Arthur ontmaskerd

‘Arthur ontmaskerd’ van de Britse jeugdschrijver Philip Reeve vertelt het verhaal van de legendarische koning Arthur uit het oogpunt van de jonge Gwyna. Het boek begint op de dag dat Gwyna Arthur voor het eerst ontmoet. Ze verliest die dag haar oude leven en komt onder de hoede van Myrddir te staan, Arthur’s raadgever en verhalenverteller. Om Gwyna veilig te houden doopt Myrddir haar om tot jongen en zo reist ‘Gwyn’ mee met het leger van Arthur, als bediende en leerling van Myrddir. Gwyna kijkt als buitenstaander naar Arthur en Myrddir maar staat zo dicht bij haar nieuwe meester dat dit een unieke inkijk geeft in hoe de legende volgens Gwyna is ontstaan. Ze ziet de werkelijkheid en de verbogen verhalen die Myrddir daarrond creëert en verbaast zich over hoe de verschillen tussen de Arthur die zij leert kennen en de Arthur uit de verhalen van Myrddir soms helemaal lijken te vervagen. Ik koos dit verhaal omdat de legende van Arthur mij al kan boeien zolang ik kan lezen. Daardoor was ik na de eerste pagina teleurgesteld toen ik doorhad dat dit geen heldenverhaal over Arthur zou zijn. Eén hoofdstuk later had deze teleurstelling plaatsgemaakt voor nieuwsgierigheid. Als Arthur geen held was, wat was hij dan wel??

De eerste dagen en weken moet Gwyna wennen om het meisje in haar los te laten en een geloofwaardige jongen te worden. Ze vertelt hoe jongens zich anders gedragen. Ze lopen en kijken anders dan meisjes, hebben andere regels over wanneer je met iemand mag praten en hebben natuurlijk ook andere taken. Gaandeweg ontdekt Gwyna dat ze zich als jongen best goed voelt, het bekomt haar en dat merk je als lezer. Stilaan komt ze los van haar meester en neemt ze zelf beslissingen. Haar eigenzinnigheid als ze, tegen Myrddir’s wil in, toch mee op veldslag gaat of beslist om een heilige die ze niet vertrouwt een loer te draaien sleurt je mee in het verhaal en samen met Gwyna bloeit ook het verhaal open. Dat maakt ook dat je erg meeleeft met Gwyna wanneer Myrddir haar verplicht om weer als meisje door het leven te gaan. Die aanpassing verloopt een stuk moeizamer en Gwyna’s gevoel van verraad jegens Myrddir sijpelt door. Daardoor twijfel je als lezer, net als Gwyna, aan de oprechtheid van Myrddir wanneer hij haar opbiecht dat hij haar ziet als zijn dochter. Gwyna verwoordt daar perfect wat de lezer denkt: “Stel dat het gewoon weer één van zijn verhalen was?”. (Emotivistisch argument)

Wat ik erg fijn vind aan dit soort verhalen is dat je ze kan geloven, en hoewel ik weet dat Gwyna een fictief personage is, wil ik haar verhaal graag geloven. Ja, er is soms sprake van tovenarij en goden die geschenken geven, maar dan gaat het voornamelijk over listen en verhalen die Myrddir en Gwyna verzinnen om hun doelen te bereiken. Zo kreeg Arthur zijn zwaard niet echt van de meervrouwe maar is Gwyna hiermee onder water gedoken. Ook al heeft dit hele Arthur-verhaal misschien nooit echt plaatsgevonden, of misschien gewoon op een heel andere manier, zoals Gwyna het aan de lezer vertelt had het écht kunnen gebeuren. (Realistisch argument)

Arthur was dan wel niet de held van het verhaal maar dit is wel degelijk een heldenverhaal. Myrddir maakt met zijn verhalen een held van Arthur. Hij en Gwyna laten met hun verhalen grote heldendaden tot leven komen en geven je het besef dat deze niet eens echt moeten zijn om goed te zijn. Geen epische gevechten of triomfantelijke overwinningen, wel een fijn verhaal om regenachtige dagen mee te verdrijven.

Ik begon te lezen en was al meteen weg van het boek. Ik werd meegetrokken in het leven van Gwyna. Dit verhaal zit vol avontuur en spanning. Gewoonweg 247 pagina's plezier! Een echte aanrader dus!