Battle Royale

De gebroeders Fukasaku leveren hier met "Battle Royale" een ware cultklassieker af met de adaptatie van de gelijknamige roman. Zonder al te diep in te gaan op het verhaal, zien we hier een tentoonstelling van de ware aard van ons mensen met alle primitieve oerinstincten. Dit is de "gore" variant van elk survival programma wat we op televisie mogen aanschouwen - het botvieren van agressieve uitspattingen op creatieve manieren is wel toe besteed aan de Japanners (ik noem een "Ichi the Killer" of "Lady Snowblood" als andersoortige voorbeelden). Het verhaal is flinterdun en behelst voornamelijk het eerste deel van de film. Desalniettemin wacht de kijker continu vermaak in zijn puurste vorm. Vaak zien we de vergelijking met "The Hunger Games", maar nimmer zal de Hollywood variant kunnen tippen aan de manier hoe het geweld hier in beeld gebracht is. Deze film verdient zijn cultstatus en sinds de blu-ray varianten niets toevoegen tot op heden, is het aangeraden om deze "Asiamania" variant van "A-Film" aan te schaffen en klaar te zitten voor een film die zijn originaliteit behoud, ondanks dat er meerderen hebben geprobeerd in navolging hiervan een waardige Hollywood kraker te construeren. Voor de mogelijk toekomstige aanhang - het tweede deel is ook sterk en waardig in het opvolgen van deze cultklassieker - aldus een lid van de aanhang.

Eén van mijn favoriete Japanse films, ooit eens op MTV gezien.. maar sindsdien nooit meer van gehoord. Dus koop ik hem nu maar ineens op DVD, dit is echt een verhaal dat nooit gaat vervelen.
Enkele personages springen eruit, die onmiddellijk je favoriet worden om daarna op bloedige wijze geëlimineerd te worden.. zo neemt het verhaal telkens een verrassende wending.
Enorm veel actie, hoog blood&gore gehalte.. ook zitten er rustige emotionele momenten in verwerkt waarbij de gevoelens op extreme manier worden uitgedrukt -> Typisch Japanse stijl
Na Battle Royale gezien te hebben moet je met een kleine tussenpauze onmiddellijk Battle Royale II bekijken, deze vind ik zelfs nog beter.
Let op, dit is voor een select publiek: niemand van mijn familie en de meerderheid van mijn vriendenkring vind deze films de moeite waard om te bekijken.

Een van de beste Japanse films die ik heb gezien, waarschijnlijk mijn favoriet. De vergelijking met The Hunger Games is zeker duidelijk (ook een grote THG fan), maar aan de andere kant toch totaal anders. Dit is echt geen PG-13 film. En tegelijkertijd ook geen stom bloederig non-verhaal met ingewanden die rondvliegen. Er zit een verhaal achter, met de bijbehorende actie, geweld en spanning.

Zeker waard om te zien!! Meer dan eens...