Bloedwetten - Kleine moordenaar

Wat mij direct opviel aan dit boek en wat ik waardeer, is dat Sophia Drenth qua uiterlijk dezelfde stijl heeft aangehouden als haar andere bronvertelling "Zwart hart". Het boek is kleiner van formaat dan de twee boeken van de Bloedwetten, zodat het gelijk duidelijk is, dat dit boek een los verhaal is, het boek “Kleine moordenaar” is ook een bronvertelling over een van de personages uit de Bloedwetten.

Vanaf het eerste moment trekt de schrijfster je in het verhaal. Je valt midden in de scène waar Rafaël voor het eerst een gemaakte ziet en hij is zeer onder de indruk. Hij kan niet anders dan kijken naar de aanval van de gemaakte op een mens.
De gemaakte maakt enorm veel indruk op Raf en hij zou graag ook zo sterk willen zijn, om zijn eigen leven onder controle te krijgen. Hij ontmoet de gemaakte enkele keren en tijdens hun gesprekken wordt Raf steeds zekerder van zijn zaak: hij wil een gemaakte worden om met zijn verleden af te rekenen.

De schrijfstijl van Sophia leest zeer aangenaam, het verhaal is vlot en boeiend geschreven, het taalgebruik is passend bij het verhaal. Verder is het verhaal erg spannend.

Sophia Drenth gaf mij het gevoel dat ik zelf in het verhaal zat. Raf heeft iets in mij geraakt, je wilt hem zo graag helpen. Ik vind dit zeer knap gedaan. Raf is niet zomaar een jongen. Hij maakt keuzes die hard en wreed zijn. En toch wist Sophia Drenth het voor elkaar te krijgen dat ik Rafaël, ondanks dit alles, tot mijn verbazing een sympathiek personage vind.

De gesprekken tussen Raf en de gemaakte zijn interessant. Het mooie is dat Sophia Drenth ze over laat komen alsof de personages doodgewone zaken bespreken in plaats van gruwelijkheden en de mogelijkheid hoe Raf een gemaakte zou kunnen worden.

In het verhaal komen enkele harde scènes voor. Ik ben blij dat Sophia Drenth heeft gekozen voor deze aanpak en niet eromheen heeft gedraaid. Ze beschrijft zeer expliciet hoe Rafs leven er uitziet en uit heeft gezien voordat hij de gemaakte ontmoette en welke vernederingen hij moest ondergaan. Je krijgt een gevoel van sympathie voor de jongen die uiteindelijk zelf vreselijke dingen zal gaan doen.
Ondanks de gruwelijkheden die in het verhaal voorkomen, is het een zeer ontroerend verhaal. Dat klinkt tegenstrijdig, maar vooral het einde raakte mij.

Deze bronvertelling is wederom een prachtig verhaal uit de bijzondere wereld die Sophia Drenth heeft geschapen. Het is een verhaal met uitersten wat emoties en handelingen betreft en dit maakt het verhaal zo bijzonder. Ik geef "Kleine moordenaar" graag 5 sterren.

Mijn eerste kennismaking met Bloedwetten doet me verlangen naar meer! In een heerlijk duistere, ouderwetse, Nederlands aandoende setting neemt de jonge Raf wraak voor wat hem is aangedaan en omarmt de duisternis in zichzelf. Maar is dat genoeg om zijn zijn beoogde toekomstperspectief - een monster worden - waar te maken?
Sophia schept een wereld die tegelijkertijd bekend een beangstigend is. Ze laat je meeleven met een schoffie uit de onderlaag van de maatschappij, die ondanks de onuitsprekelijke dingen die hij moet verduren zijn lot in eigen handen neemt. Ik heb het boek in één ruk uitgelezen. Op naar het volgende boek uit de serie!

Kleine moordenaar is een bloedwetten-bronvertelling.

Midden in het scheepskwartier van Hofstedes is de twaalfjarige Rafaël getuige van een moord. Hij ziet een gemaakte hoge oom bloed drinken bij een slachtoffer. Rafaël wil niets liever dan verlost worden van zijn tirannieke vader. Deze hoge oom kan het antwoord zijn op al zijn gebeden. In hem denkt hij zijn leermeester gevonden te hebben. Enkel loopt alles niet zoals hij gehoopt had.

Mijn mening:

De bloedwetten lonken al een tijdje naar me. Toen Sophia Drenths vroeg of ik mee wilde doen met de blogtour heb ik dan ook niet geaarzeld. En ik heb er absoluut geen spijt van.

Kleine moordenaar vertelt het verhaal van de wedergeboorte van Ravàn. Rafaël wordt door zijn vader mishandeld op alle mogelijke manieren.De haat in hem groeit steeds verder. Hij wil zijn vader dood…

Sophia Drenths gooit je direct in het verhaal op het moment dat de eerste moord gebeurd. De gemaaktehoge oom die een mens vermoord. Rafaël is er getuige van. Je ziet alles vanuit zijn ogen gebeuren en daarna zie je langzaam een gedachte vorm krijgen. Zijn oplossing: het doden van zijn vader en de gevolgen die sommige dingen hebben.

Zeker owv het beperkte aantal blz is het boek moeilijk weg te leggen. De spanningsopbouw blijft doorlopen en je begrijpt waarom Rafaël de keuzes maakt die hij maakt. Waarom hij een gemaakte wil worden.

Het neemt je mee door de moeilijke weg. Dat alles niet gaat zoals je gehoopt had en dat je niet zo snel als gewenst bekomt wat je gewenst hebt. Soms kom je ergens niet voor in aanmerking. Zeker niet op dat moment….

Hoewel het verhaal een bronvertelling is kruip je dit in de huid van Rafaël. En je leert de wereld kennen ook zonder dat je de andere boeken gelezen hebt. Hierdoor is kleine moordenaar zeker als afzonderlijk boek te lezen.

Eindoordeel

Kleine moordenaar was een stap naar een andere wereld en een andere tijd. Een begin van een avontuur waar ik zeker verder in wil lezen. Sophia heeft een aangename schrijfstijl en ik ben dan ook zeer benieuwd naar de bloedwetten zelf.