Het patroon 4 - Het dwaalkompas Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij Het patroon 4 - Het dwaalkompas

Het dwaalkompas is het vierde deel van de serie Het Patroon. Het verhaal begint een aantal jaar later waar Eyvére eindigde. De wereld is enorm veranderd doordat de weefsels zijn losgebroken en een grote machtspositie hebben ingenomen. Arentsen weet een sfeervolle, post-apocalyptische setting te scheppen, waar steden vernietigd zijn en de normale stervelingen gebukt gaan onder de heerschappij van de weefsels en de invloed van het dwaalkompas.

Eyvére speelt weer een belangrijke rol in het boek. Ze doet waar ze goed in is, zich een weg banen door de juiste mensen te bespelen, zonder zichzelf te verliezen. Als lezer ga je houden van haar onbezorgde karakter, terwijl ze zich door lastige situaties heen navigeert. Waar ze in het derde deel in het patroon werd gevlochten, kiest ze nu zelf haar richting en speelt daarbij een belangrijke rol in het beteugelen van de losgeslagen weefsels.

Een ander belangrijk figuur in Het dwaalkompas is Kimoh’ra. De kleurrijke wever uit het tweede deel is grotendeels verloren gegaan en veranderd in een persoon die gebukt gaat onder de duisternis in haarzelf en Sondar. Arentsen weet de gevoelens waar Kimoh’ra doorheen gaat goed over te brengen, je leeft als lezer erg met haar mee. Ondanks haar pijn zie je haar groeien gedurende het verhaal, ook al lijkt dat haast onmogelijk.

Het verhaal is vlot geschreven en verrassend, waarbij er allerlei krachten aan het werk zijn in Sondar. Een spannend vervolg op de eerste drie delen, waarbij de dreiging nog groter is geworden dan toen Mordis de wereld in zijn greep had.

Geschreven bij Het patroon 4 - Het dwaalkompas

Toen had ik alweer het vierde deel ‘Het dwaalkompas’ van deze fantastische boekenserie in handen, inmiddels gelezen en wel. Het verrassende aan de cover is dat er deze keer geen personage uit het verhaal op de voorzijde staat maar letterlijk het ding waar dit boek zijn titel aan te danken heeft. Voor de verdere verklaring, lees gerust het boek ;)
“Hij haalde nogmaals zijn schouders op. ‘Eenzaamheid zit niet in het alleen zijn. Meer in het besef dat niemand je belangrijk vindt.”
Op de één of andere manier lijkt het voor mij alsof ik met dit deel ineens een veel completer beeld gekregen heb van hoe het patroon met diens bijbehorende karakters werkt, de puzzelstukjes vallen als het ware op hun plaats. Hierdoor begrijp ik het verhaal inhoudelijk nu nog beter en heb ik er tijdens het lezen nog meer van genoten, ook al vond ik de voorgaande delen absoluut net zo goed de moeite waard!
“Meestal kwam na een paar minuten de leegte alweer terug, dat verdoofde gevoel dat haar liet beseffen dat elke dag hetzelfde was. Uitzichtloos, eenzaam, slopend.”
De schrijfstijl van Dianne lijkt zich met ieder deel vloeiender voort te gaan bewegen. In ieder geval las dit vierde deel voor mij vlotter dan ooit. Ik genoot van de bewoording die perfect past bij de persoonlijkheden van de karakters, de bewoording die de omgeving waarin zich alles afspeelt in gedachte beeld geeft, de spanning aanwakkert en vasthoudt op juiste momenten.
“Hij trok een wenkbrauw op. ‘Is dit niet wat iedereen doet? Zijn afval diep begraven onder de grond en de schijn ophouden dat het niet bestaat.”
Er gebeurd zoveel, er lopen verschillende rode lijnen afwisselend van elkaar door het gehele verhaal heen, maar toch is alles in dit verhaal in balans en ben ik tot de laatste pagina verzonken in een boeiend boek. Ik leef mee met de intrigerende personages die ieder weer worstelen met eigen onhebbelijkheden, moeilijke beslissingen en vele emoties. Ik vind het leuk om te lezen hoe de inmiddels bekende personages zich verder ontwikkelen, hoe liefde opbloeit en ook hoe moeilijk alles is en niet zomaar vanzelf gaat.
“Een windvlaag was de enige waarschuwing die ze kreeg.”
Nu draait het ook om een gigantisch spannend en zeker ook griezelig avontuur. Dus naast dat de personages interessant zijn voor mij als lezer is al het andere wat voorkomt in het boek net zo fascinerend om door te blijven lezen. Met dit verhaal verveelde ik me geen moment en was mijn gedachte niet af te leiden van het boek.
Ik kijk enorm uit naar het volgende deel ook al is het dan naar alle waarschijnlijkheid het laatste deel van deze serie. Gelukkig kan ik erop vertrouwen dat Dianne nog genoeg schrijfsels in de planning heeft voor de toekomstige jaren.

Geschreven bij Het patroon 4 - Het dwaalkompas

"Duisternis lag in hun ziel, alsof het hem compleet had overgenomen. Besmet. Onder invloed van Het dwaalkompas." ~ p139.

Geen idee hebben wat je aan het lezen bent, maar toch van het verhaal genieten. Dat was wat mij de eerste 100 pagina's van dit boek overkwam....

"Denk groot en je zult groot zijn. Denk klein en je zult sterven als de vervalsing die je bent." ~ p231.

Het dwaalkompas is het vierde boek in de reeks van Het Patroon, die uiteindelijk gaat bestaan uit 5 boeken.
Ondanks de handige informatie voor in het boek, was ik compleet de weg kwijt in het verhaal, en kon ik mij absoluut geen beeld vormen van de wereld waarin ik mij begaf. Toch wist het verhaal mij wel mee te nemen, en langzaam maar zeker weer te veroveren. Ik had ook niet anders verwacht, want van de vorige 3 delen had ik ook enorm genoten! In de vorige delen zijn alle personages aan je voorgesteld, en kwamen hun verhaallijnen langzaam samen. Dit deel begint met een tijdsprong van 3 jaar, waardoor ik echt een enorme jetlag ervaarde. Toch weet Dianne Arentsen zo te schrijven dat je blijft lezen en langzaam aan weer het vertrouwde gevoel terug komt. Aan fantasie heeft de schrijfster geen enkel gebrek, de wereld zit weer geweldig in elkaar geweven. Alle personages voelen weer als vrienden uit vervlogen tijden, en je moét gewoon weten hoe het afloopt. Helaas had ook dit boek weer een cliffhanger, het is dus flink geduld hebben tot het laatste deel... Gelukkig komt die deze zomer al uit!

"Je bent net zo blind voor de duisternis in mij als voor het licht in jezelf. Geef het tijd en jouw ligt zal alle schaduwen verdrijven." ~ p301.

Het verloren gevoel zorgt er helaas wel voor dat ik dit keer blijf hangen op 3 sterren, maar dan wel drie enorme grote, glanzende sterren. Want het is absoluut weer een deel dat het verdiend om gelezen te worden!