Zonder titel Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij Zonder titel

Joshua is een gevoelige puber, met een grote passie; tekenen. Hij krijgt dan ook van zijn klasgenoten de bijnaam Rembrandt. Zijn ouders zijn gescheiden, Joshua is

bij zijn vader blijven wonen. Op school gaat het niet zo lekker. Hij gaat van HAVO terug naar het VMBO en komt in een klas met groepje hangjongeren, aangevoerd door Sergio. Het groepje zorgt voor veel problemen op school, pestgedrag naar klasgenoten, maar ook het treiteren van de leerkrachten. Joshua probeert zich er zoveel mogelijk buiten te houden en reageert zich af door veel tekeningen te maken. Na verloop van tijd zoekt Sergio toenadering tot Joshua en vraagt hem een ontwerp te maken voor een tattoo.

Op veel van zijn tekeningen staat Zivan afgebeeld, een klasgenootje uit zijn vorige klas op de HAVO. Met haar heeft hij een hele goede band opgebouwd. Maar, hij heeft afscheid van haar moeten nemen als zij samen met haar familie teruggaat naar Irak. Hij houdt contact met haar, maar op een dag beantwoordt ze zijn appjes niet meer. Joshua hoort van een tante dat ze in haar geboorteland is uitgehuwelijkt aan een neef. Dit tot groot verdriet van Joshua. Zivan reist met haar moeder terug naar Nederland als zij voor een medische behandeling terug komt naar Nederland. Ze moet onderduiken, begint te blowen, belandt in een opvanghuis en later in een afkickkliniek.

Wat mij direct opviel bij dit boek zijn de prachtige illustraties getekend door Martijn van der Linden. De schrijfstijl is pakkend, ontroerend en lekker vlot. De hoofdstukken zijn kort, wat zeker voor mensen die niet zo veel lezen een stimulans is om met dit boek te beginnen.

Ik heb genoten van dit boek en het achter elkaar uitgelezen. Er worden een paar gevoelige, maar zeer actuele onderwerpen behandeld zoals uithuwelijken, pestgedrag en blowen. Dat doet mij beseffen dat de pubers van tegenwoordig met heel andere problemen te maken krijgen dan ik vroeger. Een prachtig geschreven jeugdroman met aan de ene kant het verhaal van Zivan, en de problemen die zij als moslimmeisje ondervind. Maar, de rode draad in het verhaal is toch het tekentalent van Joshua, een uitlaatklep dat hem niet voor niets de bijnaam Rembrandt heeft opgeleverd. Een Mustread voor de jeugd, maar ook zeker voor volwassenen.

Lieve leesgroet Marga Bos

Geschreven bij Zonder titel

In Zonder titel volgen we Joshua die het erg lastig heeft met de verdwijning van zijn vriendin Zivan. Beiden waren van kinds af aan onafscheidelijke vrienden en Zivan had een heel goede invloed op Joshua. Bij haar kon hij zijn wie hij wilde zijn en kon hij tot rust komen. Maar plots verdween ze … zomaar van dag op dag, zonder een enkel bericht achter te laten bleef Joshua in het ongewisse en probeert hij met haar – tevergeefs – in contact te komen.
Joshua is diep geschokt, eenzaam, verdrietig en verwerkt zijn verdriet in het maken van schetsen en tekeningen. Dan wordt hij door twee stoere klasgenoten Sergio en Dylan op de korrel genomen en is de maat vol voor Joshua. Op zijn eigen manier biedt hij weerstand aan hun pestgedrag terwijl zijn gedachten blijvend afdwalen naar ‘zijn’ Zivan. Wanneer hij te weten komt dat Zivan terug naar haar thuisland is waar ze zal worden uitgehuwelijkt aan een neef, stort zijn wereld in. Joshua deelt uiteindelijk zijn kopzorgen met de pestkoppen en zo worden ze toch nog vrienden.
Wanneer Zivan even terug naar Nederland komt, hoopt Joshua dat dit blijvend is. Zal Zivan Joshua deel laten uitmaken van haar verdere leven of maakt zij een hartverscheurende keuze?
Zonder titel is een heel confronterend, rechttoe-rechtaan boek dat recht uit het hart komt en gebaseerd is op het levensverhaal van twee buitengewoon inspirerende dames voor wie de schrijver een enorm groot respect heeft.
Het is een boek dat je als lezer niet onverschillig laat/kan laten. De beklijvende onderwerpen pakten mij bij de keel: vluchtelingen, integratie, uithuwelijken, pesten, vriendschap, vertrouwen, liefde, erkenning!
De auteur koos ervoor om het verhaal te vertellen vanuit de persoon van Joshua. Hierdoor leren we de hoofdpersoon door en door kennen en worden we deel van zijn gevoelens, zijn verlangens, zijn dromen en zijn emoties!
Het is een heel eerlijk en herkenbaar boek. Over de behandelde onderwerpen horen en lezen we – tot mijn grote spijt – bijna dagelijks! De auteur wist haarfijn de leefwereld van adolescenten neer te zetten: o.a. hoe zij denken, hoe zij reageren, hoe zij zich afzetten tegen de maatschappij, hoe zij de sociale media gebruiken en hoe zij omgaan met ‘problemen’. Maar daarnaast wist zij ook heel goed het specifieke taalgebruik van jongeren een prominente plaats te geven in het verhaal.
De uitlaatklep – tevens rode draad in dit boek – van Joshua is tekenen en schetsen. Kunst als manier om verdriet, pijn en zoektocht naar identiteit te gebruiken is een heel goede vondst van de auteur. Op deze wijze kan de hoofdpersoon zich zonder veel woorden toch diepzinnig uiten. Leuk dat de auteur naast het verhaal heel veel plaats liet om schetsen in het boek op te nemen. Deze schetsen vullen het verhaal naadloos aan en ik ben van mening dat ze mooi de emoties van Joshua uitdrukken. Een dikke pluim voor Martijn van der Linden die het boek van levendige, herkenbare en ontroerende illustraties in diverse stijlen voorzag!
Naast de zware onderwerpen liet de auteur ook plaats voor humor. Wat te denken van een klasuitstap naar het Rijksmuseum, waar enkele jongeren vooral geïnteresseerd blijken te zijn in naakten en hun mening luidop uitspuwen bij wat ze zien. Of de interactie tussen de vrienden tijdens het nemen van een tattoo.
De auteur heeft een heel rijke, fascinerende en vlotte schrijfstijl. Ze schreef dit boek neer in korte zinnen en met korte dialogen, wat mijns inziens vlot aansluit bij de leefwereld van de doelgroep 15+ en het verhaal ook heel veel vaart geeft. Ze schrijft met een goed inlevingsvermogen, beschrijvend en maakt gebruik van mooie metaforen.

Voor het aangrijpende no-nonsens verhaal, voor de mooie illustraties, voor de leuke taal waardeer ik dit boek heel erg graag met vijf sterren.

Meer leuke recensies zijn te lezen op www.indeboekenkast.com

Geschreven bij Zonder titel

Mijn dochter van 13 vond dit een heel mooi boek. De schrijfstijl van Erna Sassen is erg goed. Echt een aanrader.

Geschreven bij Zonder titel

Dit boek is gedeeltelijk gebaseerd op het levensverhaal van Zivan en haar tante Shanya, twee buitengewoon inspirerende vrouwen van wie de echte namen niet genoemd worden, maar het respect van de schrijfster komt letterlijk in elk woord terug. Wat een ongelooflijk mooi verhaal, versterkt door de prachtige illustraties van Martijn van der Linden.
Dit boek geeft op alle fronten de emotionele strijd van een puber weer en zou daarom verplicht leesvoer moeten worden op middelbare scholen. Het is vooral in deze tijd zeer actueel door zijn maatschappelijke urgentie.

Aan de hand van de gebeurtenissen wordt je meegezogen in de gedachten wereld van 'Rembrandt'. Op de school waar hij zit heeft hij geen vrienden, hij leeft bij zijn vader, gescheiden van zijn moeder en zus en zijn beste vriendin is plotsklaps niet meer bereikbaar. Om aan zijn gevoelens en onmacht uiting te geven tekent hij en dan met name wolven, geiten en portretten van zijn, verdwenen, vriendin Zivan.
Wanneer zijn tekenboek wordt ontdekt door de grootste schoft van de klas beginnen de problemen voor hem pas echt...of niet?

Dit is zo een aangrijpend mooi, letterlijk, opgetekend verhaal. Vanaf het begin grijpt het je bij de keel en ook na het uitlezen laat het je niet meteen los. Het gaat over verlies, liefde, vriendschap, onmacht, onbegrip en volwassen worden. Maar ook over het grote maatschappelijke thema uithuwelijken. Het gebeurd nog steeds en heeft zoveel invloed op degene zelf maar ook vaak om de vele 'stille' eromheen. Het slaat een gat in jonge levens, waar ze nog jaren later de gevolgen van ondervinden. Het is afschuwelijk om te lezen maar ook goed om te weten wat dit met mensen doet. En hoe dapper iemand kan zijn en dan toch verder kan gaan wanneer hij of zij maar de juiste mensen om zich heeft.

Geschreven bij Zonder titel

Zonder titel. Door: Erna Sassen. Met beeld van: Martijn van der linden.

Erna Sassen kan je zo uit het rek nemen in de boekenwinkel, blindelings. Elk van haar boeken is een voltreffer. Haar personages spatten van het papier en veroveren vliegensvlug je hart. De verhalen die zij schrijft zijn urgent, actueel, moedig, ontroerend, maatschappelijk geëngageerd en ze zitten vol humor; je vergeet ze nooit meer.

In Zonder titel maken we kennis met ‘Rembrandt’ en zijn muze (beste vriendin) Zivan. Rembrandt zit op een nieuwe school, hij heeft daar geen vrienden en hij wordt er gek van alles en iedereen. Komt hij thuis dan wordt hij gek van het gekauw van zijn vader. Hij mist zijn luidruchtige moeder en zus niet. Zivan mist hij wel, enorm.

Rembrandt tekent, dat kon u wel raden, en doorheen het boek zijn vele van zijn schetsen opgenomen (dikke pluim voor Martijn)! Die tekeningen maken het verhaal nog aangrijpender. De schetsen en de vlotte schrijfstijl maken dat je dit boek snel uit leest en daarna achterblijft met een zwart gat. Sassen speelt het telkens klaar om in een dun boek een wereld te scheppen die groot, vol en levensecht lijkt. Je wil altijd meer.

Zonder titel gaat over afscheid (moeten) nemen, tekenen, geweld, uithuwelijken, tattoos, Captain Fantastic (geweldige film trouwens), boksen,… maar bovenal over het belang van vriendschap en liefde. Het is een prachtig boek dat je hart verwarmt en je blik verruimt!