Verdwaald in Tirol

Verdwaald in Tirol leest prettig en is goed geschreven. Zoals denk ik iedereen, vraag ik me in het buitenland vaak af: ' Zou ik hier willen wonen?' Een etalage van een makelaar bekijken is ook vast onderdeel van onze vakanties.
Maar ergens wonen is anders dan er op vakantie gaan. Dat blijkt wel uit dit boek. Je leeft direct mee met Stephanie. Zou je zelf kunnen aarden? En wat zou het doen met je relatie? Het boek leest vlot en blijft boeien. Kortom, een heerlijk boek!

Meegeleefd en ingeleefd in de situatie van Stephanie, goed geschreven, je legt het boek moeilijk weg.
Absoluut een aanrader

Wanneer verschijnt het vervolg op Verdwaald in Tirol? Dat is wat ik me afvraag wanneer ik de laatste bladzijdes lees en het boek dichtsla. Een boek wat ik dan ook zeker zou gaan lezen. Het verhaal neemt je al vanaf het eerste hoofdstuk mee. Je leeft echt met Stéphanie mee. Je leest haar gedachten, gevoelens en kijkt mee vanuit haar punt. Het kost totaal geen moeite om in het verhaal te komen ik zit er direct in. Ik ging me echt afvragen wat zou ik doen in haar situatie maar een andere keer zou ik haar willen zeggen, neem actie ga beginnen met ...., denk aan je eigen geluk maar wel in Innsbruck en niet in Rotterdam. Het is echt een boek die gaat over dromen en hoe iets in de realiteit is.

Je kan grote dromen hebben over het leven in het buitenland of projecten die je wilt doen maar de realiteit is vaak heel anders. Je moet stappen ondernemen om ergens te wennen, ergens een thuis te maken en met projecten moet je stappen zetten om iets te bereiken. In dit boek volg je het persoonlijke proces van Stéphanie en daar komen heel wat gevoelens voorbij.

Het gaat er niet om waar je woont
maar dat je ontdekt wat je zelf leuk vind en stappen zet.

De schrijfstijl van Astrid is zoals ik herken van haar blogs. Heel vlot, beeldend en vol gevoel. Dit merk ik dan ook door heel het boek en nergens zakt het weg. Aan het einde komt er een kleine versnelling in het boek en dat vind ik helemaal goed want uitgebreid alles vertellen past niet in het verhaal daar zou het traag van worden.

Hoe komt het hardlopen terug in verdwaald in Tirol?

Het hardlopen komt voor in verdwaald in Tirol op een manier waar ik het eerst niet verwacht had. Maar het past wel bij Stéphanie hoe het verwerkt is. Ik ben benieuwd hoe het in een vervolg (als dat er komt) verder gaat met haar hardloopplannen.

Wat klinkt als een avontuur, samen aan een nieuw leven beginnen als expat, is vaak minder romantisch dan het klinkt en kan zowel binnen als buiten de relatie grote problemen veroorzaken. Stéphanie spreekt de taal niet en heeft haar eigen bedrijf achtergelaten om met Lex naar het buitenland te vertrekken. Lex wordt geheel in beslag genomen door zijn werk en heeft minder oog voor de problemen waar Stéphanie mee worstelt. Stéphanie kan haar leven moeilijk op de rails krijgen, ze wil allerlei zaken oppakken maar er komt niets van de grond. Ze dreigt steeds verder in het niets te verzinken. Met vallen en opstaan weet Stéphanie uiteindelijk haar draai te vinden en weten Lex en Stéphanie de weg naar elkaar ook weer te vinden. Een aanrader en niet alleen voor expats.

Je wordt direct meegenomen in het verhaal zonder dat het je moeite kost.
Daardoor kon ik niet stoppen met lezen. Heerlijk genieten!

Een eerlijk boek over de kloof tussen dromen en de realiteit. Tijdens het lezen vraag je je af: hoe zou ik hier zelf mee omgaan? Mooi en vlot geschreven; heerlijk boek om te lezen!

Fijn leesboek.Wat moeilijk weg te leggen is. Een aanrader!!

Astrid Habraken hanteert een erg vlotte schrijfstijl die mij samen met het verhaal deden denken aan de vlotheid van Linda van Rijn boeken. Een namiddag op de bank met dit boek en een wijntje erbij, ideaal.

Ik ben benieuwd om Astrid Habraken nog meer te zien groeien in haar rol als auteur en ben alvast benieuwd naar het volgende boek.

Een boek dat prettig leest, een fijn debuut. Stéphanie heeft een romantisch beeld van emigreren naar een ander land, samen met Lex een leven opbouwen in een nieuwe omgeving. Maar Lex heeft zijn baan, waardoor Stéphanie veel meer op zichzelf aangewezen is dan ze verwacht had. Astrid beschrijft de gevoelens van Stéphanie zodanig dat je denkt haar echt te kennen, je zou haar soms willen aansporen tot wat meer daadkracht. Het is een boek waarvan je op het einde denkt: en nu wil ik ook weten hoe het verder gaat met Stéphanie, kom maar op met deel twee!

Na het boek gelezen te hebben wilde ik een vervolg. Het boek is 200 pagina's en er moest minstens nog eenzelfde aantal pagina's achteraan... Het leest zo gemakkelijk en is snel uit en daarom....wacht met smacht op het vervolg!