Bühne 7

In ‘Ten geleide’ wordt de bijdrage van Ezra de Haan, pseudoniem van de schrijver/publicist/radiomaker Peter de Rijk over het volgen van de voetsporen van de Ier, Samuel Beckett in deze uitgave als eerste genoemd.

‘Zwervend langs Hauptbahnhof en Rathausmarkt, dat in een duister verleden een geheel andere naam droeg. Hier ontstaan boeken, hier worden teksten geboren, daar waar de geschiedenis werd geschreven. Ergens, tussen Ierland en Hamburg.’

Beckett ontving de Nobelprijs voor Literatuur in 1969. In dit essay krijg je een beeld van de gevoelens van Beckett over Hamburg en de leefbaarheid en veranderende bereikbaarheid van kunst in Duitsland. Hij ervaart het begin van het einde wanneer hij op donderdag 4 december in het Hamburger Fremdenblatt een overzicht van namen van personen leest waaronder die van Thomas Mann, die geen recht meer hebben op Duits
staatsburgerschap.

Dit is een indrukwekkende bijdrage van Ezra de Haan die het voorgevoel voor iets wat dan nog onvoorstelbaar is, goed weergeeft.

In de lofzangbrief aan het lage Midden lees je over het feit dat de mens de diversiteit van de natuur teniet doet, door telen en enten. De mens bemoeit zich teveel met alles. Hierbij moet ik denken aan Baruch Spinoza, die stelt dat de mens door onwetendheid veel teniet doet wat mooi en goed is.

In de essay van Bert van Galen over Steven Barends las ik over de Algemene Nederlandsche Fascistenbond waarvan ik eerder nooit het bestaan heb geweten en wat de relatie van Steven Barends met deze bond was. Ik las over de vertaler van Mein Kampf die ook de bijsluiters voor pillen vertaalde voor Bayer. De weg die hij bewandelde was beslist niet eenvoudig.

Een spannend kort verhaal door Noud Bles met als onderwerp de manier van kijken van een Russische jongen op het schaakspel en hoe het gespeeld moet worden. Het wordt levensecht!

De ontroerende memoires uit Congo laten je meekijken naar de behandeling van een ziek kind.

Zoals u in bovenstaande kunt zien is het aanbod in deze zevende Bühne wederom heel divers, heerlijk afwisselend en voor ieder wat wils.
Poëzie wordt afgewisseld door een romanfragment, korte verhalen en essays.
Ook de rubrieken #Locatie en #Selfie ontbreken in dit nummer niet.

Bühne is een fraai uitgevoerd tijdschrift in boekvorm, een informatief, soms aangrijpend bewaartijdschrift dat door de diversiteit uitnodigt om te lezen.

Bühne, nr. 7 is geïllustreerd en ligt hier op de salontafel te glimmen als het even niet in niemands handen is!

Net als het vorige nummer heeft ook zevende Bühne-nummer weer een schitterende cover. Het is een cover die bij de huidige tijd past, maar toch niet is bewerkt in de huidige tijd. Wanneer wel, dat mogen jullie zelf gaan lezen in het boek.

Net als het vorige nummer, staat ook dit nummer weer vol schitterende verhalen, essays, gedichten, een locatie van een schrijver en een selfie van een schrijver. Ook kan je het vervolg van de geschiedenis van de tango lezen. Een kleine greep uit de verhalen in dit nummer:

Ezra de Haan treedt in de voetsporen van Samuel Beckett in Hamburg. Hij bezoekt de plaatsen waar Beckett ook is geweest. Veel bedrijven bestaan niet meer, maar er is genoeg wat nog wel bestaat. Het is een mooie reis waarbij hij ook vertelt wat Beckett toen van de plaatsen en de mensen vond en hoe hij zch voelde.

Jan Kleefstra heeft een lofzangbrief aan het lage Midden geschreven waarin hij vertelt over het land van zijn jeugd en zijn voorvaderen. Hoe het land er toen uit zag en wat hij van het land van nu vindt. Het is een brief die je aan het denken zet.

Bert van Galen heeft een essay over de vertaler van Mein Kampf geschreven waarin je Steven Barends leert kennen, wat zijn motieven waren om Mijn Kampf te vertalen.

Reinold Widemann heeft een kort verhaal over De reddingswekker geschreven. Het is een verhaal dat je aan het lachen maakt, maar tegelijkertijd aan het denken zet. Het is tevens een stukje geschiedenis van een beroep dat niet meer bestaat.

De boeken die genoemd worden wil je gaan lezen door ofwel het essay ofwel de reclame die ervoor is gemaakt.

Complimenten aan de uitgever dat ze de noten onderaan de bewuste bladzijde hebben geplaatst zodat je niet eindeloos naar achter hoeft te bladeren om de bewuste noot op te zoeken.

Kortom; ook dit Bühne-nummer is weer een nummer vol met afwisselende verhalen en gedichten. Het is voor ieder wat wils.