Klem Jan Van Beveren Vlinder In De Zestien

Verhaal is compleet, uitvoering is sober. Ik mis een beetje de warmte van Hugo Borst, die Jan van Beveren thuis in Emmen heeft geïnterviewd in het bijzijn van zijn ouders, in de omgeving waarin hij is opgegroeid.
Het huis waar dat interview plaatsvond was het ouderlijk huis van Van Beveren. Het boek KLEM! is wel een goed overzicht over de carriere van de doelman van het Nederlands elftal in de jaren 60 en 70. Ook de twist met het Ajax-kamp wordt goed toegelicht.

Gewoonweg een klapper. In een ruk uitgelezen. Zeer goed geschreven en erg veel details!
Geeft veel duidelijkheid over de spelletjes die gespeeld werden in het Nederlands elftal in de jaren 70. Vooral door Cruijff. Een must voor elke voetbal liefhebber!

Laat ik eerst en vooral zeggen dat ik een Jan van Beveren- en PSV-supporter ben. Maar jee, dit boek viel tegen, zeg. Ik schrok al direct van het wat knullige voorwoord van de auteur Doevendans zelf. Het was sowieso beter geweest als dit afkomstig was geweest van bv. Kees Rijvers of Willy van der Kuylen.
De eerste helft van het boek heeft zijn charmes ondanks diverse tikfouten (Ik vraag me af of het manuscript is geredigeerd door een derde, want uitgever Parata blijkt bij nader onderzoek de auteur zelf te zijn). Naarmate het boek vordert, begint het te irriteren. Dit is geen neutraal geschreven biografie, maar dit zijn de onderbuikgevoelens van een fan. Het lijkt er sterk op dat de auteur voordat hij begon met schrijven een (vooringenomen) mening had en dat hij daarna op zoek is gegaan om deze mening zo veel mogelijk te bewijzen. Er ontbreekt nuance. Op het einde van het boek zegt Doevendans dat journalist René Otterloo hem veel bij heeft moeten sturen. Nou, ik denk dat Otterloo te voorzichtig is geweest. Het boek leest nu vooral als een vijandig relaas tegenover het westen en in het bijzonder Johan Cruyff. Iets waar een bepaald deel van de PSV-aanhang misschien van smult, maar een serieus sportliefhebber het hoofd bij schudt. Het Calimero-gejank komt hier naar boven en dat is doodjammer, want daarmee bevestigt de auteur eigenlijk wat hij bestrijdt. Ik vraag me af of van Beveren blij was met dit uiteraard goedbedoelde boek.
Valt er ook iets positiefs te zeggen? Jazeker. De prachtige, dubbelzinnige titel natuurlijk. En ook de ondertitel 'Jan van Beveren, vlinder in de zestien' mag er zijn. Verder nodigt de voorkant van het boek absoluut uit. Perfecte lay-out! Maar het fijnste aan dit boek is toch wel dat Doevendans de wedstrijden van PSV en Oranje zeer gedetailleerd verslaat. Je ziet de beelden voor je en herleeft het verleden.
Conclusie: Een soms heerlijk nostalgisch boek, met helaas te veel wrok van een teleurgestelde en boze Jan van Beveren-bewonderaar. De waarheid ligt meer in het midden en ik hoop dat een uitgever als Johan Derksen (die van Beveren de beste Nederlandse keeper vindt) 'Lange Jan' nog ooit een gepaster eerbetoon geeft. Thijs Slegers lijkt me hiervoor erg geschikt.