Scheepsberichten

Geschreven bij Scheepsberichten

Ben verrast de eerste bespreker te zijn van deze 6-sterren roman uit 1993, die in NL vertaling al 21+ keer is herdrukt. Want een warmer, verrassender, ontroerender of beter geschreven boek kom je zelden tegen. Het gaat over de grote, lelijke en onhandige derderangs journalist Quoyle (Q), die uit de staat New York terugrijdt naar Newfoundland in Canada, waar zijn ouders vandaan kwamen, met zijn dochters Bunny en Sunshine (6 en 4) en zijn oudere, maar zeer energieke tante Agnis, nadat Q’s overspelige vrouw bij een auto ongeluk omkwam en diverse verzekeringen werden uitbetaald.
Groots relaas in 39 verhalen over hun nieuwe leven in een bar klimaat, in Agnis’ afgelegen, snel wat opgeknapte geboortehuis, dat decennia leegstond en met een dikke, rafelende kabel aan een rots vastzit. Q overleeft zijn proeftijd bij de regionale krant, die wordt volgeschreven door bizarre collega’s zoals de Britse schipbreukeling Nutbeem, die zedenzaken en (via korte golf radio opgevangen) buitenlands nieuws doet, maar mooi wel propvol advertenties en met 17.000 trouwe abonnees.
Annie Proulx’s sterke verhalen zijn prachtig en geloofwaardig, helaas soms echt waar. Zoals die over ontelbare Canadese boeren, die begin 20e eeuw kleuters en kinderen uit Britse weeshuizen “opnamen” en ze jarenlang als slaven mishandelden en misbruikten. Brr. Heel rijk, onderhoudend en uitbundig boek. Nieuwe lezers moeten zelf uitvinden of de kabel het houdt, of tante Agnis of Quoyle nog een nieuwe liefde vinden en hoe het met Bunny en Sunshine verder gaat.
Tot slot, vertalers van Annie Proulx’s werk moeten over uitzonderlijke gaven beschikken en veel investeren in specialistische woordenboeken over US beroepen, flora en fauna, of zoals nu over zeilen en vissen (typen boten, onderdelen). Bij twijfel betekent dit bellen met lokale experts. Hoop dat Regina Willemse inmiddels een lucratieve prijs heeft gewonnen voor haar prachtige vertalingen van Annie’s werk. Zo niet, dan draag ik haar nu voor.

Geschreven bij Scheepsberichten

Een "onbetwistbaar internationale bestseller" las ik ergens en toch ... na zo'n 40 bladzijden weggelegd. Wat een loser! Wat een milieu! En ook niet onder de indruk van de veel geroemde schrijfstijl. De korte, bondige zinnen lezen lekker, maar het overmatig gebruik van veelal gezochte als-vergelijkingen gaat op den duur vervelen.
Na maanden weer opgepakt en overnieuw begonnen. De tante bracht de ommekeer! Wat een mens, wat een wil en doortastendheid.
Er gebeurt niet zo veel, het is vooral een boek over het 'samen leven' van mensen die door het karakter van het land sterk op elkaar aangewezen zijn, maar die omgang is vaak hartverwarmend. Een leefwereld zo verschillend van de gehaaste Westerse.
'De rots' en haar geschiedenis met haar ruige, zuivere natuur komen tot leven net als het huis op Quoyles Point, de baai, de visvangst, de strijd op het water, de veranderende omstandigheden door internationale verdragen, het werk op "The Gammy Bird". De schrijfster heeft naast de nodige humor veel oog voor detail en een haast mannelijke geest in de beschrijving van scheepvaart, visserij, boten en het bouwen daarvan…
Ik had het niet willen missen!

Maar dan die als-vergelijkingen: "Hij keek nogmaals uit het raam. Niets dan aprilregen, wit doorschoten, als langs flitsende lachjes, als zich langzaam ontvouwende kanten tafelkleden. Schuimklonten dobberden rond de palen.Voorbij de landtong: restjes ijsberg, schotsen en schollen, een smeltende ijsberg, die in het rusteloze water op een blauwe radiator leek".
Ziet u het voor u?

Geschreven bij Scheepsberichten

Ter voorbereiding op een reis naar NFL geeft dit boek mij een sfeervolle beschrijving van het land, het weer en de mensen. De natuur is wild, ruig en prachtig. De mensen hebben een hard bestaan, ze zijn verweven met de zee. Ze hebben elkaar nodig om de lange winters te doorstaan, het zijn echte eilanders. De ontwikkeling van het karakter van Quoyle, de hoofdpersoon, is pakkend, subtiel beschreven. Het boek is vele malen beter de de film!
Al met al kijk ik uit naar mijn bezoek aan NLF!!

images, romantische, sfeervolle beschrijvingen van de levens van absoluut interessante mensen.
Annie Proulx weet prachtige zinnen te formuleren waardoor je gevoel en je fantasie op de loop gaan.
Ik werd heel gelukkig van dit boek.

Geschreven bij Scheepsberichten

Prachtig verhaal over hoe iemand teruggaat naar zijn roots. De zinnen zijn mooi en treffend geformuleerd. Het taalgebruik van Proulx is erg rijk. Eenmaal in het verhaal werd ik er als het ware ingezogen, waardoor ik het boek maar moeilijk kon wegleggen. V

Geschreven bij Scheepsberichten

een absolute aanrader. echtgenoot leest het boek voor de 2e keer. prachtige schrijfstijl en pakkend verhaal.

Een prachtig geschreven boek. Met heel veel zinnen die in je hoofd blijven rondcirkelen. Je wordt het verhaal in getrokken, je leeft mee met de personen.

Geschreven bij Scheepsberichten

Goed en boeiend geschreven en geeft een goed beeld van het leven in New Foundland

Geschreven bij Scheepsberichten

Ik ben zeer tevreden over dit artikel. Wat ik vooral goed vind: Goede kwaliteit, Duurzaam

Geschreven bij Scheepsberichten

Soms boeiend, vaak langdradig