In veilige handen

Dawn Torridge is hoofdverpleegkundige in het Londense ziekenhuis St. Iberius. Iedereen, zowel de artsen, de patiënten en haar collega's respecteren haar vanwege haar betrokkenheid bij haar werk. Als ze het leven van een man redt, wordt dat respect alleen maar groter. Omdat haar grootmoeder, met wie ze een erg goede band had, een paar jaar eerder op een minder fijne manier gestorven is, heeft ze te doen met de 84-jarige Ivy Walker. Deze vrouw die aan kanker en alzheimer lijdt heeft erg veel pijn. Ze vraag Dawn om haar uit haar lijden te verlossen. Dawn voldoet aan deze wens, maar het blijkt dat ze door iemand is gezien. Ze wordt door deze onbekende afgeperst en de chantage zal pas stoppen als ze aan een laatste, voor Dawn onmogelijke, eis gaat voldoen. Daarom wil ze een eind aan de afpersing maken en gaat op zoek naar haar belager.

Na Emma's baby, dat in 2009 is uitgegeven, is In veilige handen de tweede thriller die door Abbie Taylor geschreven is. De setting van beide boeken speelt zich vooral in een ziekenhuis af. Omdat Taylor zelf arts is komen haar kennis en deskundigheid daardoor goed van pas.

In veilige handen heeft een thema (euthanasie) dat actueel en omstreden is. Want is het ethisch verantwoord om een verzoek tot levensbeëindiging in te willigen? Ook al komt dit van een patiënt zelf. Door deze maatschappelijke strekking heeft het boek in feite meer weg van een roman dan van een thriller. Vooral ook omdat het verhaal zo goed als geen spanning heeft.

Aanvankelijk is het verhaal redelijk interessant en boeiend en het personage Dawn komt sympathiek en evenwichtig over. Naarmate het verhaal vordert, begint ze echter te veranderen. Ze wordt onzekerder, dat is natuurlijk inherent aan de situatie waarin ze zich bevindt, maar daarmee wordt ze helaas ook lichtelijk irritant, is ze kortzichtig, soms wat naïef, en lijdt ze aan een ernstige vorm van tunnelvisie. Eigenlijk ga je je daardoor toch wel wat aan haar ergeren. Dat is jammer en doet afbreuk aan haar personage.

Het boek is deskundig geschreven en het leest over het algemeen wel prettig en vlot. De medische terminologie, die in de meeste gevallen helaas niet wordt uitgelegd, heeft daar geen nadelige invloed op. Hoewel het verhaal ook enigszins voorspelbaar is, heeft het desondanks een paar verrassende wendingen en maakt het wel wat nieuwsgierig. Dat laatste zorgt overigens voor de meeste spanning.

De laatste hoofdstukken op weg naar de ontknoping zijn nogal vergezocht en lijken uit het luchtledige te zijn geplukt. Toegegeven, het zorgt wel voor wat spektakel, maar waarom Taylor voor deze optie heeft gekozen is onbegrijpelijk. Het komt de geloofwaardigheid zeker niet ten goede. Het laatste hoofdstuk laat zelfs een licht onbevredigend gevoel achter. Want hoe gaat het nu verder met Dawn en wat gebeurt er met haar afperser? Al met al is In veilige handen geen boek dat een diepe indruk achterlaat. Hoewel het ook niet vervelend is om te lezen.

Het boek begint goed, maar verliest af en toe tempo. Het thema daarentegen is wel boeiend (euthanasie). Door de onverwachte wendingen in het verhaal, blijft het een raadsel wie "de weldoener" is (iedereen is verdacht). Dit zorgt wel voor wat spanning en een gevoel van enig gevaar. Helaas valt de ontknoping tegen.