De Doveman roman

knappe intrigetende roman met een originele opzet.het begrip religieuze suspense zou de lading dekken. goed geschteven en een spannende afloop. een veelbelovende debuutroman

Struikelde in de boekhandel over dit boek en werd direct gegrepen door de eerste bladzijden. Intrigerende en intelligent geschreven roman over wrange wanhoop en een schrijnende zoektocht naar een uitweg.

Mooi geschreven, beklemmend en confronterend maar toch ook vol humor, ironie en suspense stelt de schrijfster in de Doveman een aantal levensvragen (en meer) aan de kaak die velen zal raken. Vera, de hoofdpersoon, is vast besloten zichzelf te hervinden en confronteert zich met de dagboeken uit haar kindertijd. Zal haar de tijd gegund zijn zich opnieuw uit te vinden? Tot op de laatste bladzijde blijft dit spannend. Voor mij was dit boek (en de schrijfster) een openbaring!

Een ware page turner en aanrader derhalve!

Een veelbelovende debuut roman, heb het boek met veel plezier gelezen ,ontroerend, zeer openhartig vooral het autobiografische gedeelte, en zoms kwaadmakend , verassend einde , vind het een aanrader

Bij het zien van de schitterende cover van De Doveman van Neletta van Heuven krijg je meteen een vakantiegevoel. Je verlangt naar een vakantie aan zee. De beschrijving van de omgeving in het boek doet je er helemaal naar toe verlangen. Maar als je de cover goed bekijkt, dan bekruipt je al snel het gevoel dat dit geen heerlijke vakantieverhaal is. Je wilt weten waarom het pistool op bed ligt, wat de link is met de vrouw, wat ze heeft gedaan of wat ze plan is om te doen. De titel zet je, door de twee kleuren die voor de titel gebruikt zijn, op het verkeerde been. Je denkt dat er Dove Man staat, maar als je het boek opent, lees je dat dove en man één woord zijn. De titel wordt al heel snel tijdens het lezen duidelijk en kan je misschien ook wel dubbel intrepeteren.
De Doveman van Neletta van Heuven is in dagboekvorm geschreven waarbij je leest hoe de laatste week van de hoofdpersoon van dag tot dag is. De vraag is of het echt haar laatste week is dat ze leeft of dat ze op tijd een teken van God krijgt en dat ze toch blijft leven. Van dag tot dag wordt het steeds spannender of de hoofdpersoon de tekens zal ontdekken/herkennen of dat ze het teken krijgt waar ze zo lang op hoopt en terugkomt op haar niet ongedaan te maken besluit.
Ondertussen kom je steeds meer te weten over het leven van de hoofdpersoon, een leven dat niet over rozen ging. Via de dagboeken van de jongere ik van de hoofdpersoon lees je hoe haar jeugd was en krijg je steeds meer medelijden met haar. Je voelt haar verdriet, verbittering, teleurstelling, zich verlaten voelen en andere emoties. Je ziet haar worstelen met het leven, met of God wel echt bestaat, de zoektocht naar tekens waarin hij aangeeft dat hij wel degelijk bestaat, waarom ze niet meer gelooft in de liefde en waarom haar leven is gegaan zoals het is gegaan. Je ziet hoe haar onverwerkte jeugd in haar verdere leven en in relaties onbewust blijft meespelen. Dat kan herkenbaar zijn voor sommige mensen die ook iets soortgelijks hebben meegemaakt. De auteur heeft zich heel erg goed weten in te leven in de hoofdpersoon. Zo goed, dat je het gevoel hebt, maar niet hoopt voor haar, dat het deels autobiografisch is.
In die week zijn er allerlei tekens, gebeurt er van alles zoals bijvoorbeeld een vogel die op haar balkon landt, een bord naar het strand met een tekst en ontmoet ze bijzondere mensen, maar zijn dat tekens van God of zijn het toevalligheden die niets met God van doen hebben? Tegen het eind wordt het steeds spannender en kan je niet meer stoppen met lezen mede door hetgeen, al dan niet per ongeluk is veroorzaakt, en wil je helemaal weten hoe het verhaal zal aflopen. Of er iemand nog wraak gaat nemen en of de hoofdpersoon blijft leven of niet en als ze kiest voor zelfmoord, hoe ze dat dan zou gaan doen. Het eind komt dan ook als een volslagen verrassing die je niet ziet aankomen.
Kortom, De Doveman van Nelletta van Heuven is beklemmend, confronterend, humorvol en tegen het eind haast thrillerachtig. Het is een verhaal waar je als je eenmaal in bent begonnen, zeker de laatste dagen, niet kan stoppen met lezen omdat je wilt weten hoe het verder gaat, of de hoofdpersoon eindelijk het teken krijgt waar ze zo naar hoopt, naar verlangd. De laatste dagen in het verhaal zit je op het puntje van je stoel van spanning en hoop je dat het goed komt. De spanning is dan ook heel erg goed opgebouwd in de laatste dagen.

Briljant geschreven debuutroman van de theoloog, filosoof, psycholoog en schrijfster Neletta van Heuven. Van haar hand verschenen ‘Ons Januslot’ en ‘Is deze stoel vrij’.
Hoewel Neletta van Heuven qua opleiding en praktijkervaring een zwaargewicht is weet ze de lezer te verrassen met ‘De Doveman’ door zeer ontroerende (autobiografische) flashbacks, een zeer toegankelijke verhaaltrant met humor, spanning, goede plot en een zeer verrassend eind.
Een echte aanrader!

Eerst moest ik de drempel over vanwege het genoemde goddelijke. Echter de reden om in 7 dagen gelegenheid te geven om van God te horen of Hij bestaat en of Vera er mag zijn is wel bijzonder. Fijne leesstijl. En hierbij weer eens de bevestiging dat een positieve opvoeding goed is voor het (wel)zijn van ieder kind. Helaas heeft de hoofdpersoon, Vera, die niet genoten. Spannend en een onverwachts einde. Een aanrader voor mensen die twijfelen :).