Waarom we huizen bouwen

Een heerlijk boek om te lezen. Laten we daar maar mee beginnen. Het begin is meteen goed en is allemaal heel herkenbaar. Van alles wat een mens zogenaamd zou moeten in de hectische wereld van voor de coronacrisis. In het verhaal maken we kennis met Anna, die je door heen het verhaal ziet groeien tot een sterke vrouw.

Anna wordt verliefd, gaat mee in het leven van haar nieuwe liefde, samen een huis bouwen. Dat is nog niet zo eenvoudig. Zeker niet als haar geliefde met de Noorderzon verdwijnt. Wat gaat Anna nu doen? Ja omdat te weten te komen raad ik aan het boek te lezen.

Het boek is met humor geschreven en tovert met regelmaat een glimlach op je gezicht, zeker met de vele herkenbare zaken die voorbij komen. De schrijfstijl van de Auteur is lekker vlot. Je kunt daardoor het boek niet echt wegleggen. Je wilt toch weten hoe het verder gaat met Anna. Het verrassende einde had ik niet zien aankomen. Boek is zeker een aanrader!

Het boek begint met een opsomming van allerlei "moetens" in het leven. Zeer herkenbaar en het tovert meteen een glimlach op je gezicht.
Anna, een wat warrige jonge vrouw is op weg met haar brakke fiets naar een housewarming party en blijkt het adres te zijn vergeten en haar telefoon loopt telkens leeg dus navragen lukt niet.
Zo beland ze op een bouwterrein waar een rij staat met tenten en caravans van mensen die azen op een stuk grond. Daar loopt ze Bor tegen het lijf en het klikt zo goed dat ze meteen maar blijft. Bor is architect en heeft duidelijk uitgewerkte plannen voor zijn te bouwen huis.
Dit is het begin van een avontuur. Het avontuur dat Leven heet en waar je of zelf aan het stuur staat of je laat het gebeuren zoals het komt. Dat laatste lijkt Anna's levenswijze..de vraag is wel of ze daar helemaal gelukkig mee is. Bij haar vrienden vindt ze nog weinig aansluiting, die zijn zich aan het settelen. Met Bor is ze wel gelukkig maar hoe zit het met de financiën. En hoe ziet de toekomst eruit.. We leven met Anna's vragen en onzekerheden mee. Op het eind neemt Anna toch het heft in eigen hand en neemt een rigoureus besluit. Het eindigt anders dan je zou denken en misschien hoopt.
Ik vond het een heerlijk boek om te lezen. Ik ben zo benieuwd hoe het verder gaat met Anna, komt er een vervolg?

een prachtig verhaal met heel goed geschreven dialogen.

Supergrappig! Leest als een straaljager! Beste proloog ooit!

Wat heeft Renée Kapitein met ‘Waarom we huizen bouwen’ een heerlijk boek geschreven. Meteen vanaf het begin word je meegenomen in het verhaal. Dat begint met een heleboel “dingen die we moeten in het leven”. Nu we in een tijd leven waarin we een heleboel niet kunnen, lijk je ook ineens een heleboel niet meer te moeten. Het begin van dit boek past op de een of andere manier helemaal in het nu waarin we leven.

Kapitein heeft een hele prettige schrijfstijl. Ze vertelt op een fijne en beeldende manier het verhaal van Anna, waardoor het als het ware tot leven voor je komt. Je vormt je een beeld van de personages, je ziet de omgeving voor je waarin ze leven en je waant je soms zelfs even bij de bouw van het huis. Heerlijk als een auteur dat voor elkaar krijgt met een boek.

Als je eenmaal begonnen met in ‘Waarom we huizen bouwen’, wil je het liefste door blijven lezen. Je bent gewoon benieuwd wat Anna allemaal meemaakt en hoe “de nieuwe Anna” zich verder ontwikkelt. Zoals ik in het begin al schreef: het is gewoon een heerlijk boek!

Als Anna op weg is naar een housewarming en strandt bij een afgelegen restaurant ontmoet ze Bor. Hij kampeert op de parkeerplaats van het restaurant om met een groep andere, hopelijk, een kavel te kunnen kopen om een huis te bouwen. Anna wordt op slag verliefd op Bor en na enkele dagen zijn ze onafscheidelijk. Samen starten ze het avontuur om de benodigde papieren te krijgen en het bouwen van het huis. Zo ontstaat er niet alleen langzaam een huis maar ook een nieuwe Anna.

“Het is begonnen, Ik spring om Bors nek. ‘Het mag. Het mag.’ ‘Het mag!. zegt hij. ; Jezus, ik ben er even helemaal in de war van.’ ‘Ook dat mag. Wat wil je doen?’ ‘Ik heb geen idee,’ zegt Bor, ‘Ja, beginnen. Ik wil beginnen.’”

Renée Kapitein bespreekt in dit debuut verschillende dingen die wij, voor corona, allemaal meemaken. De dingen die we moeten in het leven ook als we daar geen zin in hebben. De chaos waarin we leven kun je misschien beter zeggen. Dit alles zit Anna dwars en veel lezers zullen zich tot bepaalde hoogte kunnen inleven in Anna hierdoor.

Doordat Anna eerst met dingen zit die ze liever niet wil doen en steeds meer haar eigen pad gaat volgen krijg je als lezer het gevoel dat het zo ook kan, je hoeft niet altijd aan de maatschappij te voldoen, soms is jezelf zijn en net wat andere dingen doen, meer dan genoeg.

De schrijfstijl van Renée is vlot en zit vol humor en liefde, dit zorgt ervoor dat je wil blijven doorlezen en makkelijk in het verhaal komt, ook als je het boek even hebt weggelegd. Je merkt dat Renée veel tijd en aandacht in haar hoofdpersoon, Anna, heeft gestoken. Zij maakt een groei mee en ontwikkelt zich in een sterke onafhankelijke vrouw die durft toe te geven dat ze niet altijd weet wat ze wil. Dit laat zien dat sterk en onafhankelijk niet direct betekent dat je je hele leven moet hebben uitgestippeld en laat daarmee een sterke boodschap achter voor de lezers.

Het beschreven plot is verrassend en bezit meerdere goed uitgewerkte twists waardoor het verhaal steeds blijft trekken en de lezer nieuwsgierig maakt naar hoe het verder gaat met onder andere Anna. Zeker een boek waarbij je de uitkomst niet raad en een aanwinst is voor je boekenkast en gelezen boeken lijstje.

Renée Kapitein woonde tijdens en na haar studie in veertien verschillende huizen om tenslotte na twee weken kamperen een ligplaats voor een woonboot te bemachtigen. Ze schrijft korte verhalen, sketch comedy en scenario’s. Ook maakt ze podcasts. Waarom we huizen bouwen is haar debuutroman.

Geef je er aan over

Wat een fijn boek! Origineel opgeschreven en ik zat helemaal in het verhaal.

Mooie roman met pakkende en afwisselende schrijfstijl, waarin ook de humor niet ontbreekt. Blijft boeien tot het einde.

Heerlijk boek, geweldige inleiding en het leest heerlijk door, in een dag uitgelezen.