Het verschroeide land

Geschreven bij Het verschroeide land

Het verschroeide land is een intrigerend boek over illegale Mexicaanse vluchtelingen die richting Amerika hun geluk willen zoeken. Het vertelt ook het verhaal van criminele mensenhandelaren. Wie oud, zwak, gehandicapt of zwanger is, is al niet interessant voor de handelaren. Het verhaal speelt zich maar in één dag af.

Het verhaal begint wanneer een groep vluchtelingen op weg is naar een beter leven. ‘mannen en vrouwen die kortgeleden de grote muur zijn overgestoken die het verschroeide land in tweeën deelt.’ Zo beschrijft Monge de vluchtelingen en de situatie op bijzondere wijze in dit boek. Wat ze niet weten, is dat alles hun zal worden ontnomen. Hun spullen moeten ze inleveren, maar ook hun naam en status. In het verhaal worden ze ook de naamlozen genoemd. Weg is hun verleden en toekomst. Waar zullen ze terechtkomen?

Wanneer de mensenhandelaren Epitafio en Estela hun lading vluchtelingen ontvangen, verdelen ze de naamlozen over hun laadbakken. Ze kunnen op weg naar hun opkopers. Epitafio en Estela zijn zelf ook ooit gevangengenomen en groeiden op in een weeshuis. Ze kennen de klappen van de zweep na vele vernederingen, misbruik en mishandelingen. Pater Nicho voedde hen op en zwaait nog steeds daar de scepter. Zijn kinderen zijn zijn knechten en hij bepaalt wie wat voor hem doet. De liefde tussen Epitafio en Estela is een doorn in zijn oog en hij wil deze ook zien te voorkomen. Epitafio en Estela daarentegen zouden juist dit leven graag achter zich laten om samen een eigen leven te kunnen opbouwen. Maar pater Nicho heeft andere plannen met de twee.

Tijdens het verplaatsen van de naamlozen reizen beiden een andere route. Ze proberen elkaar geregeld telefonisch te bereiken. Wat wilde Estela nog aan Epitafio vertellen voordat ze vertrokken?
De rit naar de opkopers is een hel voor beiden. Tijdens hun reis krijgt de lezer inzicht in deze tocht, maar ook hun gedachtespinsels. Hoe zal het beiden vergaan? Wie kunnen ze vertrouwen?

Wanneer het verhaal ten einde is, vertelt de auteur dat de namen die in het boek passeren, bewust zijn gekozen. De persoonsnamen hebben te maken met de dood en de plaatsnamen duiden naar Dante, de goddelijke komedie. Een bijzondere mooie toevoeging om het verhaal nog beter te begrijpen.

Het verschroeide land is een boek dat met aandacht gelezen moet worden. De zinnen zijn vaak ellenlang, maar ook zo mooi dat je de zin nog eens wilt herlezen. Moeiteloos kan hij in één zin overschakelen tussen de personages. Het verhaal laat zien hoe onmenselijk er wordt omgegaan met de vluchtelingen. De schuingedrukte teksten vertellen de beleving van de vluchtelingen en zijn schrijnend en pijnlijk. Je voelt hun wanhoop, pijn en verdriet.

Ik heb drie dagen over Het verschroeide land gedaan. Het verhaal is intens, mede door de lange zinnen, maar het is ook zo’n mooi geschreven verhaal, dat ik elk woord in me op wilde opnemen.
Na het lezen heb ik nog een tijdje nagedacht over dit verhaal. Het zal voor de gedreven lezer een verhaal zijn dat goed te lezen is, maar voor de lezer die niet veel leest, kan het boek als ingewikkeld ervaren worden. Maar voor mij was dit boek echt een uniek pareltje in zijn soort.

Monge debuteert in Nederland met Het verschroeide land. In Mexico geldt hij als een van de belangrijkste auteurs van Latijns Amerika. Hij is daar bekend door zijn romans en korte verhalen. Ik kijk in ieder geval uit naar zijn volgende boek.