Concerto Köln - Concerto Grossi After Scarlatti (CD)

Het succesvolle Keulse ensemble en meervoudig prijswinnaar (ECHO Klassik en meer) heeft liefhebbers van oude muziek de afgelopen drie decennia verblijd met de vitaliteit van zijn muziek op historische instrumenten. Om deze verjaardag te vieren, doet Concerto Köln zijn lang gevestigde reputatie eer aan om vergeten schatten op te sporen en heeft het nog een goed bewaard geheim van de barokmuziek opgegraven.

De jacht leidde hen naar Engeland en de componist Charles Avison. Niet bepaald een populaire componist, maar Charles Avison illustreert op bewonderenswaardige wijze de nauwe wisselwerking tussen Engelse en Italiaanse muziekstijlen in de 18e eeuw. De Italiaanse smaak was in die tijd zeer gewild en het concerto grosso - het 'Grote Concerto' - had zich ontwikkeld tot een van de meest geliefde vormen van instrumentale muziek in Groot-Brittannië. Engelse componisten schreven massa's concerto's voor professionele ensembles en beleefden veel plezier aan het arrangeren van populaire melodieën. Avison was een meester in de vorm en componeerde talrijke concerti voor zijn eigen gebruik als solist.
Hij werd in 1709 in Newcastle upon Tyne geboren en kreeg in Londen les van Francesco Geminiani - die op zijn beurt een leerling was geweest van Domenico Scarlatti's vader Alessandro - en Avison bewonderde zijn leraar en Domenico Scarlatti in gelijke mate. De door Avison gemaakte bewerkingen van Domenico Scarlatti's klavecimbelsonates tonen zijn intensieve betrokkenheid bij de Italiaanse stijl en kunnen terecht worden erkend als een mijlpaal in de Britse muziekgeschiedenis.

Avison orkestreerde Scarlatti's sonates en vormde ze tot concerti, meestal in het patroon langzaam - snel - langzaam - snel. In de regel behield Avison de stemming van het origineel, maar soms veranderde hij snelle stukken in langzame (Concerto nr. 4) of baseerde hij zijn werken op Scarlatti manuscripten (Concerto nr. 6) die ons niet zijn overgeleverd. Hij verkort, wijzigt, breidt uit en verbetert waar hij dat nodig acht. Het beste inzicht in Avisons manier van werken wordt geboden door een directe vergelijking tussen origineel en bewerking - die op deze CD kan worden gemaakt met de klavecimbelsonate K29, die ook de Con furia is van Concerto Nr. 6. Dit is waar Scarlatti en Avison dicht bij elkaar staan.

Avison vatte zijn werk en zijn observaties in 1752 samen in An Essay on Musical Expression, met zijn gedetailleerde specificaties voor klank en orkest. Concerto Köln heeft dit essay nauwkeurig bestudeerd voor deze opname en zijn bevindingen hebben geleid tot een interpretatie die zowel historisch gefundeerd is als hedendaagse relevantie heeft. Concerto Köln wordt terecht erkend als een van de toonaangevende ensembles voor de uitvoeringspraktijk van oude muziek en levert op deze CD het nieuwe bewijs van zijn kunnen: een dynamische, frisse en meesterlijke lezing van oude muziek.