrijven.

Casey McQuiston heeft dus echt wel een talent voor schrijven, dat merk je ook aan het feit dat de zinnen en paragraven zo vlot lezen. Jammer genoeg vertragen de enorm lange hoofdstukken het leestempo wel serieus. Eén hoofdstuk is al snel 30+ bladzijden en als je dan altijd leest per hoofdstuk, weet je dat het altijd een enorme inzet is om even te lezen. Want je kan dan niet echt ‘even’ lezen. Bovendien voelen de lange hoofdstukken vaak ook overbodig aan, ze hadden makkelijk opgesplitst kunnen worden in kortere hoofdstukken.

Daarnaast is er nog één element van het boek dat enkele vraagtekens doet oprijzen tijdens het lezen. Op een bepaald moment zegt August dat er tegenwoordig geen of amper nog racisme en homofobie bestaat. Dat is gewoon absoluut niet waar en komt heel vreemd over. Op geen enkel moment in het boek wordt die uitspraak gekaderd, of wordt er een reden gegeven waarom August dat denkt.

Maar voor de rest was De laatste halte echt gewoon een fantastisch fijn boek om te lezen dat vlot geschreven is en waardoor je als lezer echt eens New York City wil gaan bezoeken. Bovendien zit het boek vol LGBTQ+-geschiedenis en dat is zeker een onderwerp waar nog veel licht op geschenen moet worden. Dus dat De laatste halte dat op zo’n vlot geschreven manier doet en dat het ook zo natuurlijk verweven zit in het verhaal, maakt het alleen maar makkelijker om te lezen en om dus ook wat bij te leren over die specifieke geschiedenis.