En de mens schiep God Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. koningen, cultussen en veroveringen in de tijd van jezus

Geschreven bij En de mens schiep God

Dat de mensen hun goden schiepen naar hun beeld en gelijkenis is een gemeenplaats van jewelste en dat alle soorten machthebbers die goden inschakelden om hun macht te consolideren is nog minder een revelatie. Maar aan de hand van Selino O’Grady deze twee gegevens nog eens herbekijken over in een twee millennia oude context is wel een belevenis. En de Mens schiep God neemt je mee over de gehele bekende wereld aan het begin van onze tijdrekening en hoe verschillend ook de culturele contexten, de vaste patronen keren telkens weer. We zien vooral de machthebbers aan de slag met hun goden. Allereerst binnen de grenzen van het grote Romeinse rijk waar we de overgang van de republiek meemaken naar de dictatuur met als centrale figuur Octavius Augustus die zichzelf geruisloos de goddelijke status toe-eigende. Maar we maken ook mee hoe dat machtige imperium zowel in het oosten als in het westen op zijn grenzen stootte. En O’Grady neemt ons mee over die grenzen waar we die andere imperia binnenkomen en dezelfde patronen weervinden, hoe ook in het rijk van de Parthen in Mesopotamië, in India, in China, maar ook in Spanje, Gallië en Brittania de goden een machtsfactor uitmaakten. Heel het boek door is het Jodendom nooit ver weg. En zo krijgen we tenslotte een helder beeld van het ontstaan van het christendom. O’Grady aarzelt niet om in dat verhaal het optreden van Paulus zwaarder in te schatten dan dat van Jezus. Maar ook Confucius, het Boeddhisme, het Brahmanisme, de Stoa en de breed verspreide ISIS-cultus zijn essentiële componenten in het verhaal. Andere constanten zijn: de tegenstelling stad en platteland, de grote culturen en de nomaden, de sociale klassen van landbouwers, soldaten en handelaars, de heerser, de elite, het gewone volk en de slaven. Maar bovenal de gewelddadigheid en het nooit ophoudend militaire geweld om ofwel het bestaande rijk uit te breiden of te verdedigen. Met de zelf geschapen goden als legitimering. Aan het eind van het boek was ik onwillekeurig geneigd te stellen dat, spijt onze eigen beroerde tijden, de mensheid wellicht nooit een hoger peil van beschaving heeft bereikt.

Geschreven bij En de mens schiep God

Het boek geeft inzicht in hoe Augustus zonder wapens gezag uitoefende zowel naar de Senaat als naar haar burgers door gebruik van religie en goddelijke verering van de keizer.