Whitney: The Greatest Hits The Greatest Hits

Amerikaanse zangeres, wier MOR-getinte soulballads en
beschaafd funky danswerk gigantische hitpotentie blijken te bezitten. Whitney Houston is de
dochter van gospelzangeres Cissy Houston en de nicht van Dionne Warwick, die in de jaren zestig
furore maakt als belangrijkste vertolkster van de composities van Burt Bacharach. Moeder Cissy is
een veelgevraagd sessiezangeres, die in de jaren zestig een poosje deel uitmaakt van de
r&b-damesgroep Sweet Inspirations en daarna enkele weinig succesvolle solo-albums
maakt. Vanaf haar twaalfde ontplooit Whitney haar vocale talent in het kerkkoor van haar
geboortestad Newark (New Jersey), waarvan haar moeder dirigent is. Via optredens met ma
Houston in nachtclubs en ook door haar werk als fotomodel vestigt ze steeds meer de aandacht op
zich. Ze komt door platensessies in het koortje bij o.a. Chaka Khan, Lou Rawls en de Neville
Brothers; en levert onder haar eigen naam bijdragen aan albums van Material en Paul Jabara. In
'83 tekent ze een platencontract met het Arista-label van haar ontdekker Clive Davis. Twee jaar
later lanceert hij uiterst succesvol Whitneys debuutalbum Whitney Houston, waaraan topkrachten
als Narada Michael Walden en Michael Masser hun medewerking verlenen. Wereldwijd passeert
de oplage de dertien miljoen, waardoor Whitney de best verkochte debuutplaat van een zangeres
aller tijden op haar naam schrijft. Herfst '86 bewijst het nieuwe zangwonder haar klasse voor een
uitverkocht Ahoy. Medio '87 verschijnt Whitney, die meteen op de eerste plaats van de
Amerikaanse albumlijst binnenkomt. Een prestatie die nooit eerder door een zangeres is geleverd.
Whitney ligt helemaal in het verlengde van Whitney Houston en overtreft een oplage van tien
miljoen ruimschoots. Beladen met Grammy's en andere Amerikaanse Awards is ze in korte tijd
uitgegroeid tot de populairste zwarte zangeres van de jaren tachtig. Als een 'zwarte Streisand'
vertolkt ze ook het thema voor de Olympische Spelen '88 te Seoul, One Moment In Time.
Datzelfde jaar geeft ze ook acte de présence op het Mandela-concert. Als showbiz-fenomeen
wordt ze behalve met de nodige roddels over haar privé-leven ook geconfronteerd met stevige
kritiek uit de eigen achterban om het verloochenen van haar zwarte roots. Dat laatste lijkt ze zich
enigszins aan te trekken door I'M Your Baby Tonight met hulp van het 'hotte' producerstandem
L.A. Reid & Babyface een wat hipper zwart geluid mee te geven. Het levert haar nog
eens twee nummer 1-hits op, maar het album scoort vooralsnog een stuk minder goed dan beide
voorgaande. Januari '91 zingt ze tijdens een Superbowl-manifestatie The Star Spangled Banner,
het Amerikaanse volkslied, dat alleen in haar vaderland op single wordt uitgebracht en waarvan de
opbrengsten ten goede komen aan het Amerikaanse Golfcrisisfonds. Op 18 juli '92 trouwt Whitney
Houston met R&B-zanger Bobby Brown, op 4 maart '93 gevolgd door de geboorte van
een dochter, Bobbi Kristina. Intussen heeft ze haar eerste filmrol, als 'leading lady' naast Oscar-
winnaar Kevin Costner in The Bodyguard, omgezet in een groot kassucces. De film is goed voor een
recette van meer dan vierhonderd miljoen dollar wereldwijd. En dankzij de gelijknamige
soundtrack Ost The Bodyguard, waarvoor miss H. zes tracks aandraagt, kunnen wederom enkele
Amerikaanse nummer 1-hits worden afgevinkt. We noteren achtereenvolgens de Dolly Parton-
cover I Will Always Love You, I Have Nothing, Chaka Khans I'm Every Woman, Run To You en
Queen Of The Night. Ost The Bodyguard blijkt met wereldwijd 25 miljoen verkochte exemplaren
een ware goudmijn. In Nederland wordt de plaat vijf keer platina. Houston treedt herfst '93 vier
keer met haar aalgladde show in Nederlandse concerthallen op. '94 draait uit op een rampjaar als
haar concerten worden vergald door keelproblemen en slechte organisatie, terwijl er privé ook het
nodige mis gaat getuige een miskraam en voortdurende geruchten over een op handen zijnde
scheiding. Het jaar daarop is Whitney weer actief op de filmset, voor een rol in de vrouwenfilm
Waiting To Exhale en de hoofdrol in de remake van The Bishop's Wife, getiteld The Preacher's
Wife. Op de daarvan afkomstige soundtrack Ost The Preacher'S Wife waagt zij zich in de
voetsporen van haar moeder door het vertolken van een aantal gospel standards. Aan deze kan zij
echter niet tippen. Voor de soundtrack Ost Waiting To Exhale levert Whitney drie liedjes. Twee
ervan, Exhale (Shoop Shoop) en het duet Count On Me met gospel-diva CeCe Winans, worden
bescheiden hits net als later haar versie van Annie Lennox' Step By Step afkomstig van Ost The
Preacher'S Wife. Op het persoonlijke vlak blijven huwelijksproblemen en miskramen haar
achtervolgen. Een nogal ranzige biografie in '97, van een voormalige insider, suggereert dat
Whitney al jarenlang een lesbische relatie heeft met haar boezemvriendin Robyn Crawford en dat
de verbintenis met notoir drinker en schuinsmarcheerder Bobby Brown grotendeels op schijn
berust. Ook zou de zangeres verslingerd zijn aan drugs. Eind '98 brengt Whitney met My Love Is
Your Love voor het eerst in acht jaar een compleet, niet aan enige film gelieerd, studioalbum uit.
Het bevat een twijfelachtige mix van iets te hippe r&b en de bekende gladde Houston-
ballads. De meest gewilde producers van het moment komen er aan te pas zoals Lauryn Hill,
Rodney Jerkins, Missy Elliott, Babyface, Wyclef Jean en David Foster. Ondanks een prestigieus duet
met Mariah Carey dreigt de plaat aanvankelijk vrijwel onopgemerkt voorbij te gaan. Maar wanneer
het door Wyclef Jean smaakvol geproduceerde titelnummer op single verschijnt en een Top 3-hit
wordt, schiet het album in Nederland weer omhoog in de hitlijsten. In de Verenigde Staten blijft
de plaat steken op een verkoop van zo'n drie miljoen exemplaren. Dat is Whitney niet gewend en
dus wordt het tijd voor een hitcompilatie. De dubbel-CD One Wish bevat ook vier nieuwe
nummers waarvan het bedenkelijke duet met nota bene Enrique Iglesias nog goed scoort ook. Het
album doet dat wederom niet. Whitney zelf doet dat kennelijk wel want haar drugsproblemen
worden steeds openlijker zichtbaar. Er is lange tijd sprake van een slepende rechtszaak in Hawaii
wegens marihuanabezit en ze verschijnt knetter-stoned in enkele Amerikaanse tv-shows. Daarin
maakt ze zichzelf, struikelend over haar eigen woorden knap belachelijk en ook de daar vertoonde
zangprestaties laten sterk te wensen over. Haar familie probeert in te grijpen en op behandeling
aan te sturen, zonder veel resultaat. Vriendin Robyn Crawford die lange tijd als buffer heeft
gefungeerd is de problemen meer dan zat en verlaat de Houston-entourage. Whitney zegt
regelmatig op het laatste moment concerten af en Burt Bacharach stuurt haar de laan uit voor een
optreden tijdens de Oscar-uitreikingen. Wegens wanprestatie. Of de ommekeer in haar gedrag
nog komt, lijkt zeer de vraag. Desondanks wordt haar huidige platencontract verlengd voor zes
albums tegen een vergoeding van een slordige honderd miljoen dollar. Haar eerste albums onder
die nieuwe afspraak Love, Whitney, een aardige ballad-compilatie, en het studioalbum Just
Whitney brengen nog geen fractie van dat bedrag op. De nieuwe plaat bevat de meer dan
belachelijke aanklacht tegen de roddelaars Whatchulookinat. Zou Whitney werkelijk niet snappen
dat wanneer je als wandelend skelet op tv verschijnt mensen daar vragen bij stellen? Just Whitney
bestaat hoorbaar uit aan elkaar geplakte stukjes zang en wordt alleen nog gekocht door de
trouwste aanhangers. Eind '03 verschijnt de kerstplaat One Wish en die valt vocaal niet tegen.
Zelfs van officiële zijde wordt inmiddels erkend dat Whitney geregeld te gast is in afkickklinieken,
wat gestimuleerd wordt door haar familie en de hereniging met haar platenbaas Clive Davis. Haar
man maakt intussen furore met de bizarre reality tv-serie Being Bobby Brown waarin zij zo nu en
dan ook te zien is.

Bron: OOR Popencyclopedie