Smashing Pumpkins
Eén van de supergroepen die de Amerikaanse <br>alternatieve gitaarrock in de jaren negentig voortbrengt. Geboren in Chicago, verhuist zanger Billy <br>Corgan op zijn 19e naar Florida waar hij de goth-metal band The Marked begint. Het wordt een <br>flop, waarna hij terug in Chicago met gitarist James Iha de Smashing Pumpkins opricht. In het begin <br>gebruikt het duo nog een drummachine, maar na een paar maanden komen drummer Jimmy <br>Chamberlin en bassiste D'Arcy Wretzky erbij. In '90 brengt de groep de debuutsingle I Am One uit <br>op een lokaal label, waarna de single Tristessa op Sub Pop volgt. Om associaties met de <br>opkomende Seattle-scene te vermijden tekent de groep vervolgens een contract bij het aan Virgin <br>gelieerde Caroline Records. Gish, dat zomer '91 verschijnt, laat een eigen geluid binnen de <br>alternatieve rock horen: een soepele mengeling van melodieuze hardrock, snoeiharde metal, <br>dromerige pop en psychedelische rock, met een dynamische afwisseling van rustige en heftige <br>passages. Opvallend is de scherpe, sprankelende productie van Butch Vig. De nummers zijn voor <br>Corgan zeer persoonlijk; hij houdt de inbreng van de andere leden beperkt. Gish is succesvol, maar <br>staat nog enigszins in de schaduw van de doorbraak van Nirvana. Tijdens de tournee die volgt op <br>het album stijgen de spanningen binnen de band, onder meer door het op de klippen lopen van de <br>relatie tussen Iha en D'Arcy. Chamberlin raakt verslaafd aan drugs en alcohol, Corgan valt in een <br>diepe depressie. Zijn remedie is hard werken aan het tweede album, terwijl de rest van de band <br>geen klap uitvoert: Corgan speelt bijna alle gitaar- en baspartijen in. Siamese Dreams, opnieuw <br>geproduceerd door Vig, zorgt voor de definitieve doorbraak van de band, onder meer door de <br>singles Cherub Rock, Today en Disarm die op het album voorkomen. Zomer '94 is Smashing <br>Pumpkins headliner op het rondreizende Amerikaanse Lollapalooza-festival, in het najaar <br>verschijnt (alleen in de Verenigde Staten) de compilatie Pisces Iscariot, waarop b-kanten, outtakes <br>en opnamen voor radiosessies zijn verzameld. De interne verhoudingen zijn inmiddels een stuk <br>beter, waardoor de band meer als collectief werkt aan de ambitieuze dubbel-cd Mellon Collie And <br>The Infinite Sadness, geproduceerd door Flood en Alan Moulder. Het is een twee uur durend, <br>imposant werkstuk dat zich in 28 songs tussen de uitersten zacht en lieflijk en hard en loodzwaar <br>beweegt. Mellon Collie And The Infinite Sadness doet het nog beter dan de eerste twee albums, <br>waardoor de Pumpkins in stadions gaan optreden. Met de singles Bullet With Butterfly Wings, <br>1979, Zero en Tonight, Tonight scoort de groep grote hits. Dat de interne problemen niet de wereld <br>uit zijn blijkt wanneer gastmuzikant Jonathan Melvoin, die tijdens optredens keyboards en <br>percussie speelt, overlijdt aan een overdosis heroïne. Chamberlin, die bij hem was toen het <br>gebeurde, wordt wegens zijn excessieve drugsgebruik uit de band gezet. Na een verblijf in een <br>drugskliniek duikt Chamberlin op in het project The Last Hard Men, samen met The Breeders' <br>Kelley Deal en Sebastian Bach van Skid Row. In augustus hervatten de Smashing Pumpkins hun <br>wereldtournee met Matt Walker (Filter) op drums en Dennis Flemion van The Frogs op keyboards. <br>Corgan schrijft de muziek voor de film Ransom. Eind '96 verschijnt The Aeroplane Flies High, een <br>box met vijf cd's die de Mellon Collie-singles plus de b-kanten bevat. Iha en D'Arcy lanceren in '97 <br>hun label Scratchie Records. De groep neemt twee songs op voor de soundtrack van de film <br>Batman & Robin, waaronder de succesvolle single The End Is The Beginning Is The End, <br>die een nieuwe koers laten horen. Corgan helpt Hole intussen bij het maken van een nieuwe Cd, <br>en Iha brengt een ingetogen solo-album uit, Let It Come Down. De band treedt ondertussen op <br>met wisselende drummers: Joey Waronker (uit de band van Beck) en Kenny Aronoff (o.m. John <br>Mellencamp en Garth Brooks), totdat voorjaar '98 Chamberlin terugkeert. Na de nodige <br>strubbelingen met platenmaatschappij Virgin verschijnt in de zomer van '98 Adore, een ingetogen <br>album, waarop de groep experimenteert met elektronische ritmes. De eerste reacties zijn wat <br>gereserveerd: te weinig heftige nummers en een erg dominerende Billy Corgan, zo luiden de <br>klachten. Maar bij herhaald luisteren blijkt het een sterke en vooral sfeervolle plaat. De verkoop <br>van Adore valt echter nogal tegen, waarop Corgan in de pers verzucht: 'Ik begrijp het niet, het is <br>nog wel onze beste en meest persoonlijke plaat tot nu toe.' In '99 schrijft Corgan de filmmuziek <br>voor de thriller Stigmata van Frank Mancuso Jr. De instrumentale muziek is sterk beïnvloed door de <br>modern-klassieke componist Karlheinz Stockhausen. Corgan schrijft ook één popliedje: de door <br>Natalie Imbruglia gezongen ballad Identify. In september wordt bekend dat bassiste D'Arcy de <br>band heeft verlaten, ze wordt een paar maanden later in Chicago gearresteerd wegens het bezit <br>van drugs. Haar plaats wordt ingenomen door Hole-bassiste Melissa Auf Der Maur. Het nieuwe <br>millennium begint met het nieuws dat manager Sharon Osbourne niet verder wil met de groep, <br>omdat Corgan haar 'misselijk maakt', zoals ze in een verklaring schrijft. De groep klaagt haar <br>daarop aan omdat ze een voorschot niet terug wil betalen. Op 23 mei, een paar maanden na de <br>release van Machina/The Machines Of God, maakt Corgan op een radiostation in Los Angeles <br>bekend dat de groep aan het eind van het jaar zal stoppen. In september komt de groep met een <br>nieuw album, Machina Ii -- The Friends and Enemies of Modern Music, dat echter niet in de <br>platenzaken verkrijgbaar is. De band stelt vijfentwintig exemplaren van de plaat beschikbaar aan <br>fans, met de opdracht de vijfentwintig nummers (vooral outtakes van Machina/The Machines Of <br>God) via internet te verspreiden. Er blijkt enige onenigheid te zijn met platenmaatschappij Virgin, <br>die niet bereid is het album uit te brengen. Na het laatste Smashing Pumpkins-concert, in Chicago <br>op 2 december '00, blijft Corgan niet lang stilzitten: hij werkt met Marianne Faithfull, Paul <br>Oakenfold, Lisa Marie Presley en New Order, waarmee hij ook een paar optredens doet. In '01 <br>vormt hij een nieuwe groep, Zwan, met gitarist Matt Sweeney (Skunk, Chavez), gitarist David Pajo <br>(Slint, Papa M) en voormalig Smashing Pumpkins-drummer Jimmy Chamberlin. Later komt bassiste <br>Paz Lenchantin (A Perfect Circle) bij de band. Het bij vlagen overrompelende debuut Mary Star Of <br>The Sea laat een hecht spelende band horen. Zwan brengt bruisende, fonkelende gitaarrock, <br>afgewisseld met ingetogen nummers en (in het titelnummer) een psychedelisch uitstapje. <br>Ondanks alle goede berichten, blijkt de werkelijkheid minder fraai te zijn. Volgens Corgan lijkt <br>Zwan meer op Smashing Pumpkins dan menigeen denkt. Vooral de drugsexcessen van Pajo en de <br>relatie tussen Sweeney en Lenchantin zijn voor de Grote Kale Zanger reden genoeg om Zwan in <br>september '03 alweer te ontbinden. Een half jaartje later maakt Corgan z'n solodebuut op het <br>podium van de Metro in thuisstad Chicago. In dezelfde periode verschijnt z'n eerste boek met <br>gedichten getiteld Blinking With Fists. Een jaar later brengt hij met Thefutureembrace dan eindelijk <br>z'n eerste soloalbum uit. Ondanks een gastrolletje van The Cure-zanger Robert Smith - op de Bee <br>Gees-cover To Love Somebody - krijgt het zwaar op 80'ies-wave leunende album weinig positieve <br>kritieken. Het optreden dat Corgan in het voorjaar van '05 in Paradiso geeft, wordt door sommigen <br>zelfs als een regelrechte aanfluiting omschreven. Voor Smashing Pumpkins-fans blijft er hoop. Vlak <br>na de release van Thefutureembrace zet Corgan in de Chicago Tribune een paginagrote <br>advertentie waarin hij onder meer zegt z'n band (Smashing Pumpkins), z'n songs en z'n dromen <br>terug te willen. <br> <br>Bron: OOR Popencyclopedie
Muziek van Smashing Pumpkins
- 1
- 2
Lijst met gekozen artikelen om te vergelijken
- Waar wil je dit mee vergelijken? Je kan in totaal vier artikelen kiezen. Er is nog plaats voor andere artikelen. ander artikel.