De vlakte Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij De vlakte

Een filmmaker gaat naar de vlakte van Australië. Hij komt in een stadje terecht waar het wel heel erg rustig is.
Daar probeert hij in contact te komen met de bewoners. Hij zou graag willen dat ze hem meer kunnen vertellen over de cultuur. En zo hoopt hij dan ook dat de bewoners mee zouden willen werken met de film die hij in gedachten heeft om te maken.
Ik vind het verrassend dat dit boek uit 1982 is.
Met het lezen van dit boek ervaar je de leegte van de vlakte.

Geschreven bij De vlakte

Omdat ik nog nooit van de schrijver, Gerald Murnane, had gehoord was ik erg nieuwsgierig naar dit boek.
De reviews waren uitstekend, reden te meer het te lezen.
Het boek is al geschreven in 1982, toch vind ik het eigentijds.
De hoofdpersoon, een filmmaker, reist naar het innerlijke van Australië, hij gaat naar een rustig, enigszins ingeslapen stadje.
Daar probeert hij in contact te komen met de daar wonende landeigenaren om ze over te halen mee te werken aan zijn film.
Het boek beschrijft de eindeloze vlakte, de manier waarop de inwoners leven in en met dit landschap De Vlakte.

Ik kan u dit boekje aanraden; het is een dromerig, betoverend, meesterwerk.

Geschreven bij De vlakte

Murnane schrijft over een jongeman die de vlakte wil bestuderen, het binnenland van Australië, en om tot deze vlakte toe te treden moet hij zich mengen onder zijn bewoners. De verteller heeft besloten om een filmscenario te schrijven over deze vlakte en zoekt een beschermheer om hem steun en onderdak te verlenen. Dan wordt het verhaal ingewikkeld. Het vertelt over een politieke strijd tussen verschillende vlaktefacties en hoe de verteller zich tot die oude verhalen probeert te verhouden. Hij krijgt zijn plek bij een landheer en blijft daar tientallen jaren werken aan de idee van een filmscenario. Het verhaal heeft veel meta-beschouwingen (kan dat?) en raakt uiteindelijk aan de grote vraag of wij onszelf en de ander wel kunnen kennen. In afgemeten zinnen werkt Murnane toe naar het eind waarin hij laat zien dat de vlakte niet te kennen is en misschien wel niet bestaat.

Geschreven bij De vlakte

Deze roman, of hoe je dit boek ook maar wil benoemen, dateert van 1982 maar is zo tijdloos dat dit geen enkele rol speelt.
De naamloze verteller trekt naar de vlaktes in het binnenland van Australië in de hoop daar aangenomen te worden door een aristocratische landeigenaar zodat hij een unieke film kan maken over ‘de vlakte’ en zijn bewoners, de zogenaamde plainsmen. In afwachting van zijn sollicitatie leert hij groepjes intellectuelen kennen, hoeders van de plaatselijke historie en overlevering. Ieder van hen wil ‘de vlakte’ doorgronden en openbaren op een unieke manier door het uitpuren van zijn vakgebied. Zo komen we meer te weten over de plaatselijke schilders, poëten, filosofen, stichters van godsdiensten, ontwerpers van emblemen enz.
De verteller slaagt erin om aangenomen te worden en verblijft vervolgens 20 jaar in de labyrintische woning van zijn beschermheer waar hij uiteindelijk zijn doel en zichzelf lijkt te verliezen. Of zit er meer achter dit levenslange streven om saaie dagen een mythische lading te geven?
Dit verhaal vraagt om een trage en zeer geconcentreerde lezing. Op die manier word je als lezer beetje bij beetje meegenomen in de sfeer en het surreële gebeuren en uiteindelijk kun je alleen maar bewondering hebben voor de genialiteit van de auteur.

Wel wat gewend, ook in surrealistische literatuur. Begonnen, gestopt na 30 pagina’s. Na lezing van lovende recensies (en niet van de eerste de beste, zie o.a. de waardering van Coetzee op de achterflap) wederom begonnen en nu gekomen tot >31%. Slecht? Beslist niet! Ben geen ‘snelle lezer’, maar dit boek vereist een behoorlijke dosis inlevingsvermogen en concentratie. Buitengewoon origineel, belachelijk en soms zeer grappige vondsten. Waar haalt de schrijver het vandaan??