Big Miracle

Dit waargebeurde verhaal is één van de mediaklassieken van de VS. Een exemplarisch voorbeeld voor iedere spin doctor of media/pr deskundige. De ''stranding'' van deze grijze walvissenfamilie in Alaska is namelijk uitgegroeid tot een waar media spektakel eind jaren tachtig. Iedereen, van milieu fanaat tot conservatieveling heeft het verhaal ingezet voor zijn eigen doeleinden, maar wel vanuit verbinding met elkaar en het heeft ertoe geleid dat er aan een gezamenlijk doel werd gewerkt. De bevrijding van deze walvissenfamilie. Zelfs de president is er zich persoonlijk mee gaan bemoeien. En de "koude oorlog" was even vergeten doordat Rusland op verzoek van de VS zijn oorlogsschip stuurde om de weg ijsvrij te maken voor deze machtige wezens. Prachtig om te zien wat deze walvissen in een korte periode hebben kunnen bewerkstelligen!

In 1988 hield een nieuwsbericht de wereld in zijn greep. Een groep grijze walvissen kwam vast te zitten in het ijs nabij Alaska. Tv-ploegen en activisten reisden als een speer af naar de locatie in de hoop de dieren te redden, terwijl mensen van over de hele wereld de ontwikkelingen op het nieuws nauwgezet volgden.

Adam is een verslaggever die per toeval in Alaska is om nieuwsitems te maken over de plaatselijke bevolking. Hij ontdekt tijdens het filmen een drietal walvissen dat vastzit onder het ijs en hij trekt aan de bel. Al snel blijkt dat het onmogelijke moet gebeuren om de dieren te redden: dwars door het ijs zal een weg van vijf mijl gecreëerd moeten worden om ze terug te banen naar de open zee. Rachel Kramer is een Greenpeace-activiste die het voor elkaar probeert te krijgen. Gelukkig houdt bijna de hele wereld van walvissen en zijn mensen van Amerika tot Rusland bereid zich in te zetten voor de grijze beesten.

Big Miracle zit heel degelijk in elkaar. Regisseur Kwapis laat alle personages uitstekend tot hun recht komen. Iedereen in het verhaal heeft zo zijn eigen motieven om mee te helpen bij het redden van de walvissen, en niemand is daarbij honderd procent goed of slecht. Wat de film vooral boeiend houdt, is de goede cast. John Krasinski en Drew Barrymore zijn beiden goed op dreef. Ook Ted Danson en Dermot Mulroney zijn leuk in de bijrollen. De typische jarentachtigreferenties dragen bij aan de humor. Het is de tijd net na de Koude Oorlog, waarin het vertrouwen in de Russen ver te zoeken is en een tijd waarin walkmans de rage van de dag vormen. We zouden bijna vergeten hoever we de afgelopen vijfentwintig jaar gekomen zijn. De film schetst er een mooi nostalgisch beeld van.

Wat de film aan de andere kant een beetje langdradig maakt, zijn de vele verhaallijnen. Hierdoor word je als kijker afgeleid van de emotie van het verhaal. Wat het nieuwsitem in 1988 nu juist zo bijzonder maakte, was de snaar die het bij zoveel mensen wist te raken. Soms leiden de verhaallijnen zozeer af, dat je bijna vergeet dat er nog steeds drie walvissen vastzitten onder het ijs. Gelukkig zijn alle scènes waar de dieren in voorkomen helemaal in orde. Ze bestaan uit een combinatie van echte beelden van de reddingsoperatie, CGI en beelden van walvissen in het wild. Het special-effectsteam heeft zijn werk goed gedaan, want de dieren komen nergens onecht over. Telkens wanneer de enorme zoogdieren in beeld komen, imponeren en vertederen ze zonder dat je het idee hebt dat je naar CGI zit te kijken.

Big Miracle is een echte familiefilm, geschikt voor jong tot oud. Hij bevat leuke acteurs (Drew Barrymore zien we de laatste tijd te weinig in een film), humor, emotie en aandoenlijke dieren. Helaas heeft Big Miracle ook genoeg fouten. Een klassieker als Free Willy zit er niet in, maar toch weet de film aan het einde nog even doeltreffend emotioneel te worden. Mensen die snel huilen bij een film zullen zeker een traantje moeten wegpinken.

Een Greenpeace achtige film over 2 walvisouders met hun kind, die vastzitten in het pool ijs. Mensen proberen ze te redden en er komt meer en meer publiciteit rond het probleem. De film laat zien hoe de mensen proberen de walvissen te redden en er gaan ook redelijk wat ideeën mis. Of het allemaal lukt kan je zien in deze film. Ook de onverschilligheid waarmee overheden met zo'n probleem om gaan. De film heeft mij op enkele momenten geëmotioneerd. Als dieren je niet interesseren en je haat Greenpeace, dan is het geen film voor jou.