Tranen en troost Mijn dagelijkse belevenissen als vluchtelingenarts op Lampedusa

Geschreven bij Tranen en troost

Dit boek zou iedereen moeten lezen!

Geschreven bij Tranen en troost

Dit boek gaat over kakkerlakken, vluchtelingen en lijken. Dit boek gaat ook over onmenselijkheid, mede-menselijkheid en mensen. Het gaat over oorlog, verkrachting en mensenhandel. Dit boek is een verhaal, en jammer genoeg een reëel verhaal wat de meesten van ons liever zo snel mogelijk weer zouden willen vergeten. Een aangrijpend verslag over de dagelijkse gebeurtenissen op de beroemde 'Favaloro-pier te Lampedusa. En hoe de schrijver als arts hier mee omgaat. Regelmatig moest ik het boek even terzijde leggen, even alles laten inwerken, even normaal ademen. Dit is een relaas dat meer mensen moeten lezen. Aangrijpend, confronterend, goed en vlot geschreven, blijft hangen... Liever zag ik hierop géén vervolg. Liever zag ik deze crisis opgelost....

Geschreven bij Tranen en troost

Soms tranentrekkende, meestal huiveringwekkend eerlijk en confronterend

Geschreven bij Tranen en troost

77 Tranen en troost - Pietro Bartolo & Lidia Tilotta

Op het kleine Italiaanse eiland Lampedusa in de Middellandse Zee arriveren al vijfentwintig jaar lang vele duizenden bootvluchtelingen. Pietro Bartolo, de enige dokter op het eiland, ontfermt zich in zijn kleine ziekenhuis over hen. Dag en nacht staat hij op de kade en verwelkomt hij en geeft medische hulp. Dit is zijn persoonlijke verhaal, vermengd met de dramatische getuigenissen van vele mannen, vrouwen en kinderen die ontsnapten aan oorlog en uithongering.

We kennen allemaal de verhalen uit de media van de duizenden vluchtelingen die proberen om vanuit Syrië en Libië en ander landen naar Europa te komen, op gammele bootjes en slachtoffer van mensensmokkelaars. Door te lezen wat Pietro en zijn mensen voor de individuele vluchteling doen wordt de vluchteling een persoon met een naam en geen nummer meer. Bijvoorbeeld urenlang zoeken naar de moeder van een kind, naar familieleden die elkaar zijn kwijtgeraakt. Een knuffel geven of een speelhoekje creëren voor de kinderen zodat de moeder onderzocht kan worden
Pietro Bartolo is een naam die je nooit meer zult vergeten. Hij wordt op het eiland geboren, zijn ouders geven hem als enige zoon de mogelijkheid om arts te worden. Daarom moet hij al vroeg het huis uit omdat op het eiland zelf geen school is, laat staan een universiteit. Hij keert terug als volwassen man en hij wijdt zijn leven aan de vluchtelingen die op dit eiland aankomen. Zij n vrouw en kinderen ondersteunen hem hierbij. Hij is diegene die op de kade staat en de eerste onderzoeken doet, doden identificeert en probeert te helpen waar nodig totdat hij er bijna zelf aan onderdoor gaat. Herstellende van een beroerte staat hij er weer en zijn hart huilt. Samen met de journaliste Lidia Tilotta vertelt hij zijn eigen levensverhaal, afgewisseld door de gebeurtenissen met vluchtelingen. De mensen op Lampedusa zijn zelf arm, weten soms moeilijk rond te komen en zijn afhankelijk van dezelfde zee dat ondertussen de grootste grafkelder ter wereld wordt. Mensen die een uitweg zoeken in hun ellende en afhankelijk zijn van anderen (ik kan ze geen mensen noemen) die daar schromelijk misbruik van maken. Verkrachtte vrouwen, pasgeboren baby’s, kinderen en mannen. Niemand wordt gespaard. En ik lees en lees en mijn hart huilt met hen mee. Pietro komt een regisseur tegen die met zijn hulp en verhaal een film maakt over deze gebeurtenissen zodat het aandacht krijgt van de rest van de wereld, en samen met dit boek worden we erop gewezen dat we nooit mogen vergeten dat anno 2017 dit verhaal gewoon doorgaat….
Het boek is zo geschreven dat het lijkt alsof Pietro het verhaal aan jou vertelt, heel persoonlijk. Omdat het levensverhaal van deze arts en de verhalen van de vluchtelingen elkaar afwisselen voel je hoe al die levens voor altijd met elkaar verbonden zullen blijven.

Geschreven bij Tranen en troost

lees dit boek en bekijk de film Fuocoammare om je te realiseren dat we met het vluchtelingenverhaal op Lampedusa een wereldvraagstuk te pakken hebben.

Geschreven bij Tranen en troost

De hedendaagse realiteit waar we allemaal weet van moeten hebben