Ons lichaam, jullie slagveld De verzwegen oorlogsmisdaden tegen vrouwen

Is dit een enorm belangrijk boek. Absoluut! Het is enorm sterk gebracht door de auteur die deze vrouwen en alle slachtoffers heeft gesproken. Vol ontzag voor de moed van deze heroïsche mensen. Dit boek schudt je wakker. Tijd om allemaal wakker te worden. Dit boek doet dat!

Ik verzoek iedereen om dit boek te lezen en onder de aandacht te brengen zodat dit niet langer genegeerd zal worden. Zodat ieders ogen opengaan overal ter wereld. Dit boek blijft me bij, voor altijd. Dit boek is zo belangrijk. (Volledige recensie op www.alews-books-and-socks.com , insta: alexs_books_and_socks)

Deze recensie is eerder verschenen op Koukleum.nl.

Ik was erg benieuwd naar de verhalen van deze vrouwen in de oorlog. Want zoals diegene die ons al langer volgen weten, lees ik ook graag boeken over de tweede wereldoorlog en ook daar was er al vaker sprake van verkrachting van vrouwelijke burgers die vaak niks met de oorlog te maken hadden. Dus ik begon met veel interesse te lezen, echter viel mij al snel op dat Lamb dit echt met een journalistenpen opgeschreven had en hierdoor miste ik de emoties die wel verteld werden in de verhalen van de verschillende vrouwen in de verschillende oorlogen, echter die ervaarde ik niet tijdens het lezen. Hiervoor was het te afstandelijk geschreven en dat vind ik jammer, want ik denk als ze iedere keer echt in de huid van één van de slachtoffers gekropen was en dit verhaal verteld had, zonder haar journalistieke mening toe te voegen, had dit boek waarschijnlijk heel veel mensen weten te raken. Nu is het een opsomming van feiten en gebeurtenissen en die zijn zeer zeker allemaal even gruwelijk en als je denk dat je het ergste nu wel gehad hebt, komt het volgende verhaal wat nog wat gruwelijker is.

Het boek is zeer zeker een mooi overzicht van alle plekken waar Lamb geweest is en alle gruwelijke oorlogen waar zij verslag van gedaan heeft. Maar ook laat ze zien dat, ondanks alle gruwelijkheden, de misbruikte, mishandelde vrouwen nog steeds de moed opbrengen om verder te leven en zelfs proberen op momenten nog plezier te maken. En ik denk dat dit een groter teken is naar de vijand dan alle andere dingen. Door te lachen en vrolijk te blijven laten ze zien dat de tegenstander ze niet klein krijgt, hoe moeilijk het soms ook is, door de moorden, verkrachtingen en mishandelingen. Het is erg dat er nog steeds heel veel landen zijn, waar vrouwen niet veilig zijn en zonder pardon gegijzeld worden om als slaafje of hoer verkocht te worden.

Het boek is interessant om te lezen, maar ga er dan wel vanuit dat het een boek vanuit journalistiek oogpunt geschreven is en de emoties die wel besproken worden, niet op de lezer over komen. Dit had wat mij betreft beter uitgewerkt mogen worden, zodat je tijdens het lezen ook echt een emotionele rollercoaster mee zou maken.