Andrea Lucchesini - Late Piano Works (CD)

Italië wordt meestal niet beschouwd als de bakermat van het pianisme, zoals Rusland, Oostenrijk of, meer recentelijk, China. Sinds 1945 heeft slechts een klein aantal Italiaanse pianisten de internationale top bereikt, zoals Arturo Benedetti Michelangeli en zijn leerling Maurizio Pollini, of Maria Tipo en haar leerling Andrea Lucchesini, die in 1965 in Toscane werd geboren en al op jonge leeftijd opzien baarde. Toen al beheerste hij het grote repertoire. Maar omdat voor Lucchesini de muziek geen grenzen kent, heeft hij altijd de revolutionairen rond Arnold Schönberg en ook zijn landgenoot Luciano Berio gepromoot. En de studie van het muzikale modernisme heeft natuurlijk Lucchesini's benadering van zijn favoriete componisten uit het verleden, Ludwig van Beethoven en Franz Schubert, beïnvloed.audite is er nu in geslaagd de Florentijnse meesterpianist te strikken voor een driedelige opnameserie gewijd aan zijn indrukwekkende interpretaties van late Schubert-werken. De serie opent met twee sonates die nauw met elkaar verbonden zijn, naast het sfeervolle Allegretto in C klein, D. 915 uit 1827. De Sonate in A klein, D. 537, geschreven toen Schubert twintig jaar oud was, bevat een dansante melodie waarop hij elf jaar later zou terugkomen toen hij werkte aan zijn volwassen Sonate in A groot, D. 959. De herwerking van het thema benadrukt de afstand tussen Schuberts midden- en late creatieve periode. Wat aanvankelijk een opzwepende, zij het licht traditionele melodie is, verschijnt later ingebed in een rijker harmonisch kader, maar ook in een meer virtuoze vorm, soms bijna getransfigureerd.Het is deze compositorische en emotionele waaier in Schuberts muziek die Andrea Lucchesini bijzonder fascineert. "Men herkent het verschil tussen de kunstenaar die zijn vrienden vermaakt op sociale bijeenkomsten, en de componist die in eenzaamheid werkt - zonder uitzicht op publicatie of uitvoering van zijn werken, volledig opgesloten in zijn interne wereld waar hij vele afgronden voelt. Men moet een duik nemen in zijn emotioneel labyrint, niet alleen om bedwelmd te raken door zijn fabelachtige thema's, maar ook om de oneindige variaties ervan te herkennen die de adem benemen. Zo werd het werk van een vertolker voor mij een volledige onderdompeling."