Huis van stilte Een Toscaanse Familie Gevangen In Het Net Van De Dood

De zoveelste verwerking van een incestueus verhaal uit de tijd van de Grieken...
Na "Dodenakker", wat ik trouwens een heel goed boek vond, viel dit boek van Thiesler me een beetje tegen. Voortdurend vraag je je af waar de auteur met haar verhaal nu eigenlijk naar toe wil. De beweegredenen van Sarah om met wildvreemde mannen sex te hebben, ook met de vriend van haar dochter, blijft ook erg vaag, alhoewel dit volgens de achterflap haar manier is om haar problemen te verwerken. Als dan haar ex opduikt, de vader van haar dochter, waar dochterlief uiteraard nietsvermoedend verliefd op en zwanger van wordt, stapelen de clichés zich op. Bovendien wordt het heen en weer springen tussen heden en verleden irritant, je krijgt het gevoel dat de auteur dit doet om onnauwkeurigheden en hiaten in de verhaallijn recht te zetten. Hopelijk valt "De kinderverzamelaar" beter mee!

Geschreven bij Huis van stilte

De reden waarom ik dit boek kocht op het Boekenfestijn, was omdat het een thriller is die zich afspeelt in Toscane. Lijkt mij een goede reden om een boek te kopen, toch? Ik ben blij dat ik op zo’n manier boeken selecteer, want ik kom vaak echte pareltjes tegen. Zo ook met ‘Huis van stilte’ van Sabine Thiesler.

Meestal ben ik niet zo’n fan van Duitse vertalingen, omdat er vaak een soort sfeer mist in de vertaling. Maar in dit boek moet ik complimenten geven aan de vertaler, de sfeer komt heel duidelijk over. Door het gehele boek heen blijf je nieuwsgierig en dat siert de schrijfstijl van Sabine Thiesler.

Het begint met de moord op Sarah, waardoor gelijk je nieuwsgierigheid getriggerd wordt. Dan wordt je langzaam, door verschillende gebeurtenissen en vanuit verschillende personages terug geleid naar wat er precies gebeurd is en wie de moord heeft gepleegd.

Daarbij zet Sabine Thiesler je regelmatig op het verkeerde been, totdat je aan het eind met je mond open zit, want geloof me, de moordenaar van Sarah is niet degene die je zou verwachten.

‘Huis van stilte’ van Sabine Thiesler is zo’n boek dat je niet snel zult vergeten. Ik vergat ‘m bijna te recenseren, dat wel. Maar ondanks dat het boek in 2008 uitkwam, is het een boek dat gewoon gelezen moet worden. Het is een thriller die misschien niet onwijs spannend is, maar wel boeit tot het einde. Een aanrader voor liefhebbers van Nicci French.

Ik heb nu inmiddels alle 3 de boeken van Sabine Thiesler gelezen, en ze waren alle 3 geweldig. Ook bij dit verhaal blijf je je weer afvragen hoe de vork nu in de steel zit. Tot de laatste paar hoofdstukken heb je geen idee hoe dit af zal lopen. Ondanks dat het een dik boek is heb ik het op een paar dagen uitgelezen. Kon het bijna niet wegleggen. Nu maar wachten op het 4e boek van Sabine Thiesler....

relatief dik boek maar leest erg snel doordat het boek prettig geschreven is. Je weet tot de laatste paar hoofdstukken niet hoe het nou precies zit en dat is de bedoeling van een thriller naar mijn idee

Wat een geweldig boek dit, met een erg origineel verhaal... Met een zeer goed einde. Ik vond dit deel veel beter dan "De kinderverzamelaar". Nu "Dodenakker" nog lezen.