Oog Voor Geluk / an Eye on Happiness Geluk Als Extra Doel Voor Burgers En Overheid /Happiness As an Additional Goal for Citizens and Governments

Proefschrift, Jan Ott , Erasmus Universiteit Rotterdam Kwaliteit overheid bepaalt gelukGeluk erkennen als extra doel overheidGeluk is weliswaar afhankelijk van persoonlijkheid en optimisme of pessimisme, maar feitelijke omstandigheden verklaren bijna driekwart van de grote verschillen in gemiddeld geluk in landen. De kwaliteit van de overheid is hiervoor van groot belang. Een betere kwaliteit gaat samen met meer geluk, en als de kwaliteit goed is dan is de relatie tussen overheid en geluk positief en mag de overheid best groot zijn. Dit concludeert J.C. Ott in zijn proefschrift An Eye on Happiness, happiness as an additional goal for citizens and governments. Het proefschrift is gebaseerd op een analyse van belangrijke publicaties en een vergelijking van de situaties in 130 landen in 2006. Hij promoveert dinsdag 27 november 2012 aan de Erasmus Universiteit Rotterdam.Oog voor gelukEen goede kwaliteit van de overheid leidt uiteindelijk ook tot minder ongelijkheid in geluk. Omdat de overheid geluk kan bevorderen is het zinvol geluk als extra doel van de overheid te erkennen. In Nederland kan dat door een hoog gemiddeld geluk toe te voegen aan de drie doelen die nu door de SER zijn erkend: participatie in betaald werk, duurzame economische groei, en redelijke inkomensverschillen. Arme en rijke landenOtt geeft aan dat vooral in arme landen het gemiddelde geluk kan toenemen door verbetering van de overheid. Er zijn echter geen aanwijzingen dat dit feitelijk ook gebeurt. Volgens het Instituut van de Wereld Bank, dat de kwaliteit van overheden beoordeelt, is er sinds 1998 geen sprake van een stijgende kwaliteit. Economische groei in rijke landen levert nog maar nauwelijks extra geluk op. Dat betekent dat overheden in rijke landen hun prioriteiten kunnen herzien. Ze kunnen meer prioriteit toekennen aan duurzaamheid om het geluk van toekomstige generaties te beschermen. Ook kunnen ze meer aandacht besteden aan de mensen die in andere landen ongelukkig zijn, en aan de kleine groep ongelukkige mensen in eigen rijke land. Tenslotte kunnen ze iets doen aan de 'mid-life dip', dat is het verschijnsel dat mensen tussen de 40 en 50 jaar wat minder gelukkig zijn dan jongeren en ouderen. Stress door werkloosheid, of door de dreiging van werkloosheid, is een vermoedelijke oorzaak. Het organiseren van meer vrijwilligerswerk, ook voor mensen met een uitkering, kan een methode zijn om die stress te verminderen. De geldeconomie doet dan een stapje terug.