B.B. King - Live at the Regal Songbook Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Sleutelfiguur in de naoorlogse blues, geboren in Itta Bena,
Mississippi. Zijn vloeiende, op de Texas-stijl van Lonnie Johnson en T-Bone Walker geënt gitaarspel
en zijn in de gospeltraditie gedrenkte vocalen leveren een onweerstaanbare combinatie op die bij
zowel platenkopers als medemuzikanten in de smaak valt. Een lange rij hits en navolgers is het
resultaat. Naast bekende gitaristen als Albert King en Little Milton stappen vanaf het eind van de
jaren vijftig ook de nieuwe lichtingen uit Chicago over naar het B.B.-kamp. Daarna is er bijna geen
bluesgitarist meer, en daarmee samenhangend ook bijna geen rockgitarist, die niet op de een of
andere manier door B.B. (Blues Boy) King is beïnvloed. King begint zijn muzikale loopbaan in een
kerkkoor. De kennismaking met de blues loopt via Bukka White en Robert Jr. Lockwood. Lockwood
zet hem op het spoor van T-Bone Walker. Uiteenlopende andere gitaristen die King beïnvloeden
zijn Charlie Christian, Django Reinhardt en Les Paul. Hij maakt zijn plaatdebuut in '49 als vocalist op
een viertal opnamen voor het Bullet-label uit Memphis. Van '50 tot '62 staat King onder contract
bij Modern. Platen verschijnen op de Rpm-, Kent-, Crown- en United-labels. Zijn eerste opnamen
zijn net als de Bullet-opnamen in de stijl van shouters en jumpblues-artiesten als Roy Brown en
Louis Jordan. Three O'Clock Blues, in '52 een nummer 1-hit in de Amerikaanse r&b-
lijsten, is het begin van zijn eigen stijl. Andere hits volgen: Woke Up This Morning, Please Love Me,
You Upset Me Baby, Everyday I Have The Blues (in '55 zijn eerste millionseller), Sweet Little Angel,
Sweet Sixteen en Rock Me Baby. Vanaf '62 staat King onder contract bij Abc, dat later door Mca
wordt overgenomen. Hier scoort hij met Don't Answer The Door, Why I Sing The Blues en The
Thrill Is Gone (in '70 zijn tweede millionseller en te vinden op Completely Well). In latere jaren
moet King veel soul- en funkwater in zijn blueswijn doen. Goede bluesplaten maakt hij na '70 niet
meer. My Kind Of Blues is een prachtige plaat waarop King en pianist Lloyd Glenn op relaxte wijze
een aantal bluesstandards afwerken. Live At The Regal is een klassieke live-plaat. De jaren zeventig
brengen een tweetal niet erg opwindende collaboraties met vocalist Bobby 'Blue' Bland, Together
For The First Time...Live en Together Again...Live, alsook Midnight Believer en Take It Home, die
voor bijna 90% platen van de jazz-funkgroep The Crusaders zijn. There Must Be A Better World
Somewhere is een slechte live-plaat en Love Me Tender is een enigszins saaie, maar niet volkomen
mislukte poging op het bluespad terug te keren. In '85 levert hij enkele bijdragen aan de
soundtrack voor de John Landis-film Into The Night; de desbetreffende nummers maken ook deel
uit van het officiële jubileumalbum Six Silver Strings, 's mans vijftigste. Op King Of The Blues 1989
spelen onder anderen Mick Fleetwood, Steve Cropper, Bonnie Raitt en Stevie Nicks mee. B.B. is op
zijn beurt te gast op de U2-plaat Rattle And Hum en in de gelijknamige speelfilm. Uit de optredens
die hij in '89 in Nederland geeft, blijkt dat B.B. op het podium vasthoudt aan zijn vertrouwde
bluesstijl, dit in schril contrast tot de funky moderniseringspogingen op zijn meer recente platen.
Eind september '90 start hij, te beginnen in Taiwan en eindigend in New York, een ambitieuze,
anderhalve maand durende wereldtournee met Ray Charles, een evenement waarover King op de
van tevoren gehouden persconferentie opmerkt: 'Spelen met Charles is als sterven en ten hemel
gaan.' In '91 opent hij zijn B.B. King Blues Club aan Beale Street in Memphis. Op het spontane
Blues Summit zingt B.B. duetten met o.a. Koko Taylor, Etta James, Ruth Brown, Irma Thomas,
Robert Cray, Buddy Guy en John Lee Hooker. Het duet-concept wordt voortgezet met Deuces
Wild, waarop o.m. de Stones, Eric Clapton, Van Morrison en Tracy Chapman te horen zijn. Wel doet
hij het sinds hij de zeventig is gepasseerd iets rustiger aan: tweehonderd in plaats van
tweehonderdenvijftig concerten per jaar. King Of The Blues is een vierdelige cd-box, die zijn
complete carrière tot dan toe ('49-'92) beslaat. Riding With The King is een ongedwongen
duoplaat van twee veteranen die niets meer te bewijzen hebben. Blues All Around Me is een
uitstekende biografie. De schitterende 4-cd box The Vintage Years zijn sleutelopnamen voor de
Rpm, Kent en Crown labels, gedurende de jaren vijftig en zestig. Dit is de definitieve B.B. Zijn
nostalgische vertolkingen van allerhande r&b- en pop-standards op Reflections,
bewijzen dat hij zich op kan maken voor een lucratieve oude dag in Las Vegas.

Bron: OOR
Popencyclopedie