Het geroofde kookboek Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. Hoe de nazi's de bestseller van mijn grootmoeder stalen

Geschreven bij Het geroofde kookboek

Alice Urbach stamt uit de vooraanstaande Oostenrijkse joodse textielfamilie Mayer en wist al heel snel haar eigen boontjes te doppen. Onder het waakzame oog van de huiskokkin leerde zij thuis koken en na de dood van haar echtgenoot begon zij een eigen kookschool. In Wenen maakte ze snel furore en kwamen dames en meisjes uit bekende families bij haar kookles volgen en begon zij ook met het geven van lezingen. Gezien de grote populariteit van haar kooklessen besliste ze haar recepten uit te geven en in 1935 gaf ze haar bekendste kookboek ‘So kocht man in Wien’ uit. Dit kookboek werd een standaardwerk dat in de meeste Weense huisgezinnen in de keuken stond.
Toen Oostenrijk in 1938 bij Duitsland werd ingelijfd, verloren de Joden al snel hun baan, eigendommen en eigenwaarde. Alice weet ternauwernood naar Engeland te vluchten en emigreerde daarna naar de Verenigde Staten, waar ze opnieuw naam maakte met kookworkshops.
In 1949 bezocht ze haar geboortestad Wenen en in de etalage van een boekenwinkel zag ze haar bekendste kookboek uitgestald. Groot was haar verbazing dat Rudolf Rösch als auteur op de omslag werd vermeld en niet haar naam gedrukt stond. Van plagiaat gesproken!
Historica Karina Urbach gaf aan dat het onder historici not done is om te publiceren over de eigen familiegeschiedenis wegens het te betrokken zijn. Desondanks beschreef zij als kleindochter terecht in haar boek Het geroofde kookboek de levensgeschiedenis van haar grootmoeder Alice Urbach en deels ook haar familiegeschiedenis. Dit boek moest gewoon geschreven worden.
Dankzij teruggevonden familiebrieven, waarvan verschillende als citaat of foto in het boek zijn opgenomen en heel verrassend en pakkend om lezen zijn, kon Karina Urbach heel realistisch het leven in Wenen voor en na de Anschluss beschrijven, waardoor ik als lezer de veranderingen als het ware zelf onderging.
Dat de nazi’s boekverbrandingen hielden, was mij bekend, maar ik nam met open mond kennis van het feit dat de nazi’s boeken die nog iets te betekenen hadden ‘ariseerden’ en de naam van de Joodse auteurs vervingen, waardoor het uitgeven van deze publicaties blijvend lucratief was voor de uitgeverijen.
In het boek zijn verschillende familiefoto’s opgenomen die een mooi beeld van dit joodse gezin geven en heel goed in dit werk passen. Boven elk hoofdstuk zijn foto’s uit het originele kookboek weergegeven die enkel de handen van Alice Urbach laten zien tijdens de bereiding van een gerecht. Ik vind het een gemis dat geen enkel recept uit het meesterlijke kookboek van Alice werd opgenomen.
Ondanks haar academische achtergrond wist de auteur een verrassend, onderbouwd en vlot leesbaar boek te schrijven. Het meeslepende boek boeide mij van begin tot einde. Karina Urbach schreef Het geroofde kookboek met heel veel gevoel, inlevingsvermogen en vooral met heel veel respect voor haar grootmoeder Alice. Dat de auteur een diepgaand onderzoek voerde, staat buiten kijf en blijkt uit de vele noten evenals uit de geraadpleegde archief-, bronnen- en literatuurlijsten.
Dit meeslepende en bijzondere boek over een onbekend historisch onderwerp kan ik aan iedereen aanbevelen en waardeer ik graag met vier (4) sterren.
Meer leuke en interessante recensies zijn te lezen op www.indeboekenkast.com

Geschreven bij Het geroofde kookboek

Karina Urbach is een Duitse historicus met reeds meerdere publicaties op haar naam. Ze richt zich vooral op de Duitse Nazi periode. Met Het geroofde kookboek zal ze het verhaal van haar eigen grootmoeder Alice Urbach brengen en een onbekend stukje geschiedenis vertellen.

Alice Urbach probeert in Wenen, tijdens het interbellum, te overleven. Haar man, een dokter, heeft een gokverslaving en verspeeld al hun geld. Na zijn dood moet Alice zien rond te komen en voor hun twee zonen, Otto en Karl, zorgen. Het enige dat ze goed kan is koken en ze begint dan ook kooklessen te geven om
geld in het laatje te brengen. Het begon zeer kleinschalig, maar het groeide uit tot een groot project. In 1938 publiceerde ze een ware bestseller So kocht man in Wien! Tijdens de oorlog wordt ze door haar Joodse achtergrond gedwongen Wenen te verlaten. Wanneer ze jaren later eindelijk nog eens op bezoek gaat in Wenen ziet ze haar eigen bestseller in de etalage liggen maar onder een de naam van een andere auteur Rudolf Rösch.

Als je de backcover van het boek leest denk je dat het verhaal vooral over So kocht man in Wien zal gaan, maar dit is misleidend. Het gaat over zoveel meer dan de geschiedenis van een kookboek. Via Alice, Otto en Karl licht de auteur toch wel verscheidene minder gekende zaken van het interbellum en de Tweede Wereldoorlog uit. Zo gaat Otto van Wenen naar Amerika, en van daar naar Shanghai. Ik was positief verrast dat de periode waarbij hij in China verbleef ook uitgebreid aan bod kwam. Het is een minder gekend aspect van de Tweede Wereldoorlog waar niet zoveel lectuur over bestaat en dat mij toch enorm interesseert. De auteur zal de Japans-Chinese oorlog op een duidelijke manier uitleggen, het was alsof ik op de eerste rij zat en alles live kon meevolgen. Hieris duidelijk een grondige research aan vooraf gegaan.

Maar niet alleen Otto’s verhaal is interessant om te volgen ook dat van Karl en het hoofdpersonage Alice. De schijnwerpers zijn vooral op Alice gericht, die het zeker niet makkelijk heeft gehad. De auteur hanteert een zakelijke, bijna academische schrijfstijl. Ze geeft de feiten weer zonder deze te verbloemen. Je leest dus echt geen roman, maar een
kwaliteitsvol, historisch werk. Ze staaft de feiten en haar theorieën aan de hand van teksten, brieven en meer uit de Tweede Wereldoorlog. Het leuke is dat van sommige brieven zelfs een foto ter illustratie toegevoegd werd. Bovenaan elk
hoofdstuk is er een foto terug te vinden uit het kookboek van Alice. Achteraan het boek is er een uitgebreide bibliografie, die ik zeker zal raadplegen. Het onderwerp heeft mijn interesse gewekt naar meer.

Ondanks de schrijfstijl van de auteur, ligt er toch heel wat gevoel in het boek. Het verhaal grijpt je als lezer naar de keel.
Vanaf de eerste pagina had dit boek mij in zijn greep. Ik heb tijdens het lezen
toch heel wat bijgeleerd.

4 sterren ****.

Geschreven bij Het geroofde kookboek

Must read voor eigenlijk iedereen

Dit is vooral een boek met veel achtergrondinformatie voor mensen die interesse hebben in WOII. Het is zeker geen verhalend boek. Meer 'technisch' en zoals al gezegd informatief mbt Joodse schrijvers tijdens het Nazi-bewind. Leest op zich goed. Jammer als je je er een andere voorstelling van gemaakt zou hebben.

Deze recensie is eerder verschenen op Koukleum.nl.

Aangezien ik graag oorlogsverhalen lees, was ik ook benieuwd naar dit boek, aangezien dit, naar mijn gevoel geen alledaags oorlogsverhaal zou worden.

Karina Urbach is een Duitse historicus die zich vooral richt op de Nazi periode. Ondanks dat er in de wetenschap eigenlijk gezegd wordt dat je geen onderzoek kunt doen naar familie heeft Karina toch besloten om het verhaal van haar grootmoeder Alice Urbach te onderzoeken en naar buiten te brengen. Alice was een Joodse vrouw, die, na het overlijden van haar man, naam gemaakt heeft met het aanbieden van kookcursussen en naar aanleiding daarvan ook enkele kookboeken uitbracht. Na de oorlog komt Alice erachter dat haar kookboek uitgebracht is met de naam van een andere auteur. Ze is hier ontzettend verbaasd over en haar kleindochter Karina besluit dit te onderzoeken.

Echter als je denkt dat dit verhaal echt over Alice en het kookboek gaat als verhaal, kom je bedrogen uit. Het boek is echt een onderzoek wat Karina uitgevoerd heeft. En dit is zeer zeker heel grondig gedaan. Ze heeft niet alleen de achtergrond en het leven van Alice onderzocht maar ook van haar twee zoons. Zo vertrekt Otto bijvoorbeeld naar Amerika en van Amerika naar China. En er wordt dus ook uitgebreid uitgeweid over de oorlog tussen China en Japan in deze periode. Dit is een stukje historie waar ik zelf weinig vanaf weet en dit was wel boeiend om te lezen, maar dit was absoluut niet wat ik verwacht had. Het verhaal is eerder een academisch stuk dan dat het een verhaal is wat je als ontspannende lectuur wilt lezen, en wat de achterflap naar mijn gevoel wel doet vermoeden. Als je een historisch onderzoek wilt lezen, kan ik dit boek zeer zeker aanbevelen, want je merkt tijdens het lezen dat Karina moeite heeft gedaan om alles goed te onderzoeken. Echter als je, net als mij, verwacht om een oorlogsverhaal te lezen, wat leest als een roman, dan kom je bedrogen uit en dan wordt het toch wel even doorploeteren om het hele verhaal door te lezen.

Ik denk, als duidelijker erbij vermeld was dat het hier echt een academisch onderzoek betrof, ik dit boek zeker overgeslagen had, en dat er zeker een andere doelgroep voor dit boek aangesproken zou zijn. Helaas was dit boek het net niet voor mij.