Backyard Wrestling

Al doen de zijden stoelen, de donkerrode verlichting en de mooie vrouwen met hun heel diep uitgesneden jurken vermoeden dat we het over een ietwat erotisch getint spel hebben, het opschrift 18+ heeft meer te maken met extreem geweld dan met seks. Backyard Wrestling slaat dezelfde toon aan als The Suffering en Roadkill van Midway en het bloederige Gladiator: Sword of Vengeance van Acclaim. De game trok horden volwassen belangstellenden en jochies met donssnorren die zich door de beveiliging hadden weten heen te werken. Er konden maar vier worstelaars worden gekozen en er was maar één armzalig arenaatje beschikbaar, een parkeerhaven. Niettemin bleven er heel wat mensen aan hun pods plakken voor de ene game na de andere, en nadat we het zelf hadden geprobeerd, konden we dat heel goed begrijpen. BYW is een mengsel van WW Smackdown! en de Dreamcast-knokgame Power Stone met daaraan een flinke scheut bloed toegevoegd. Inderdaad smerig, maar ook heel leuk. Wij kozen een in trainingsbroek gestoken breakdancer met de naam MDogg20 als vechter en werden direct geconfronteerd met een schaarsgeklede rondborstige BYW-diva (wiens naam we in de hectiek vergeten zijn). Onmiddellijk wordt het hoofd van de arme MDogg keihard op het beton onder zijn voeten geslagen. Met een toegetakeld gezicht grijpen wij onze woeste tegenstandster vast en smijten haar met kracht tegen een benzinepomp. Die zit! De pomp vliegt spectaculair de lucht in. Een paar achterwaartse salto's zijn echter niet genoeg om definitief met haar af te rekenen en voordat we het weten, worden we tegen een rijtje motorfietsen aangebeukt. Zonder enige waarschuwing verschijnt er uit een café een enigszins geïrriteerde biker die dreigend met een honkbalknuppel zwaait. Wij proberen nog onze excuses aan te bieden, maar maken al snel hardhandig kennis met het stuk hout. De wereld van Backyard Wrestling is geen paradijs... Dankzij de redelijk grote verzameling worstelmoves van BYW was al het bovenstaande een kwestie van een paar seconden. Het bleek echter een tamelijk lastige klus om met onze vriendin af te rekenen. Het lichaam van MDogg werd ongenadig mishandeld, door een tafel geramd, in het hooi geslagen nadat die met de zojuist gemorste benzine in de fik was gezet en de dijen van de diva om zijn gezicht geklemd. Dit ziet er niet zo uit als het klinkt. Nou, misschien een klein beetje. Er was maar één ding aan te doen: naar de grote watertoren gaan in de hoek van de arena, de bloeddorstige vrouw ernaartoe lokken en haar ervanaf duwen. Bewerk ons maar met een plank vol spijkers als het plan niet gelikter is dan wat Hannibal van The A-Team had kunnen verzinnen. Als ze eindelijk boven is, duwen we haar van de toren, waarna haar lichaam met een enorme klap op de grond belandt. En om het nog even erger te maken, maken we een salto met schroef van de toren en gebruiken haar als een vangnet. Resultaat: K.O. We kregen ruimschoots de kans om met het meer technische aspect van BYW te experimenteren, met name het uitstekende counter-systeem dat is overgenomen uit de obscure worstel-game van Dreamcast Giant Gram. In plaats van op de knoppen te rammen om achteruit te gaan en op het beste te hopen, heeft BYW de mogelijkheid ingebouwd om op belangrijke punten aanvallen te plannen die op het scherm worden aangegeven met 'Counter'. Het klinkt gewoon te makkelijk, maar de mogelijkheid voor die aanvallen duurt maar heel kort, zodat je het moment moet afwachten door simpelweg alles in de gaten te houden. We geven toe dat we in eerste instantie een beetje sceptisch waren over Backyard Wrestling, maar de creatieve omgevingen, de subtiele diepte en het walgelijke bloedvergieten heeft ervoor gezorgd dat we al die vooroordelen zijn vergeten. Als we Eidos moeten geloven, wat moeilijk is na het Tomb Raider-fiasco, dan zal deze game waarschijnlijk al in oktober verschijnen.