Deverill 5 - De verre horizon Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. Om de goede naam van zijn familie te beschermen, moet Colm Deverill het opnemen tegen een veel te aantrekkelijke jonge journaliste

Geschreven bij Deverill 5 - De verre horizon

Alle boeken gelezen en dit is voor een groot deel een herhaling van de eerdere boeken over de Deverills. Het gedoe over geesten is wel heel prominent aanwezig en de schrijfster laat de geesten wel heel makkelijk dingen verklaren. In mijn ogen: jammer en op den duur zelfs irritant. Heb me er door geworsteld, maar ben nu echt klaar met die serie ook al laat de schrijfster aan en het eind een kiertje open voor nog een deel.

Geschreven bij Deverill 5 - De verre horizon

Als grote fan van de Deverill reeks wou ik deze toch ook lezen, maar vond het persoonlijk het minste van de reeks. Tot ongeveer halverwege ging het heel goed, daarna kon het me minder boeien. Alles ging net iets te gemakkelijk en ook de toename van geesten kon me niet interesseren.

Heb nu zo’n tweederde van het boek gelezen maar kom er niet echt lekker in. De eerste 3 boeken heb ik verslonden, het 4e deel kon me ook nog wel raken in de sfeer van de eerste 3 boeken. Om die reden lees ik dit deel wel uit, omdat ik zo genoten heb van die andere boeken, hopend op nog een mooie ontknoping maar eigenlijk doet dit laatste deel wel een beetje afbreuk aan de goede herinneringen en het goede gevoel wat ik had na het lezen van met name de eerste 3 delen.

Geschreven bij Deverill 5 - De verre horizon

Montefiore had beter na het 4e deel van de Deverill's gestopt. Het was een prachtige reeks. Dit 5e boek is heel zwak en overbodig. Het was mooi hoe het verhaal eindigde in het 4e deel

Geschreven bij Deverill 5 - De verre horizon

De voorkennis van de gebeurtenissen in voorgaande delen is heel leuk voor de lezer wanneer Margot het ware verhaal boven water probeert te krijgen. Santa Montefiore kruipt als alwetende verteller in de hoofden van de personages waardoor je te weten komt hoe ze met deze nieuwe uitdaging omgaan. Wat ze wel of niet willen vertellen aan de journaliste en weer haar reactie daarop. Een heel leuk element is de overleden Kitty die regelmatig in het boek zo haar commentaar en verontwaardiging uit op het hele gebeuren. Halverwege vliegt Santa Montefiore in haar schrijven spiritistisch gezien steeds meer uit de bocht, alsof ze te lang doorgaat om haar punt te maken en het haar maar niet lukt om het puntige te vinden. In dit laatste deel miste ik de humor en overheerste de zoetsappige zwaarmoedigheid. Aan de andere kant zie ik Santa Montefiore een geheel eigen stijl uitproberen die mij zeer bevalt wanneer ze dit eenmaal gepolijst krijgt in volgende boeken.

Geschreven bij Deverill 5 - De verre horizon

En daar is ie dan, het vijfde deel uit de serie over de familie Deverill! Na ‘De vrouwen van kasteel Deverill’, ‘Als de rododendron bloeit’, ‘De laatste roos van de zomer’ en ‘De vergeten Deverill’ zal dit dan toch het laatste verhaal over deze beroemde familie zijn, al houdt Santa Montefiore nog wel een slag om de arm, ‘Dus misschien moet ik geen beloftes doen waaraan ik me niet kan houden. Er bestaat een kans, een kleine kans, dat ik in het verre verleden van de Deverills duik, om hun voorouders in de achttiende of negentiende eeuw tot leven te brengen.’
Een gedeelte van het verhaal wordt verteld door een bijzonder persoon, Kitty Deverill. Wat is daar nou zo bijzonder aan zul je zeggen, Kitty Deverill heeft in de voorgaande boeken toch ook een belangrijke rol? Maar nu is Kitty dood, al vijf jaar. Ze is echter nog niet opgestegen naar het Licht. Ze kan nog geen afscheid nemen van het aardse bestaan en vooral niet van kasteel Deverill. Het kasteel is door haar halfbroer JP verkocht aan een rijke vrouw die er een luxehotel van heeft gemaakt. Kitty is nog steeds boos hierover, ze heeft sindsdien, tot aan haar dood, geen woord meer gewisseld met JP. Maar ze zal niet rusten totdat opnieuw een Deverill de scepter zwaait over kasteel Deverill. Geen makkelijke opgave want JP is een sombere man geworden die zijn gevoelens verdrinkt in grote hoeveelheden alcohol. Veertien jaar geleden is zijn grote liefde Alana van hem gescheiden en naar Amerika vertrokken. Ze heeft hun dochters meegenomen, alleen zoon Colm is achtergebleven. Maar ook Colm wenst geen enkel contact met zijn vader. Ook Colm’s opa en oma van moeders kant, Jack en Emer O’Leary, hebben geen goed woord over voor JP. Toch komt er weer wat licht in het leven van JP als Margot Hart in het hotel arriveert. Ze is aangenomen als gastschrijver en gaat een boek over de geschiedenis van kasteel Deverill schrijven. Ze wil graag alle leden van de familie interviewen maar lang niet iedereen is daarvan gediend. JP tot ieders grote verbazing wel! Hij nodigt haar uit in het Jachthuis, zijn huidige woning, om er het familiearchief te doorzoeken. Margot weet JP uit zijn lethargie te halen door simpelweg er te zijn en met hem de geschiedenis van de Deverills te achterhalen.
De rest van de familie is razend, ze verdenken JP ervan dat hij de vuile was buiten de deur wil hangen. Ze vrezen dat er familieschandalen onthuld zullen worden in het boek van Margot. Colm wordt erop uitgestuurd om Margot over te halen te stoppen met het boek. Maar dat is Margot natuurlijk helemaal niet van plan, ze heeft een contract getekend en daarmee basta!
Er ontwikkelt zich een heerlijk verhaal zoals alleen Santa Montefiore dat kan schrijven. Moeiteloos rijgt ze de verhalen uit het verleden van de Deverills aaneen en doorspekt ze die met de verwikkelingen in het heden. Kitty Deverill overtuigt als entiteit op het kasteel Deverill, als vanouds bemoeit ze zich met het hele gebeuren maar tot haar afgrijzen, heeft ze heel weinig invloed op het geheel. Alle hoofdpersonen, van Kitty tot Jack, van Alana tot JP en van Colm tot Margot hebben iets te leren. Ze helpen elkaar met vallen en opstaan, het levert een prachtig, ontroerend boek op en wederom kan ik niet anders dan de volle vijf sterren toekennen. Ik heb ontzettend genoten van de hele serie en hoop dat de auteur zich nog eens bedenkt en met nieuwe avonturen van de familie Deverill komt.

Geschreven bij Deverill 5 - De verre horizon

Ik schrijf niet snel een review bij een boek omdat ik geen zin heb om het te ontleden, ik vindt iets goed of niet, einde verhaal.
Maar in dit geval wil ik het wel doen.
De gedeelten van Kitty hadden voor mij niet gehoeven, vooral het deel van Kitty en Tarquin Deverill niet, ik vindt dat wel ver gezocht en het voegt niet echt iets toe tot het verhaal.
Verder vindt ik het met 396 pagina's behoorlijk prijzig, ik heb het boek via de Postcode loterij want ik zou er nooit 21 euro voor uit gegeven hebben.
Het is het dunste boek van de hele serie maar wel de duurste, in verhouding gezien.
Ik weet wel dat die prijs landelijk is vastgelegd maar het geeft me het gevoel dat de uitgever iets in te halen heeft i.v.m de Corona crisis en dat dan via dit boek en over de rug van de koper moet gebeuren.
Ik heb al haar boeken en dit is het eerste dat ik met gemengde gevoelens gelezen heb.

Geschreven bij Deverill 5 - De verre horizon

Voor mij was het na deel 4 klaar met de Deverills. Het was een mooi afgerond geheel. Dan opeens nog een deel. Natuurlijk kon ik het niet laten en was ik nieuwsgierig. Maar het verhaal viel me tegen. Ik vond het simpel, oppervlakkig en voorspelbaar. Bovendien vond ik de toename van het aantal geesten irritant. Een beetje spiritualiteit kan mooi zijn, maar in dit boek had het wel bij tijd en wijle de overhand. Ik hoop dat Santa Montefiore zich aan haar voornemen houdt om het hierbij te laten.

Alle boeken van Santa gelezen. Ik vond dit haar slechtste boek ever. Veel te ver gezocht. Wat mij betreft had ze het bij 4 boeken in de Deverill reeks moeten laten.

Geschreven bij Deverill 5 - De verre horizon

Mooi boek