Chor Des Bayerischen Rundfunks - Holst: The Planets (CD) Suite für Orchester und Frauenchor, op. 32

Zeven muzikale karakterbeelden - elk immens sensueel en expressief, en op zichzelf staand als een monument. De Britse componist Gustav Holst, gefascineerd door de (esoterische) astrologie, koos de planeten van ons zonnestelsel en de hun toegeschreven eigenschappen als basis voor wat hij muzikale 'stemmingsbeelden' of 'belichamingen' noemde. Uiteindelijk kunnen de zeven delen van zijn orkestsuite 'The Planets', op. 32, gecomponeerd tussen 1914 en 1916, ook worden opgevat als algemene verkenningen van menselijke eigenschappen. Het werk was al bijna drie decennia niet meer uitgevoerd door het Beierse Radio Symfonie Orkest, toen de Britse dirigent Daniel Harding het op 25 februari 2022 in de Herkulessaal van de Residenz opnieuw en met groot succes voor het concertpubliek in München bracht.

Tijdens een reis naar Mallorca in de zomer van 1913 liet Holsts vriend Clifford Bax hem voor het eerst kennismaken met astrologie en de componist begon onmiddellijk horoscopen op te stellen voor zichzelf en zijn kennissen. De mate waarin hij daadwerkelijk geloofde in de invloed van hemellichamen op de persoonlijkheidsvorming speelde hierbij slechts een ondergeschikte rol; het was de notie van een holistisch systeem dat zowel de mens als de wereld kon omvatten die hem het meest fascineerde. Zijn belangstelling voor astrologie bood hem ook een welkome onderbreking van de eentonigheid van zijn leven als leraar - aan de St. Paul's School for Girls en aan het Morley College, waar hij les gaf aan volwassenen uit de arbeidersklasse.

Een eerste (privé) uitvoering van de orkestsuite vond plaats op 29 september 1918 in de Queen's Hall in Londen, onder leiding van Adrian Boult. Openbare uitvoeringen van afzonderlijke delen volgden. Enkele maanden voor de eerste openbare uitvoering van het complete werk, gepresenteerd door Albert Coates en het London Symphony Orchestra op 15 november 1920, onthulde Holst het kosmische onderwerp. Tot dan toe wisten alleen ingewijden wat er achter de nogal cryptische deelaanduidingen schuilging. Bij de première was het vooral 'Mars, de brenger van oorlog' dat een snaar raakte bij een door de Eerste Wereldoorlog getraumatiseerde natie.

Opmerkelijk is dat Holst dit eerste deel van zijn suite al had geschreven in de zomer van 1914, toen de Europese landen nog slechts bezig waren met patriottisch wapengekletter. Zijn heldere portret van de destructieve machinerie van de oorlog - in het onophoudelijk herhaalde 5/4 marsritme - staat haaks op de positivistische karakterisering van 'Mars de Krijger' in de conventionele astrologie.