De Droomkoningin

Dit boek is een typische ’t Hart. Leest als een trein maar is toch in een rijke bijna barokke stijl geschreven, met wederom een hoofdrol voor de klassieke muziek en daar waar mogelijk een gedetailleerde beschrijving van de natuur. Hoe knap toch.
Tevens wordt een minutieuze introspectie gedaan naar de getroebleerde verhouding van de ik-figuur met de vrouwen die hij heeft gekend, uiteengezet in het middenstuk van het boek. Uiteindelijk is de karakterisering “onaantastbaar”, zoals gesteld door zijn vrouw, confronterend voor de ik-figuur en contrasterend met de grote twijfelaar die hij denkt te zijn.

Het boek bevat drie delen die een nacht omspannen. Deel 1 beschrijft zijn zoektocht door het tuinencomplex en de overpeinzingen die Metten maakt. Deel 2 bestaat uit de analyse van zijn huwelijk en de relatie tot zijn vrouwen in het algemeen in een gesprek met een vaste bewoner van een tuinhuis. Deel 3 beschrijft (in flashback) zijn avontuurtje met Angela na afloop van een Haydn-concert met als slotstuk zijn thuiskomst om ca. 07:00u, terwijl hij om ca. 01:00u bij Angela was vertrokken (het begin van het boek). De drie delen zijn niet benoemd, maar wel te onderscheiden en bij benadering even groot.

Verhaal: Metten Anker is een muziekcriticus die net bij Angela vandaan komt waarmee hij is vreemdgegaan. Hij is nl. getrouwd met Renske, een begenadigd violiste. Hij moet op tijd thuis zijn om geen argwaan te wekken, en besluit om door het volkstuinencomplex te lopen om tijd te winnen. In het donker verdwaal je daar echter gemakkelijk, wat dan ook prompt gebeurt. Onderweg overdenkt hij zijn relatie tot de vrouwen die hij heeft gekend, variërend van een sadistische kenau die als oppas in huis was tot aan Angela waarmee hij net een heet avontuur heeft beleefd. Daarbij probeert hij na te gaan hoe hij in die relaties stond en zichzelf te karakteriseren om inzicht te krijgen in de redenen van zijn onvrede in relaties met vrouwen. Elementen zijn onkunde (als muzikant), lafheid en onmacht. In zijn huwelijk voelt hij zich opgesloten hoewel hij en Renske zonder meer van elkaar houden, maar tegenpolen zijn in nagenoeg alles. Uiteindelijk concludeert Metten dat zijn vioolkoningin en droommuzikant voldoet aan de voorwaarden waaraan een vrouw dient te voldoen, volgens Dokter Glas, een roman van Hjalmar Söderberg uit 1905, waarover Maarten ’t Hart zelf zei: 'Een van de meest volmaakte romans over moord en liefde'

Over de titel: Op blz. 108 uit cantate 82 van JSB ‘ … andere aria “Schlummert ein , ihr matten Augen heeft hij voor haar (zijn tweede vrouw) geschreven omdat ze zijn droomkoningin was’.
Renske droomt tevens veel, ja zelfs voorspellend waar het het overspel van Metten betreft. Uiteindelijk is zij toch zijn droomvrouw.

Typisch detail op laatste blz.: “bladerde erin, van achteraf, alsof dat meer kans bood om te vinden wat ik plotseling zo graag wilde weten”. Hoe herkenbaar!