Wie niet weg is Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij Wie niet weg is

In de scenariowereld is Piet Baete vrij bekend. Boeken van hem had ik nog niet gelezen. Dus dit is mijn eerste kennismaking.

In koeien van letters staat er op de cover roman, toch had ik het idee een thriller in de hand te hebben. Dat kwam vooral door de omslag die mij niet erg juist lijkt gekozen te zijn voor het boek.

Het boek gaat over een jongen die met zijn vriendin heeft afgesproken dat ze elkaar toevallig moeten ontmoeten, om het ware liefde te laten zijn. Dus nadat zijn vriendin uit beeld is verdwenen vlucht de protagonist in nieuwe contacten. Het boek is in de ik-persoon geschreven, en daardoor klampt het zich aan je vast. De jongen, die zo’n twintig jaar oud is doet rake conclusies en geeft interessante meningen weer. Dit alles is verpakt in een zeer mooie schrijfstijl.

Toch had ik het idee dat nadat de clue van het verhaal gevallen is, het verhaal wel mocht eindigen. Alles wat erna komt lijkt wat teveel van het goeie. Misschien had hij die clue iets langer moeten uitstellen, of had hij de clue iets meer moeten uitstrekken, maar dat is niet gebeurd.

Het is heel moeilijk om veel van het boek te vertellen zonder meteen teveel te verraden. Daarom doe ik dat niet, maar ik wil absoluut aanmanen dit boek te lezen, een echte aanrader, niet zozeer voor de inhoud, maar wel voor de vorm, het is namelijk prachtig geschreven.

Voor mij was dit een eerste kennismaking met de auteur Piet Baete.
Het is een psychologische roman waarin je beetje bij beetje het verhaal kan reconstrueren van wat precies gebeurde in het leven van Tristan en Clarisse, de hoofdpersonages. Het verhaal wordt geleidelijk opgebouwd, soms wat langdradig, soms weer verrassend. Je moet wat inkomen in het verhaal. De schrijfstijl is heel goed, voor mij leest het boek dan ook vlot.
De vermelding dat het een thriller is zet je wel wat op het verkeerde been. Het lijkt me eerder een boek voor wie houdt van psychologische boeken die wat moeten doordringen en je na het lezen nog bijblijven.
Het is mooi om de gedachten van Tristan te volgen, hij zit met veel levensvragen die niet altijd een antwoord hebben en waar je je als lezer in herkent.
Persoonlijk heb ik van het boek genoten en zal ik zeker nog meer werk van Piet Baete lezen, kortom een mooie verrassende ontdekking !

Geschreven bij Wie niet weg is

Clarisse en Tristan zijn al van kinds af bevriend met elkaar.
Dan besluit Clarisse dat het goed zou zijn om een pauze te nemen in hun relatie . Als zij elkaar dan later ergens spontaan tegenkomen nog genoeg voor elkaar voelen om verder te gaan. Tristan heeft het er heel moeilijk mee, wacht en wacht en besluit dan op zoek te gaan naar de zin van zijn leven.
Hij doet onderweg verschillende soorten werk, van podiumbouwer tot barkeeper. Hij blijf ergens nooit lang de onrust drijft hem steeds weer verder.
Hij ontmoet veel vrouwen en mannen op zijn weg die hem dan steeds weer confronteren met zichzelf. Zo gauw zij te dichtbij komen verdwijnt hij weer.
Deze mensen hebben het beste met hem voor, zo ook zijn ouders en broer die hem steeds weer vragen om toch vooral thuis te komen, tevergeefs .
De strijd van Tristan is zo voelbaar in de prachtige citaten die in het boek staan, dat je sommige wel twee keer leest.
De strijd, moedeloosheid,onmacht en ook de berusting is zo mooi beschreven, dat je als lezer echt sympathie voor Tristan gaat voelen. Het einde van het boek is onthutsend, verdrietig maar ook weer positief.
Een prachtig boek over een gewone jongen waar veel lezers wel een stukje herkenning in vinden.
Een prachtig boek dat van mij 4 sterren krijgt.

Wie niet weg is van Piet Baete is een roman over de liefde. De hoofdpersoon Tristan (een verwijzing naar de Middeleeuwse legende Tristan en Isolde?) is wanhopig op zoek naar zijn geliefde Clarisse. Ze hebben besloten uit elkaar te gaan (meer het besluit van Clarisse) en het aan het toeval over te laten of ze elkaar weer tegenkomen. Zijn leven wordt een zwerftocht waarbij hij veel toevallige ontmoetingen heeft, die er alle voor zorgen dat er steeds meer duidelijkheid komt in zijn leven. Vooral het contact met Magnus was voor mij heel bijzonder. Ook belt hij regelmatig met een vriend die alleen in zijn fantasie bestaat en mede daardoor krijgt hij zelf (en dus ook de lezer) steeds meer helder over wat er zich heeft afgespeeld.
Het verhaal wordt verteld vanuit Tristan die de lezer door zijn manier van verwoorden tot een toehoorder maakt. Je wordt meegenomen in de wereld van Tristan, zijn angsten en onzekerheden. Het lijkt alsof je persoonlijk aangesproken wordt en als vriend deelgenoot wordt gemaakt van zijn gedachten, twijfels en onzekerheden. Gaandeweg het boek wordt duidelijk wat er zich precies heeft afgespeeld in het leven van Tristan en hoe het zover gekomen is.
Het boek leest in het begin wat moeilijk, maar langzamerhand word je steeds verder meegesleept in het verhaal en word je nieuwsgierig naar de afloop, die voor mij als een verrassing kwam.
Ik waardeer het boek met drie sterren.

Leest vlot. Verhaal intrigeerde me. Had ik gekund, had ik het in een keer uitgelezen.!

Geschreven bij Wie niet weg is

Persoonlijk kon de manier waarop ik vanaf pagina 1 aangesproken werd mij niet bekoren. Te direct? Maar toch ook weer te vaag, te saai en wat later bleek, ook totaal misleidend. Het uitgangspunt en het uiteindelijke achterliggend idee is mooi, daar niet van. Maar de filosofische jongenskijk en het genre gecombineerd met de schrijfstijl moet je ook liggen, en dit was bij mij niet het geval. Ik heb liever de thrillers van Piet!

Geschreven bij Wie niet weg is

Piet Baete is een Vlaamse auteur en scenarist. Hij debuteerde in 2007 met Dromen van de dood en heeft daarna diverse boeken ( thrillers) en scenario's geschreven. Na een pauze van vier jaar publiceert hij nu Wie niet weg is.

Durf je alles achter te laten in de hoop dat alles vanzelf weer goed komt?

Tristan is decorbouwer en reist rond met een band. Hij heeft zijn familie en verleden achter zich gelaten, op zoek naar zichzelf en de liefde. Hij heeft daartoe besloten na zijn breuk met Clarisse.
Tristan en Clarisse hebbe samen besloten een einde aan hun relatie te maken: als het echte liefde is zullen we elkaar weer tegen komen........het toeval bepaald.
Tijdens zijn reizen voert Tristan veel diepgaande gesprekken met vrienden en mensen die hij ontmoet. Hij is op zoek naar zichzelf. Uiteindelijk ontdekt en aanvaard hij dat pijn, verdriet en eenzaamheid bij zijn leven horen en deel uit horen te maken van zijn bestaan.

De auteur schrijft in de ik-vorm. Gebruikt veel korte zinnen en lange zinnen met veel bijzinnen. Dit maakt het lastig te lezen. Het boek draait om vier thema's liefde, vriendschap, eenzaamheid en loslaten. Deze worden tijdens de gesprekken behandeld. Het is een filosofische roman.
Ik vond het boek traag en ook wel saai. Heb zelfs overwogen te stoppen met lezen. Toch heb ik er geen spijt van dat ik het uitgelezen heb. Het geeft wel stof tot nadenken.
Het was het eerste boek van Piet Baete dat ik gelezen heb. Toch ben ik benieuwd naar zijn thrillers.

Geschreven bij Wie niet weg is

Deze psychologische roman gaat over een jongeman, Tristan, die iets heeft meegemaakt met zijn vriendin Clarisse. Nadat ze besloten hebben uit elkaar te gaan, scheiden hun wegen, maar ze geloven in het toeval en hopen elkaar terug te vinden.
Hier begint eigenlijk het verhaal.
Het wordt een zoektocht vol vragen van Tristan, de vragen stelt hij aan mensen die hij per toeval tegenkomt, dat kunnen vrouwen, meisjes zijn waar hij mee flirt, maar kan ook zomaar een taxichauffeur zijn. Juist die toevallige passanten hebben heldere antwoorden op levensvragen.
Ook veel steun heeft Tristan aan een persoon die hij dag en nacht kan bellen, welliswaar bestaat de man niet, Tristan heeft hem zelf gecreëerd, maar dat maakt niet uit, hij heeft er veel aan.
Door het boek heen loopt een draad van al deze bekenden en onbekenden waaraan Tristan zijn verhaal vertelt en wordt uiteindelijk ook duidelijk wat er nou eigenlijk precies gebeurd is tijdens het uit elkaar gaan van Clarissa en Tristan.

Het verhaal wordt heel rustig opgebouwd, je denkt als lezer: waar gaat dit heen, begint soms wat zweverig te worden met al die levenslessen, maar op een zeker moment wordt dat helemaal omgedraaid en wordt stukje bij beetje een groot deel opgelost. Gebeurt allemaal heel subtiel en dat pleit voor de auteur.
Een mooie ingetogen roman om nog lang over na te denken.

Geschreven bij Wie niet weg is

Wie niet weg is-Piet Baete

Durf jij alles achter te laten in de hoop dat het vanzelf goed komt? Een vraag die een hoofdrol speelt in dit boek.
Een van de vele vragen trouwens.
De hoofdpersoon Tristan bouwt decors. Reist veel en heeft zijn familie in onzekerheid achtergelaten. Hij is plotseling vertrokken na het vertrek van zijn vriendin Clarissa. Volgens Tristan hebben Clarissa en hij afgesproken dat zij elkaar weer toevallig zullen tegenkomen als het ware liefde is. Het duurt alleen wel lang voor zij elkaar weer bij toeval ontmoeten.
Tristan ontmoet heel veel mensen en voert hele gesprekken met hen.
In dit boek gebeurt er niet veel, maar zijn juist de overdenkingen en de gesprekken belangrijk. Levenslessen worden verwoord. Het wordt helemaal vanuit Tristan verteld. Dit boek zal bij een groep lezers tot nadenken stemmen. Wel belangrijk is dat je van dit soort boeken moet houden. En daar zit nu juist het probleem vermoed ik. Niet iedereen zal er van gecharmeerd zijn. Tempo ontbreekt in de ontwikkelingen, maar de gedachtengangen zijn heel sterk verwoord. Zelf kan ik dit soort boeken wel waarderen. De schrijfstijl is heel prettig om te lezen. Geen lange ingewikkelde zinnen. Wel zinnen die tot je door moeten dringen, waardoor het leestempo dan weer iets minder hoog wordt. Je kruipt in het hoofd van Tristan, maar wordt toch wel enigszins verrast. Een vermoeden bestond er wel over het feit van het vertrek van Clarissa, maar toch...
De cover blijkt achteraf enorm goed de strekking van het boek weer te geven. Een extra compliment hiervoor.
Dit boek krijgt van mij 3 van de 5 sterren.

Voor de eerste maal weet ik niet echt wat ik moet zeggen over een boek...
Dit is niet perse negatief, maar "wie niet weg is..." Heeft me een beetje sprakeloos achter gelaten.
Doorheen het hele boek had ik een "wat is dit vreemd"-gevoel.
Opnieuw: dit is niet negatief, gewoon tja vreemd.
Het boek zelf leest ontzettend vlot, ook al is het toch wel een zwaar onderwerp.
Ik vond het soms wat verwarrend om Tristan zijn denkwijze te volgen, maar ik vermoed dat dit wel de bedoeling is. Dat je wat in de war raakt en daardoor begint na te denken.
Misschien moet ik alles nog eens laten bezinken en het -wetende wat ik nu weet- nog eens opnieuw lezen.
Ik heb het boek zeker graag gelezen, vlotte schrijfstijl en goed verhaal. Voor mij vier sterren waard.