Amon Amarth - Versus The World (LP) LP Tooltip Let op! Dit product is een LP. Hiervoor heb je een platenspeler nodig.

Geschreven bij Amon Amarth - Versus The World (CD) (Reissue)

Amon Amarth is met het album Versus The World niet aan hun proefstuk toe. Het is hun vierde volledige schijf, waarop ze opnieuw als de hamer van Thor neerdalen op de luisteraar. Amon Amarth is zo'n band die zich van alle anderen niks aantrekt : ze hebben hun eigen sound, en daar zweren ze bij. Je kunt dit album dan ook onmogelijk voor een product van een andere groep houden.

Het typische geluid wordt gekenmerkt door een supersonische drumblast, waarop héél snel gespeelde gitaarstukken eigenlijk een trage melodie of thema opbouwen. Dat creëert een spanning in de muziek, die sowieso een meerwaarde biedt. En ja - 't is weliswaar Viking-metal - maar het blijft uiteindelijk ook (Melodic) Death Metal, met grunts en screams en alles wat erbij hoort. Maar dat stoort niet - de muziek is namelijk zo meeslepend ! En voor wie wél houdt van een goede grunt - beter dan die van Johan Hegg vindt je ze zo gauw niet. Man, die kerel kan brullen !
De productie is vét, en de drums komen er schitterend in door.

Even stilstaan bij de nummers :
Het eerste nummer, Death In Fire, is er meteen eentje waarbij je het gevoel krijgt dat de Noormannen op het strand geland zijn en als een meute losgeslagen honden op je takkenhutje afstormen. Heavy, begrijp je ? En gegarandeerd ga je DEATH IN FIRE meeschreeuwen !

For The Stabwounds In Our Backs brengt het tempo dan een stukje naar beneden, maar schuift de spanningssensor een pak omhoog. Een verhaal van verraad en hoe daar mee om te gaan - door bloederige wraak, dus.

When Silent Gods Stand Guard is een song die een gevoelige snaar raakt. Hier laat Johan zijn stem spelen, niet zijn grunt. Machtig nummer.

Versus The World is een al even episch nummer, dat melodie combineert met een sound die staat als een blikseminslag in de schouw van de buren. Het start snel, dendert door, en laat de vloer trillen en de meubels dansen !

Bij Across The Rainbow Bridge gaat de snelheid een pak achteruit, maar grijpt je vast en sleurt je mee over Bifrost, de regenboogbrug naar het Walhalla. Met de ogen dicht lijkt het wel of je de Walküren rond je hoort zoeven.

Odin kan niet ontbreken : Down The Slopes Of Death beschrijft een rit te paard op Sleipnir, zijn achtbenig ros dat als vader van alle paarden te boek staat. De drums laten er geen twijfel over bestaan : Sleipnir heeft écht acht benen...

Thousand Years Of Oppression toont opnieuw het emotionele gelaat van de Vikings : ze klinken wat bedrukter, en slagen er wonderwel in de titel van de song tot leven te brengen.

Bloodshed gaat er weer keihard tegenaan. Hier doen de Noormannen wat ze best kunnen : bloed doen vloeien. Niet met een dubbelbijl, maar met een aanval op je trommelvliezen. De berserker in mij wou alvast meedoen !

De plaat sluit af met een traag bewegend monster, dat niet te stoppen op je af blijft komen. ...And Soon The World Will Cease To Be laat er geen twijfel over bestaan : de Vikings zijn geland, en de wereld zoals je die kende, is voorbij.

Versus The World is een album dat je een goede drie kwartier lang onderdompelt in de Scandinavische cultuur, en je achterlaat met het gevoel alsof Loki je voor de gek heeft gehouden - in drie kwartier tijd heb je inderdaad gevochten tegen héél de wereld !

Even de lyriek achterwege laten : ik kon maar 5 sterren geven, anders kreeg dit album er meer. Als er van Amon Amarth maar één CD in je collectie komt, zorg dan dat het Versus The World is.