De beste leugen Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij De beste leugen

Tanen Jones heeft een diploma in Amerikaanse geschiedenis en voordat ze met schrijven begon heeft ze een aantal jaren wet- en strafrechtboeken geredigeerd. Uiteindelijk koos ze voor een carrière als auteur, als kind schreef ze overigens al romans en op de universiteit een scriptie over korte verhalen. Het eerste boek dat ze als volwassene schreef, is De beste leugen, een thriller die in 2020 is verschenen en door Daniëlle Stensen werd vertaald. De personages waarover ze schrijft, zijn queer-vrouwen met een enigszins donkere kant.

Leslie heeft jaren voor haar vader gezorgd en omdat hij onlangs is overleden, moet ze, om recht op de erfenis te hebben, op zoek naar haar zus Robin, waar ze al tien jaar geen contact meer mee heeft. Uiteindelijk vindt ze haar zus, maar die blijkt net daarvoor te zijn gestorven aan een overdosis. Ze vertelt haar verhaal aan Mary, die niet alleen op Robin lijkt, maar ook haar rol wel over wil nemen. Het opeisen van de erfenis mag geen probleem meer zijn. Mary ontdekt dat Leslie haar niet de volledige waarheid heeft verteld. Hierdoor kan hun plan weleens in het water vallen.

De beste leugen wordt verteld vanuit de perspectieven van Robin, Leslie en Mary en doordat de auteur voor deze opzet heeft gekozen, krijgt de lezer een vrij goed beeld van hun personages. Je leert hen hierdoor kennen, komt tegelijkertijd wat over hun achtergrond te weten, maar je merkt tevens dat ze wat te verbergen hebben, dat ze niet zijn zoals ze zich naar de buitenwereld voordoen. Hun gedragingen zijn precies zoals Jones het bedoeld heeft, duister en daardoor niet altijd te peilen. De keuze van de auteur om alle hoofdstukken, dus alle perspectieven, in de eerste persoon (de ik-vorm) te schrijven, pakt niet altijd gelukkig uit. Ondanks dat boven ieder hoofdstuk aangegeven staat wie de verteller is, is het namelijk mogelijk dat de lezer zich nog wel eens in perspectief vergist.

Ondanks dat sommige hoofdstukken met een cliffhanger eindigen, is de spanning in het boek minimaal. Toch, en dat is de verdienste van de auteur, wordt de lezer wel nieuwsgierig gemaakt. Je wilt vanaf het begin immers wel weten hoe het met de drie personages gaat aflopen, of het klopt dat ze hun ware ik niet laten zien, maar ook wat er waar is en wat niet. In zekere zin kun je dan eigenlijk toch wel zeggen dat het verhaal een soort spanningsveld heeft, maar dan alleen niet die van een traditionele thriller. Aan de andere kant kun je je ook afvragen of De beste leugen wel een thriller is. De bij dit genre horende elementen zijn sporadisch aanwezig, want behalve de hiervoor genoemde punten bevat het verhaal ook zo goed als geen verrassende plotwendingen.

Het tempo van het verhaal is niet dat van een rollercoaster, maar daarentegen is het ook niet tergend langzaam. Wat dat betreft, en dat kun je ook wel over de opzet en de schrijfstijl zeggen, heeft Jones het prima voor elkaar. Het grootste bezwaar is de plot, er is, ondanks de continu aanwezige nieuwsgierigheid, hoegenaamd geen sprake van een spanningsopbouw. De vrij lange ontknoping heeft weliswaar een paar onverwachte momenten, maar daar tegenover staat dat een groot deel van de plot redelijk voorspelbaar is. Zeker voor een doorgewinterde thrillerlezer. Desondanks laat Jones met De beste leugen zien dat ze het in zich heeft om een gedegen verhaal in elkaar te zetten. Alleen is het jammer dat dit debuut meer wegheeft van een roman dan van een thriller.

Aan het eind van het boek heeft de auteur overigens nog een uitgebreide opmerking opgenomen. Hierin gaat ze in op de postpartumdepressie (postnatale depressie). Omdat dit een van de thema’s in het verhaal is, is dit een goede en zinvolle aanvulling.

(Dit boek heb ik eerder voor Hebban gerecenseerd.)

Geschreven bij De beste leugen

Voor Thrillzone mocht ik dit boek lezen.
Dit verhaal stond al een poosje op mijn verlanglijstje en het was dus een ‘uitgelezen’ kans!
Het verhaal heeft een opbouw van kleinere hoofdstukken in de ik-vorm geschreven. Je wordt meegenomen in de belevenissen van Leslie, Mary en Robin.
Het eerste hoofdstuk, door de ogen van Robin verteld, bevat al direct een mooie uitspraak: de fortuinlijke doden laten overal schimmen van zichzelf achter: een kuil in het matras, een naam in iemands mond.
De enige mensen die je in leven kunnen houden zijn mensen die van je hielden. ....ik bedoel de mensen die je walgelijke innerlijk zagen en toch van je hielden. Die je echt kenden.
Dat beloofde al direct een prachtig begin. Echter, duurde het voor mij best een poosje dat ik echt in het verhaal zat. Pas na de helft begon het verhaal wat meer te lopen en wordt de nieuwsgierigheid opgewekt. De drie dames hebben allemaal hun geheimen en manieren hoe ze ermee omgaan. Je raakt toch benieuwd, zal men erachter komen dat Mary en Leslie geen zusjes zijn?!
Het verhaal is zo opgezet dat het je dwingt door te gaan lezen, wat resulteert in twee plottwists. Een psychologisch spelletje. Zelf vind ik het verhaal geen klassieke thriller maar het doet psychologisch toch wat met je en je leeft toch mee met de personages.
Ik geef het verhaal 3 ***.

Geschreven bij De beste leugen

De vader van Leslie en Robin komt te overlijden en de erfenis moet geregeld worden. In het testament staat duidelijk dat Leslie EN Robin samen naar de notaris moeten. Leslie gaat op zoek naar haar zus en vindt haar, jammergenoeg is Robin overleden aan een overdosis.
Mary, een "look-alike" van Robin ziet het zitten om zich voor te doen als Robin, en samen met Leslie naar de notaris te gaan om het geld te cashen. Zo gezegd, zo gedaan...
Het verhaal wordt in hoofdstukken verdeeld en de hoofdstukken worden telkens uit 1 personage verteld, zijnde Mary, Robin en Leslie. Op die manier leer je als lezer een verhaallijn in verschillende perspectieven kennen.
De auteur gebruikt geen moeilijke woorden of zinconstructies, waardoor je als lezer dit boek op een ontspannende manier kan lezen. De personages zijn voldoende uitgewerkt om alle verhaallijnen goed te begrijpen.
Dit boek was voor mij geen thriller, maar eerder een "spannende" roman, niettemin werd ik wel vastgehouden door het verhaal. Beetje bij beetje komen er leugens aan het licht, en vaak had ik als lezer de leugen niet door. Dit zorgt voor een betrokkenheid.
In het boek komt veel beeldspraak, citaten als levenswijsheden voor. Eentje vond ik heel goed en waarheid : "Leugenaars zijn altijd te gedetailleerd. Mensen die de waarheid vertellen doen niet hun best u te overtuigen..."
Wie houdt van een spannende roman, moet dit boek zeker op het "To Read-lijstje" zetten.

Geschreven bij De beste leugen

De achterflap beloofd een spannende thriller waar ik me ontzettend op verheugd had. Tijdens het lezen had ik het gevoel dat ik meer een psychologische roman zat te lezen gaandeweg ontdek je wat hun beweegredenen zijn en welke leugens ze vertellen. De schrijver maakt dit op het einde wel weer enigszins goed met een verrassend plot!

Het is zeker een aanrader dit boek te lezen, als je daarbij niet van een thriller uitgaat zul je er veel leesplezier uithalen.

Geschreven bij De beste leugen

Het testament na het overlijden van Leslie haar vader bevat een voorwaarde, ze kan hem alleen in ontvangst nemen als ze samen met haar zus Robin bij de notaris verschijnt. Leslie heeft Robin al tien jaar niet gezien en besluit naar haar op zoek te gaan. Ze vindt Robin in een buitenwijk van Las Vegas, daar eenmaal aangekomen bij het huis van Robin blijkt zij net te zijn overleden aan een overdosis.

Ze besluit terug te keren naar huis, naar haar man en zoontje. Voordat ze aan haar lange rit begint stopt ze bij een restaurant om eerst nog wat te eten, als ze na die tijd het restaurant uitloopt staat er een vrouw bij haar auto. Ze raakt in gesprek met Mary en vertelt haar in haar wanhoop het verhaal van haar zus Robin en de erfenis die ze nu misloopt, en ze heeft het geld hard nodig.

Ze bedenkt dat ze de notaris voor de gek kan houden en dat Mary zich als Robin voor kan doen, want ze ziet overeenkomsten in het uiterlijk. Uiteindelijk besluit Mary mee te werken aan Leslie haar plan om zo de erfenis in ontvangst te kunnen nemen. Maar waarom? En waarom heeft Leslie het geld zo hard nodig? Leugens, geheimen, en allebei een rugzakje vol bagage uit het verleden.

Tanen Jones schrijft met haar debuut "De beste leugen" een prima boek, een thriller is het echter niet want de nodige spanning ontbreekt. Het verhaal wordt verteld vanuit Leslie, Mary en Robin die zo delen uit hun leven vertellen, het is soms lastig wie de "ik" is in het hoofdstuk.

Geschreven bij De beste leugen

Tanen Jones groeide op in Texas en North Carolina.
Ze studeerde Amerikaanse geschiedenis en werkt bij een grote uitgeverij in New York.
De beste leugen is haar debuut.

De vader van Leslie, waar zij jaren voor gezorgd heeft, is overleden.
Volgens zijn testament heeft ze alleen recht op zijn nalatenschap wanneer ze samen met haar zus Robin, die ze al 10 jaar niet meer gezien heeft, naar de notaris gaat.
Wanneer Leslie eindelijk haar zus Robin heeft gevonden, blijkt deze net overleden te zijn aan een overdosis.
Ze ontmoet Mary en die is bereid na het horen van het verhaal van Leslie om mee te werken, zodat ze samen het geld kunnen innen.
Alleen blijkt Mary toch niet helemaal de waarheid verteld te hebben.
Maar wie vertelt eigenlijk wel de waarheid, Leslie, Mary of Robin?
Oftewel wie vertelt de beste leugen?

Het eerste dat opvalt is de mooie paarsblauwe cover waar twee halve gezichten van vrouwen opstaan en veel gele rozen.

Het verhaal wordt afwisselend verteld vanuit het perspectief van drie vrouwen, Leslie, Robin en Mary.
Dat staat duidelijk boven elk hoofdstuk vermeld uit welk perspectief het verteld wordt en deze hoofdstukken zijn in de ik-vorm geschreven.
Echt spannend is het begin niet maar je wordt genoeg geprikkeld om verder te willen lezen.
Tanen Jones heeft een mooie schrijfstijl die je als filmisch zou kunnen omschrijven.
Ondanks het gebrek aan echte spanning wordt het verhaal wel goed opgebouwd en weet de auteur de lezer met twee plottwists nog te verrassen.
Het is eerder een psychologische spannende roman en het lijkt wel een trend tegenwoordig dat boeken die aangeduid worden als thrillers niet echt thrillers zijn.
AL met al een leuk boek en een auteur om zeker te blijven volgen.

Aan het eind van het boek nog de opmerking van de auteur, waar ze dieper en uitgebreid ingaat over postpartumdepressie (postnatale depressie), een van de thema’s van dit boek.
Ik waardeer De beste leugen met 3,5*

Geschreven bij De beste leugen

Dankzij Koukleum en Cargo uitgeverij heb ik De beste leugen mogen lezen.

Na het overlijden van haar vader krijgt Leslie te horen, dat er alleen bij gelijktijdige aanwezigheid met haar verdwenen zus Robin, aanspraak op de erfenis te maken is.
Na een lange zoektocht komt ze achter de valse naam van haar zus en weet ze haar te vinden. De schok die ze daar krijgt brengt een toch vol leugens aan het rollen. Maar wat is nu eigenlijk de beste leugen?

Het verhaal is vanuit drie personages geschreven. Leslie, Robin en Mary zijn de hoofdrolspelers in De beste leugen en komen in korte hoofdstukken aan bod. Wat is er met Robin gebeurt, waarom wil Leslie de hulp van Mary en wat voert Mary eigenlijk in haar schild? Het hele verhaal staat op deze manier vol met list en bedrog en maakt je nieuwsgierig naar hoe alles nu echt in elkaar steekt. Het mag dan geen ijzingwekkend spannend verhaal zijn, maar de geheimzinnigheid van wat nu de waarheid is brengt toch een bepaalde spanning (nieuwsgierigheid) met zich mee. Door de prettige en vlotte schrijfwijze van Tanen Jones komt dit goed tot zijn recht.

Geleidelijk aan kom je als lezer meer over de hoofdpersonages te weten. Hoe ziet het leven er uit en hoe was het gezin van Leslie en Robin vroeger. Dit laatste met korte terugblikken vanuit voornamelijk het personage Robin. Het heden en verleden loopt soepel in elkaar over waardoor het lekker blijft weglezen.

Lange tijd wordt er toegewerkt naar hoe alles in elkaar steekt. Als lezer heb je voldoende gelegenheid om lijntjes aan elkaar te verbinden en deze vervolgens toch weer te vergeten. Hoewel ik een stuk voor het einde mijn vermoedens al wel had ben ik aan het eind nog nog een verrast door de laatste gebeurtenis.

Uiteindelijk komt alles aan op die ene leugen die het allerbeste in het web van leugens is. Wie is er de sluwste en weet de anderen te slim af te zijn? Om dat te ontdekken moet je het boek zelf lezen.

De beste leugen in een prima debuut van Tanen Jones waarbij de spanning niet in de gebeurtenissen zit, maar in de opbouw richting de onthulling van hoe het hele web van leugens in elkaar steekt. Waar ik voornamelijk geniet van de psychologische thrillers van bijvoorbeeld Marc Raabe en Bernard Minier heb ik zeker ook genoten van de schrijfstijl van Tanen Jones.

Het is geen op puntje van je stoel boek, maar zeker de moeite waard om het een kans te geven. Een volgend boek zou ik zeker oppakken.

Na de dood van haar moeder heeft Leslie jaren alleen voor haar vader verzorgd. Om in aanmerking te komen voor de erfenis, moet Leslie na zijn overlijden, op zoek gaan naar haar zus Robin, die tien jaar gelden wegliep van huis. Als Leslie haar gevonden heeft, blijkt zij te zijn overleden aan een overdosis. Dan loopt zij Mary tegen het lijf, een jonge vrouw, die haar aan Robin doet denken. Samen beramen zij een plan om zo de erfenis veilig te stellen.
Het verhaal wordt opgebouwd vanuit de drie verschillende personages, Leslie, Robin en Mary. Als lezer leer je op deze wijze hun personages kennen en kom je steeds meer over hun achtergrond te weten. Drie vrouwen, ieder met hun geheimen, maar wie zijn zij nu werkelijk? Wel is het goed opletten vanuit welk personage het hoofdstuk geschreven is. Met name Leslie en Mary geeft nog weleens verwarring.
Voldoende ingrediënten voor de spannende thriller, zou je zeggen. Dit valt helaas tegen. Hoewel het verhaal redelijk boeiend is, mist het de nodige spanning en is de plot voorspelbaar. Het is meer een psychologische roman dan een thriller.
De beste leugen is het debuut van Tanen Jones. Zij laat met dit boek zien dat zij zeker in staat is tot het schrijven van een roman en in dit geval nog met wat extra diepgang door het thema postnatale depressie te verweven in het verhaal. Een (spannende) thriller is het echter niet.
Misschien geen aanrader voor de spannende thrillerlezers, maar zeker geen onaardig boek.